เอเฟซัส 4:31 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³¹ จงขจัดความขมขื่นทั้งสิ้น ความเกรี้ยวกราด และความโกรธแค้น การทะเลาะและการใส่ร้ายป้ายสี พร้อมทั้งการมุ่งร้ายทุกรูปแบบ

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

³¹ จงเอาความขมขื่น ความฉุนเฉียว ความโกรธ การทุ่มเถียง การพูดจาดูหมิ่น รวมทั้งการร้ายทุกอย่างออกไปจากพวกท่าน

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³¹ จงให้ใจขมขื่น และใจขัดเคือง และใจโกรธ และการทะเลาะเถียงกัน และการพูดเสียดสี กับการคิดปองร้ายทุกอย่าง อยู่​ห่างไกลจากท่านเถิด

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³¹ กำจัด​สิ่ง​เหล่านี้​ให้​หมดสิ้น​ไป​จาก​หมู่​พวกคุณ คือ​ความ​ขมขื่น​ทั้งหมด ความ​โกรธแค้น การ​ทะเลาะ​วิวาท และ​การ​ใส่ร้าย​ป้ายสี รวมถึง​ความชั่ว​ทุกชนิด

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³¹ ใจ​ขม​ขื่น, และ​ใจ​ขัด​เคือง, และ​ใจ​โกรธ, และ​การ​ทะเลาะ​เถียง​กัน, และ​การ​พูด​เสียด​สี​กัน, กับ​การ​คิด​ปอง​ร้าย​ทุก​อย่าง, จง​ให้​อยู่​ห่าง​จาก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​เถิด

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

³¹ จง​เลิก​ให้​ได้​จาก​ความ​ขมขื่น ความ​เกรี้ยวกราด ความ​โกรธ การ​เอ็ดตะโร​ตะโกน​ใส่​กัน การ​ใส่​ร้าย และ​การ​ปองร้าย​ใน​ทุก​ประการ

เอเฟซัส 4:31 Referans Kwoze

โคโลสี 3:8

แต่บัดนี้ท่านจงกำจัดสิ่งทั้งปวงต่อไปนี้ให้หมดจากตัวท่านคือ ความโกรธ ความเกรี้ยวกราด การคิดปองร้าย การกล่าวร้าย และวาจาหยาบช้าจากปากของท่าน

ปัญญาจารย์ 7:9

อย่าปล่อยให้ใจของเจ้าโกรธเร็ว เพราะความโกรธอยู่ในใจของคนโง่

1เปโตร 2:1

เพราะฉะนั้นท่านทั้งหลายจงขจัดสารพัดความมุ่งร้าย การฉ้อฉล ความหน้าซื่อใจคด ความอิจฉาริษยา และการว่าร้ายทุกอย่างไปจากตัวท่าน

ยา​โก​โบ 1:19

พี่น้องที่รักพึงทราบข้อนี้คือ ทุกคนควรไวในการฟัง ช้าในการพูด และช้าในการโกรธ

โคโลสี 3:19

สามีทั้งหลายจงรักภรรยาของท่านและอย่ารุนแรงต่อนาง

ยา​โก​โบ 3:14

แต่ถ้าท่านขมขื่นด้วยใจอิจฉาและทะเยอทะยานอย่างเห็นแก่ตัวก็อย่าโอ้อวดหรือปฏิเสธความจริง

เอเฟซัส 4:26

“ในยามโกรธ ท่านอย่าทำบาป” อย่าให้ถึงดวงอาทิตย์ตกแล้วท่านยังโกรธอยู่

1ยอห์น 3:12

อย่าเป็นเหมือนคาอินผู้เป็นฝ่ายมารและฆ่าน้องชายของตน ทำไมเขาจึงฆ่าน้อง? ก็เพราะการกระทำของตนชั่วร้ายและการกระทำของน้องชอบธรรม

เพลงสดุดี 101:5

ข้าพระองค์จะปิดปากคนที่แอบใส่ร้ายเพื่อนบ้าน ข้าพระองค์จะไม่ทนกับคนที่วางท่ายโสและมีจิตใจเย่อหยิ่ง

ยา​โก​โบ 4:11

พี่น้องทั้งหลายอย่าใส่ร้ายกัน ผู้ใดกล่าวร้ายหรือตัดสินพี่น้องก็กล่าวร้ายและตัดสินบทบัญญัติ เมื่อท่านตัดสินบทบัญญัติ ท่านก็ไม่ได้ปฏิบัติตามบทบัญญัตินั้นแต่ตั้งตนเป็นผู้ตัดสิน

สุภาษิต 26:20

เมื่อไม่มีฟืน ไฟก็ดับฉันใด เมื่อไม่มีการซุบซิบนินทา การทะเลาะวิวาทก็สงบลงฉันนั้น

ทิตัส 1:7

เนื่องจากผู้ปกครองดูแลคริสตจักรได้รับมอบหมายงานของพระเจ้า เขาจึงต้องไม่มีที่ติ ไม่ใช้อำนาจบาตรใหญ่ ไม่เลือดร้อนเจ้าโทสะ ไม่ดื่มสุราเมามาย ไม่ก้าวร้าวใช้กำลัง ไม่หาประโยชน์ในทางทุจริต

1ทิโมธี 3:11

ในทำนองเดียวกันภรรยาของพวกเขาต้องเป็นสตรีที่น่านับถือ ไม่พูดว่าร้ายคนอื่น แต่รู้จักประมาณตน และเชื่อถือได้ในทุกเรื่อง

2โครินธ์ 12:20

เนื่องจากข้าพเจ้าเกรงว่าเมื่อมาถึงข้าพเจ้าจะไม่เห็นท่านเป็นอย่างที่ข้าพเจ้าอยากให้เป็น และท่านก็จะไม่เห็นข้าพเจ้าเป็นอย่างที่ท่านอยากให้เป็น ข้าพเจ้ากลัวว่าอาจจะมีการทะเลาะเบาะแว้ง อิจฉาริษยา ฉุนเฉียว แตกแยก นินทาว่าร้าย หยิ่งลำพองและความวุ่นวาย

1โครินธ์ 14:20

พี่น้องทั้งหลาย เลิกคิดแบบเด็กๆ เสียเถิด ในเรื่องความชั่วจงเป็นทารก แต่ในด้านความคิดจงเป็นผู้ใหญ่

สุภาษิต 29:22

คนขี้โมโหก่อการวิวาท และคนเลือดร้อนทำบาปมากมาย

สุภาษิต 14:17

คนวู่วามทำอะไรโง่ๆ และคนเจ้าเล่ห์เป็นที่เกลียดชัง

สุภาษิต 10:18

ผู้ที่ซ่อนเร้นความเกลียดชังมีริมฝีปากที่โกหก ผู้ที่กระพือคำนินทาว่าร้ายเป็นคนโง่

สุภาษิต 10:12

ความเกลียดชังยั่วยุให้เกิดความแตกแยก แต่ความรักบดบังความผิดทั้งมวล

1ทิโมธี 5:13

นอกจากนี้พวกนางจะกลายเป็นคนเกียจคร้านเที่ยวไปบ้านนั้นบ้านนี้ และไม่เพียงเกียจคร้านเท่านั้นแต่ยังชอบซุบซิบนินทาและยุ่งเรื่องชาวบ้าน พูดสิ่งที่ไม่ควรพูด

กาลาเทีย 5:20

การกราบไหว้รูปเคารพ การใช้คาถาอาคม ความเกลียดชัง ความบาดหมาง ความริษยาหึงหวง ความโมโหโทโส ความทะเยอทะยานอย่างเห็นแก่ตัว การไม่ลงรอยกัน การแบ่งพรรคแบ่งพวก

1โครินธ์ 5:8

ฉะนั้นให้เราถือเทศกาลนี้ไม่ใช่ด้วยเชื้อเก่าอันเป็นเชื้อของความชั่วร้ายเลวทราม แต่ด้วยขนมปังไม่มีเชื้อคือขนมปังแห่งความจริงใจและสัจจะ

หน​ังสือโรม 3:14

“ริมฝีปากของเขาเต็มไปด้วยคำสาปแช่งและคำเผ็ดร้อน”

สุภาษิต 25:23

ลมเหนือพัดพาฝนนอกฤดูมาฉันใด คำติฉินนินทาก็ทำให้หน้าบึ้งตึงฉันนั้น

สุภาษิต 18:8

ถ้อยคำซุบซิบนินทาเหมือนอาหารโอชะ เข้าไปยังส่วนลึกที่สุดของคนเรา

สุภาษิต 6:19

พยานเท็จผู้กล่าวมุสา และคนที่ยุให้ญาติพี่น้องแตกแยกกัน

เพลงสดุดี 140:11

ขออย่าให้คนที่ใส่ร้ายป้ายสีได้ตั้งมั่นในแผ่นดิน ขอให้ความวิบัติไล่ล่าคนทารุณ

เพลงสดุดี 64:3

พวกเขาลับลิ้นของตนอย่างลับดาบ และพ่นวาจาดั่งยิงธนูอาบยาพิษ

เพลงสดุดี 50:20

เจ้าพร่ำพูดให้ร้ายพี่น้อง นินทาว่าร้ายกระทั่งพี่น้องร่วมท้องเดียวกัน

เพลงสดุดี 15:3

ผู้ที่ไม่นินทาว่าร้าย ผู้ที่ไม่ทำผิดต่อเพื่อนบ้าน ผู้ที่ไม่ใส่ร้ายคนอื่น

2ซามูเอล 19:27

เขาทูลใส่ร้ายหาว่าข้าพระบาทไม่ยอมไป แต่ฝ่าพระบาททรงเป็นเหมือนทูตของพระเจ้า ขอทรงทำต่อข้าพระบาทตามที่ทรงเห็นชอบเถิด

ปฐมกาล 37:4

เมื่อพวกพี่ๆ เห็นว่าพ่อรักโยเซฟมากกว่า พวกเขาจึงเกลียดชังโยเซฟและไม่ยอมพูดดีด้วย

ปฐมกาล 27:41

เอซาวเก็บความแค้นที่มีต่อยาโคบไว้ เพราะพรที่บิดาได้ให้ยาโคบ เขาบอกกับตนเองว่า “วันไว้ทุกข์ให้พ่อก็ใกล้เข้ามาแล้ว ตอนนั้นเราจะฆ่ายาโคบน้องชายของเรา”

ปฐมกาล 4:8

ฝ่ายคาอินชวนอาแบลน้องชายของเขาว่า “เราไปที่ทุ่งนากันเถอะ” ขณะอยู่ด้วยกันที่นั่น คาอินก็ทำร้ายและฆ่าอาแบลน้องชายของเขา

วิวรณ์ 12:10

แล้วข้าพเจ้าได้ยินเสียงดังในสวรรค์กล่าวว่า “บัดนี้ความรอด เดชานุภาพ และราชอาณาจักรของพระเจ้าของเรา และสิทธิอำนาจแห่งพระคริสต์ของพระองค์มาถึงแล้ว เพราะผู้กล่าวโทษบรรดาพี่น้องของเรา ซึ่งกล่าวโทษเขาต่อหน้าพระเจ้า ของเราทั้งวันทั้งคืน ได้ถูกเหวี่ยงลงไปแล้ว

1ยอห์น 3:15

ผู้ใดเกลียดชังพี่น้องของตนผู้นั้นเป็นฆาตกร ท่านทั้งหลายรู้ว่าไม่มีฆาตกรคนไหนมีชีวิตนิรันดร์ในพระองค์

ทิตัส 2:3

เช่นเดียวกันพึงสอนหญิงสูงอายุให้ดำเนินชีวิตด้วยความยำเกรง ไม่ใส่ร้ายป้ายสี หรือติดเหล้า แต่ให้สอนสิ่งที่ดีงาม

2ทิโมธี 2:23

อย่าข้องแวะกับการโต้แย้งต่างๆ อันโง่เขลาไร้สาระเพราะท่านรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาท

1ทิโมธี 3:3

ไม่ดื่มสุราเมามาย ไม่ก้าวร้าวแต่สุภาพอ่อนโยน ไม่ชอบทะเลาะวิวาท ไม่เป็นคนรักเงิน

กิจการ 21:30

คนทั้งเมืองจึงลุกฮือขึ้นและผู้คนจากทุกสารทิศวิ่งเข้ามาจับเปาโลลากตัวเขาออกจากพระวิหารแล้วประตูก็ปิดทันที

เยเรมีย์ 6:28

พวกเขาล้วนเป็นนักกบฏดื้อด้าน เที่ยวนินทาว่าร้ายไปทั่ว พวกเขาเป็นเหมือนทองสัมฤทธิ์และเหล็ก ล้วนประพฤติตัวเสื่อมทราม

สุภาษิต 29:9

หากคนฉลาดต้องเผชิญหน้ากับคนโง่ในศาล คนโง่ก็จะโกรธจนตัวสั่น หัวเราะเย้ยหยัน และไม่มีความสงบสุข

สุภาษิต 19:12

พระพิโรธของกษัตริย์เป็นดั่งเสียงคำรามของราชสีห์ แต่ความโปรดปรานของพระองค์เหมือนน้ำค้างรดพืชพันธุ์ธัญญาหาร

2ซามูเอล 19:43

คนอิสราเอลโต้กลับว่า “พวกเรามีสิทธิ์ในองค์กษัตริย์สิบส่วน มิหนำซ้ำเรามีสิทธิ์ในกษัตริย์ดาวิดมากกว่าพวกท่าน ทำไมพวกท่านไม่ไว้หน้าพวกเรา? เราเป็นพวกแรกใช่ไหมที่พูดถึงเรื่องการเชิญกษัตริย์เสด็จกลับมา?” แต่คนยูดาห์โต้ตอบด้วยวาจาเผ็ดร้อนยิ่งกว่าคนอิสราเอล

2ซามูเอล 13:22

อับซาโลมไม่ได้พูดอะไรสักคำเดียวกับอัมโนนไม่ว่าดีหรือร้าย เขาเกลียดชังอัมโนนเข้ากระดูกที่ย่ำยีทามาร์น้องสาวของเขา

ปฐมกาล 37:21

เมื่อรูเบนได้ยินเช่นนี้ก็พยายามช่วยโยเซฟให้พ้นเงื้อมมือของพวกเขา รูเบนจึงกล่าวว่า “อย่าเอาชีวิตเขาเลย”

2ทิโมธี 3:3

ไม่มีความรัก ไม่ให้อภัย ชอบนินทาว่าร้าย ไม่มีการควบคุมตนเอง โหดร้าย ไม่รักความดี

เยเรมีย์ 9:4

“จงระวังเพื่อนของเจ้า และอย่าไว้ใจพี่น้องของเจ้า เพราะว่าพี่น้องทุกคนเป็นคนหลอกลวง และเพื่อนทุกคนเป็นนักใส่ร้ายป้ายสี

เพลงสดุดี 37:8

จงระงับโทสะ เลิกโมโหโกรธาเสีย อย่าเดือดเนื้อร้อนใจ ซึ่งมีแต่จะนำไปสู่ความเลวร้าย

เอเฟซัส 4:22

เกี่ยวกับวิถีชีวิตเดิมนั้น ท่านได้รับการสอนให้ทิ้งตัวตนเก่าของท่านซึ่งกำลังถูกทำให้เสื่อมโทรมไปโดยตัณหาอันล่อลวงของมัน

เอเฟซัส 4:25

เพราะฉะนั้นท่านทั้งหลายต้องทิ้งสิ่งจอมปลอมและพูดความจริงต่อเพื่อนบ้านของตน เพราะเราทั้งปวงล้วนเป็นอวัยวะในกายเดียวกัน