ปัญญาจารย์ 2:21 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²¹ เพราะมนุษย์อาจทำงานด้วยสติปัญญา ความรู้ และความเชี่ยวชาญ แต่แล้วก็ต้องละทิ้งทุกสิ่งที่เขาครอบครองให้แก่ใครบางคนซึ่งไม่ได้ลงมือลงแรง นี่ก็เช่นกัน อนิจจังและโชคร้ายเหลือเกิน

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

²¹ เพราะว่ามีคนที่ตรากตรำโดยใช้สติปัญญา ความรู้ และความชำนาญ แต่แล้วก็ละส่วนแบ่งของเขาให้อีกคนหนึ่งที่หาได้ตรากตรำทำเพื่อการนั้นไม่ นี่ก็อนิจจังด้วยและสามานย์ยิ่ง

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²¹ ด้วยว่ามี​คนที​่ทำงานโดยใช้​สติปัญญา ความรู้ และความชำนาญ แต่​แล้วก็​ละการนั้นให้เป็นส่วนของอีกคนหนึ่งที่หาได้ออกแรงทำเพื่อการนั้นไม่ นี่​ก็​อนิจจั​งด​้วยและสามานย์​ยิ่ง

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²¹ เพราะ​คนๆหนึ่ง​จะ​ต้อง​ตรากตรำ​ทำงาน​อย่าง​หนัก เพื่อ​ให้​ได้​สติปัญญา ความรู้​และ​ความ​สำเร็จ แต่​สุดท้าย​เขา​ก็​ต้อง​มอบ​ส่วน​ของเขา​ไป​ให้​กับ​อีก​คนหนึ่ง​ซึ่ง​ไม่ได้​ลงแรง​ทำ​อะไรเลย นี่​ก็​ไม่เที่ยง​เหมือนกัน และ​มัน​เป็น​สิ่ง​เลวร้าย​เหลือเกิน

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²¹ ด้วยว่า​มี​คน​ที่​ออกแรง, ออก​หัวคิด​ทำ​การงาน​โดย​ใช้​ความ​รู้​ใช้​ความ​ชำนาญ; แต่​แล้ว​ต้อง​มา​ยก​การ​นั้น​ให้แก่​อีก​คน​ที่​หา​ได้​ออกแรง​ทำ​การ​นั้น​ไม่. นี่​อีก​น่ะ​แหละ​เป็น​อนิจจัง​และ​เป็น​การ​ชั่วช้า​สามานย์.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²¹ เพราะ​ว่า​คน​ที่​ได้​ลง​แรง​ตรากตรำ​ด้วย​สติ​ปัญญา ความรู้ และ​ความ​ชำนาญ ต้อง​ทิ้ง​ทุก​สิ่ง​ไว้​ให้​แก่​คน​ที่​ไม่​ได้​ลง​แรง​ตรากตรำ​ได้​ใช้​อย่าง​มี​ความ​สุข นี่​ก็​ไร้​ค่า​และ​ไม่​ยุติธรรม​อย่าง​ยิ่ง

ปัญญาจารย์ 2:21 Referans Kwoze

เยเรมีย์ 22:17

“แต่ส่วนเจ้า ทั้งตาทั้งใจ มุ่งอยู่ที่ผลกำไรทุจริต อยู่ที่การทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือด การกดขี่ข่มเหงและการรีดนาทาเร้น”

เยเรมีย์ 22:15

“เจ้าได้เป็นกษัตริย์ เพราะเจ้าสะสมไม้สนซีดาร์มากๆ หรือ? บิดาของเจ้ากินดีอยู่ดีไม่ใช่หรือ? เขาได้ทำสิ่งที่ถูกต้องและยุติธรรม เพราะเหตุนี้ เขาจึงอยู่เย็นเป็นสุข

ปัญญาจารย์ 9:18

สติปัญญาเหนือกว่าอาวุธสงคราม แต่คนบาปคนเดียวทำให้เสียหายนักต่อนัก

2พงศาวดาร 35:18

นับตั้งแต่ครั้งผู้เผยพระวจนะซามูเอล ไม่เคยมีการฉลองปัสกาในอิสราเอลเหมือนครั้งนั้นเลย ไม่มีกษัตริย์องค์ใดของอิสราเอลฉลองปัสกาเหมือนโยสิยาห์ร่วมกับปุโรหิต คนเลวี ชนยูดาห์และอิสราเอลทั้งปวงที่อาศัยอยู่กับประชาชนในกรุงเยรูซาเล็ม

2พงศาวดาร 34:2

โยสิยาห์ทรงทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงดำเนินตามแบบอย่างของดาวิดผู้เป็นบรรพบุรุษโดยไม่หันเหไปทางขวาหรือทางซ้าย

เพลงสดุดี 49:10

เพราะทุกคนก็เห็นว่าคนมีปัญญาก็ตาย คนโง่และคนสิ้นคิดก็ย่อยยับเหมือนกัน และเขาทิ้งทรัพย์สมบัติของตนไว้ให้คนอื่น

ปัญญาจารย์ 2:20

ฉะนั้นจิตใจของข้าพเจ้าจึงท้อแท้สิ้นหวังต่อการงานอันตรากตรำทั้งปวงของตนภายใต้ดวงอาทิตย์

ปัญญาจารย์ 4:4

และข้าพเจ้าได้เห็นว่าการงานทั้งหลายและความสำเร็จทั้งปวงเกิดขึ้นจากการอิจฉาเพื่อนบ้านด้วยกัน นี่ก็อนิจจัง เหมือนวิ่งไล่ตามลม

ปัญญาจารย์ 4:8

คนหนึ่งที่อยู่ตามลำพัง ไม่มีลูก ไม่มีพี่น้อง เขาตรากตรำไม่จบสิ้น ถึงอย่างนั้นตาของเขาก็ไม่พึงพอใจกับทรัพย์สมบัติที่ตนมี เขาถามตนเองว่า “ฉันจะตรากตรำไปเพื่อใคร และฉันจะทำตัวอดอยากปากแห้งไปทำไม?” นี่ก็อนิจจัง เป็นเรื่องน่าสังเวช!

เพลงสดุดี 39:7

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ขณะนี้ข้าพระองค์แสวงหาอะไรเล่า? ความหวังของข้าพระองค์อยู่ในพระองค์

เพลงสดุดี 49:11

หลุมศพของเขาจะเป็นบ้านของเขา ตลอดกาล เป็นที่อาศัยตลอดทุกชั่วอายุ แม้พวกเขาได้ตั้งชื่อดินแดนตามชื่อของตัว