ปัญญาจารย์ 11:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁸ คนเราจะมีชีวิตสั้นยาวเท่าใด ก็ให้ชื่นชมทุกวันคืนของชีวิตเถิด แต่ให้เขาระลึกถึงวันคืนอันมืดมนไว้ด้วย เพราะจะมีหลายวัน ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นล้วนอนิจจัง

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

⁸ เออ ถ้าคนใดมีชีวิตอยู่ได้ตั้งหลายปี จงให้เขาเปรมปรีดิ์ตลอดปีเหล่านั้น แต่ให้เขาระลึกด้วยว่า วันมืดก็จะมีมาก ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมานั้นก็อนิจจัง

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁸ แต่​ถ้าคนใดมี​ชี​วิตอยู่​ได้​ตั้งหลายปี และเขาเปรมปรี​ดิ​์ในตลอดปีเดือนเหล่านั้น ก็​จงให้เขาระลึกถึงวั​นม​ื​ดม​ิดว่าจะมี​มาก บรรดาเหตุ​การณ์​ที่​เก​ิดขึ้นมานั้​นก​็​อนิจจัง

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁸ ถึงแม้​คนหนึ่ง​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​นาน​หลายปี เขา​ก็​ควร​จะ​มี​ความสุข​ใน​วันปี​เหล่านั้น​ทั้งหมด แต่​ให้​เขา​ระลึก​ไว้​ว่า วัน​แห่ง​ความมืด​พวกนั้น​อาจจะ​มี​มากมาย ทุกสิ่ง​ที่​กำลัง​จะ​มาถึง​นั้น​ไม่เที่ยง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁸ ด้วยว่า, ถ้า​คน​ใด​จะ​ดำรง​ชีวิต​อยู่​หลาย​ปี, จง​ให้​เขา​ชื่นชมยินดี​ใน​บรรดา​ปี​เดือน​เหล่านั้น; และ​ให้​เขา​ระลึก​ถึง​วัน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​ความ​มืดมน, เพราะว่า​วัน​นั้น​จะ​มากมาย​หลาย​วัน, บรรดา​วัน​เวลา​ที่​จะ​มา​นั้น​เป็น​อนิจจัง.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁸ ดังนั้น​ถ้า​ผู้​หนึ่ง​มี​ชีวิต​อยู่​ได้​หลาย​ปี ก็​ให้​เขา​ยินดี​ใน​แต่​ละ​วัน และ​ให้​เขา​ระลึก​ว่า​เวลา​แห่ง​ความ​ตาย​จะ​ยาว​นาน​มาก และ​ทุก​สิ่ง​ที่​เกิด​ขึ้น​ไร้​ค่า​ทั้ง​สิ้น

ปัญญาจารย์ 11:8 Referans Kwoze

โย​ฮัน 12:35

แล้วพระเยซูตรัสบอกพวกเขาว่า “ท่านจะมีความสว่างอีกเพียงชั่วประเดี๋ยวหนึ่ง จงเดินต่อไปขณะที่ยังมีแสงสว่างก่อนที่ความมืดจะจู่โจมเข้ามา ผู้ที่เดินในความมืดไม่รู้ว่าตนกำลังไปไหน

พระบัญญัติ 32:29

ถ้าเพียงแต่พวกเขาฉลาดและเข้าใจ และมองออกว่าบั้นปลายของตนจะเป็นเช่นใด!

​โยเอล 2:2

เป็นวันแห่งความมืดมิดและหม่นหมอง เป็นวันเมฆครึ้มและดำทะมึน เหมือนแสงอรุณสาดฉายทั่วภูเขา กองทัพยิ่งใหญ่เกรียงไกรยกมา อย่างที่ไม่เคยมีในอดีต และจะไม่มีอีกเลยในอนาคต

ปัญญาจารย์ 7:14

จงสุขใจในยามดี แต่เมื่อถึงยามทุกข์ยากก็จงใคร่ครวญ พระเจ้าทรงบันดาลทั้งยามดีและยามร้าย มนุษย์จึงไม่สามารถรู้อะไรเลยเกี่ยวกับอนาคตของตน

ยู​ดาส 1:18

พวกเขากล่าวกับท่านว่า “ในยุคสุดท้ายจะมีคนชอบเยาะเย้ยซึ่งทำตามตัณหาชั่วของตนเอง”

เยเรมีย์ 13:16

จงถวายเกียรติแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมนมา ก่อนที่เท้าของท่านสะดุดล้ม บนภูเขาอันมืดมน ท่านมุ่งหวังความสว่าง แต่พระองค์ทรงผันแปรมันเป็นความมืดมน เปลี่ยนมันเป็นความมืดทึบ

ปัญญาจารย์ 8:15

ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงสนับสนุนให้ชื่นชมกับชีวิต เพราะสำหรับมนุษย์ที่อยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์แล้ว ไม่มีอะไรดีไปกว่ากินดื่มและเปรมปรีดิ์ แล้วความชื่นชมยินดีจะอยู่เคียงข้างเขาไปในการงาน ตลอดวันคืนแห่งชีวิตซึ่งพระเจ้าประทานแก่เขาภายใต้ดวงอาทิตย์

ปัญญาจารย์ 8:12

ถึงแม้คนชั่วจะก่อกรรมทำเข็ญเป็นร้อยครั้งและยังมีชีวิตอยู่ยืนยาว ข้าพเจ้าก็ยังรู้แน่แก่ใจว่าบรรดาผู้ที่ยำเกรงพระเจ้าซึ่งอยู่ต่อหน้าพระองค์ย่อมได้ดีกว่า

ปัญญาจารย์ 6:11

ยิ่งพูดหลายคำ ยิ่งลดทอนความหมาย แล้วนั่นจะเป็นประโยชน์กับใคร?

มัทธิว 22:13

“แล้วกษัตริย์จึงสั่งมหาดเล็กว่า ‘จงมัดมือมัดเท้าเขาและโยนออกไปยังที่มืดภายนอกที่ซึ่งจะมีการร่ำไห้และขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน’

ปัญญาจารย์ 6:6

ต่อให้เขามีอายุยืนพันปีทวีเท่า แต่ไม่ได้ชื่นชมกับความเจริญรุ่งเรืองของตน ทุกคนล้วนไปยังที่เดียวกันไม่ใช่หรือ?

ปัญญาจารย์ 4:16

ใครต่อใครมาเข้าเฝ้าเขาไม่จบสิ้น แต่แล้วคนรุ่นต่อไปก็ขึ้นมาและไม่ยอมรับเขา นี่ก็อนิจจังเช่นกัน เหมือนวิ่งไล่ตามลม

ปัญญาจารย์ 4:8

คนหนึ่งที่อยู่ตามลำพัง ไม่มีลูก ไม่มีพี่น้อง เขาตรากตรำไม่จบสิ้น ถึงอย่างนั้นตาของเขาก็ไม่พึงพอใจกับทรัพย์สมบัติที่ตนมี เขาถามตนเองว่า “ฉันจะตรากตรำไปเพื่อใคร และฉันจะทำตัวอดอยากปากแห้งไปทำไม?” นี่ก็อนิจจัง เป็นเรื่องน่าสังเวช!

ปัญญาจารย์ 2:26

พระเจ้าประทานสติปัญญา ความรู้ และความสุขแก่ผู้ที่พระองค์พอพระทัย แต่สำหรับคนบาป พระองค์ทรงมอบงานที่เขาต้องรวบรวมและสะสมทรัพย์สมบัติไว้เพื่อจะมอบให้บุคคลที่พระองค์พอพระทัย นี่ก็อนิจจัง เหมือนวิ่งไล่ตามลม

ปัญญาจารย์ 2:19

และใครเล่าจะรู้ว่าเขาจะเป็นคนโง่หรือฉลาด? ถึงกระนั้นเขาก็จะได้ครอบครองผลงานทั้งปวงซึ่งข้าพเจ้าได้ทุ่มเทหยาดเหงื่อแรงกายและความชำนาญลงไปภายใต้ดวงอาทิตย์ นี่ก็อนิจจังด้วยเช่นกัน

ปัญญาจารย์ 2:17

ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงเกลียดชีวิต เพราะการงานที่ทำภายใต้ดวงอาทิตย์เป็นความโศกสลดแก่ข้าพเจ้าล้วนแต่อนิจจัง เหมือนวิ่งไล่ตามลม

ปัญญาจารย์ 2:15

ข้าพเจ้าจึงรำพึงในใจว่า “ชะตากรรมที่เกิดกับคนโง่ก็จะเกิดกับเราด้วย ฉะนั้นเราฉลาดไปจะได้อะไรขึ้นมา?” ข้าพเจ้าบอกตัวเองว่า “นี่ก็อนิจจังเหมือนกัน”

โยบ 18:18

เขาถูกขับไล่จากความสว่างไปสู่ความมืดมน และถูกเสือกไสไล่ส่งไปจากโลก

โยบ 15:23

เขาร่อนเร่หาอาหารเหมือนแร้ง รู้ว่าวันอันมืดมนอยู่แค่เอื้อม

โยบ 14:10

แต่มนุษย์ตายไปและสิ้นแรง เขาหายใจเฮือกสุดท้ายแล้วก็ไม่เหลืออะไร

โยบ 10:22

ดินแดนแห่งค่ำคืนอันมืดสนิท มีแต่เงามืดมิดและความวุ่นวาย ที่ซึ่งแม้แต่ความสว่างก็ยังเหมือนความมืด”

ปัญญาจารย์ 9:7

ฉะนั้นไปเถิด ไปรับประทานอาหารของท่านด้วยความปีติยินดี และดื่มเหล้าองุ่นของท่านด้วยใจเปรมปรีดิ์ เพราะขณะนี้แหละที่พระเจ้าโปรดปรานสิ่งที่ท่านทำ

ปัญญาจารย์ 11:2

จงแบ่งปันให้คนเจ็ดคนหรือแปดคน เพราะท่านไม่รู้ว่าภัยพิบัติอันใดจะเกิดขึ้นในแผ่นดิน

โยบ 10:21

ก่อนจะไปสู่ที่ที่ไปแล้วไม่ได้กลับมาอีก สู่ดินแดนแห่งความหม่นหมองและเงามืดมิด

โยบ 14:12

คนเราก็นอนลงและไม่ได้ลุกขึ้นมาอีกฉันนั้น ถึงฟ้าดินสิ้นสลาย มนุษย์ก็จะไม่ฟื้นขึ้นมา หรือถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาอีก

เพลงสดุดี 49:20

ผู้ที่มีทรัพย์สมบัติแต่ปราศจากความเข้าใจ ก็เหมือนสัตว์เดียรัจฉานที่ต้องจบชีวิตลง