ปัญญาจารย์ 5:17 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁷ ตลอดชีวิตของเขา เขากินอยู่ในความมืดมน เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย ความทุกข์ทรมานและความโกรธเคืองอย่างมาก

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹⁷ อนึ่ง เขากินอยู่ในความมืดตลอดปีเดือนของเขา เขามีความยุ่งใจอย่างสาหัส มีความเจ็บไข้ และมีโทโส

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁷ อนึ่งเขารับประทานอยู่ในความมืดตลอดปีเดือนของเขา เขามี​ความทุกข์​อย่างสาหัสและมีโทโสพร้อมกับความเจ็บไข้

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁷ ความจริง​แล้ว ตลอด​วันเวลา​ของเขา​นั้น เขา​ก็​กิน​อยู่​ใน​ความมืด เต็ม​ไปด้วย​ความ​หงุดหงิด​งุ่นง่าน​ใจ เจ็บไข้​ได้ป่วย และ​โกรธแค้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁷ อนึ่ง​ตลอด​ชั่ว​วัน​เหล่านั้น​เขา​รับประทาน​อาหาร​ใน​เวลา​มืดมัว, เขา​มี​ความ​ยุ่งใจ​แสน​สาหัส, มี​โร​คา​พิ​ยา​ธิ​เบียด​เบียฬ​และ​มี​โท​โส

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁷ โดย​ใช้​ชีวิต​ใน​ความ​มืด​และ​ความ​เศร้า ความ​โกรธ เจ็บไข้​และ​ขมขื่น

ปัญญาจารย์ 5:17 Referans Kwoze

เพลงสดุดี 127:2

เป็นการเหนื่อยเปล่าที่ท่านลุกขึ้นแต่เช้ามืด ทำงานจนดึกดื่น ตรากตรำเพื่อปากเพื่อท้อง เพราะพระเจ้าทรงให้ผู้ที่พระองค์ทรงรักหลับสบาย

กิจการ 12:23

เนื่องจากเฮโรดไม่ถวายเกียรติแด่พระเจ้า ทันใดนั้นทูตองค์หนึ่งขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงให้เฮโรดล้มป่วยและถูกหนอนกัดกินจนสิ้นชีพ

เพลงสดุดี 102:9

เพราะข้าพระองค์กินขี้เถ้าต่างอาหาร และผสมน้ำตาลงในเครื่องดื่ม

เพลงสดุดี 78:33

ดังนั้นพระองค์จึงทรงทำให้วันคืนของเขาจบลงอย่างสูญเปล่า และทำให้ปีเดือนของเขาจบลงด้วยความหวาดหวั่นพรั่นพรึง

โยบ 21:25

อีกคนหนึ่งตายไปอย่างขมขื่นใจ ไม่เคยได้ชื่นชมสิ่งดีงามใดๆ

2พงศ์กษัตริย์ 5:27

โรคเรื้อนของนาอามานจะติดตัวเจ้ากับลูกหลานตลอดไป” แล้วเกหะซีก็เป็นโรคเรื้อน เดินออกไปจากเอลีชา ผิวของเขาเป็นด่างขาวเหมือนหิมะ

2พงศ์กษัตริย์ 1:6

พวกเขาทูลว่า “มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกข้าพระบาท แล้วบอกให้กลับมาทูลฝ่าพระบาทว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ในอิสราเอลไม่มีพระเจ้าหรือ ทำไมเจ้าจึงต้องส่งคนไปปรึกษาบาอัลเซบูบเทพเจ้าแห่งเอโครน? เพราะเหตุนี้เจ้าจะไม่ได้ลุกจากเตียง แต่จะต้องตายแน่นอน!’ ”

2พงศ์กษัตริย์ 1:2

ฝ่ายอาหัสยาห์ทรงพลัดตกจากเฉลียงชั้นบนของพระราชวังที่สะมาเรียพระอาการสาหัส พระองค์จึงทรงใช้ผู้สื่อสารไปกล่าวกับพวกเขาว่า “จงไปปรึกษาบาอัลเซบูบเทพเจ้าแห่งเอโครนว่าอาการบาดเจ็บของเราจะหายหรือไม่”

1พงศ์กษัตริย์ 17:12

หญิงนั้นตอบว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ดิฉันไม่มีขนมปังเลยสักชิ้นฉันนั้น มีเพียงแป้งหยิบมือเดียวในหม้อ กับน้ำมันก้นไห นี่ก็กำลังเก็บฟืนจะเอาไปทำอาหารกินกับลูกชาย จากนั้นก็จะต้องอดตาย”

ปฐมกาล 3:17

พระองค์ตรัสกับอาดัมว่า “เพราะเจ้าฟังภรรยาของเจ้าและกินผลไม้ซึ่งเราสั่งเจ้าว่า ‘เจ้าต้องไม่กินผลจากต้นไม้นั้น’ “แผ่นดินจึงถูกสาปแช่งเพราะเจ้า เจ้าจะหาเลี้ยงชีพจากแผ่นดินด้วยความลำบากตรากตรำ ตลอดชีวิตของเจ้า

เพลงสดุดี 39:6

มนุษย์เป็นแค่เงาแวบไปแวบมา วิ่งวุ่นทำโน่นทำนี่แต่ก็สูญเปล่า ทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้ไม่รู้ว่าใครจะได้ไป

ปัญญาจารย์ 2:23

ตลอดชีวิตของเขา งานก็เป็นความเจ็บปวดและความทุกข์โศก แม้ยามค่ำคืนจิตใจก็ไม่สงบสุข นี่ก็อนิจจัง

ปัญญาจารย์ 2:10

ตาอยากดูอะไร ข้าพเจ้าก็ไม่ปฏิเสธตัวเอง ใจอยากสนุกอย่างไร ข้าพเจ้าก็ไม่ห้าม ข้าพเจ้าชื่นชมผลงานทั้งปวงของตน และนี่เป็นรางวัลจากการลงทุนลงแรงของข้าพเจ้า

ปัญญาจารย์ 2:24

คนเราไม่อาจทำอะไรได้ดีไปกว่ากินดื่มและหาความอิ่มใจในงานของตน ข้าพเจ้าเห็นว่าสิ่งนี้ก็มาจากพระหัตถ์ของพระเจ้าด้วย

ปัญญาจารย์ 7:14

จงสุขใจในยามดี แต่เมื่อถึงยามทุกข์ยากก็จงใคร่ครวญ พระเจ้าทรงบันดาลทั้งยามดีและยามร้าย มนุษย์จึงไม่สามารถรู้อะไรเลยเกี่ยวกับอนาคตของตน