ปัญญาจารย์ 1:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁶ ข้าพเจ้ารำพึงว่า “ดูเถิด เรามีสติปัญญามากกว่ากษัตริย์องค์ก่อนๆ ที่ครองเยรูซาเล็ม เราเข้าถึงสติปัญญาและความรู้”

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹⁶ ข้าพเจ้ารำพึงว่า “ดูซิ ข้าพเจ้ามีสติปัญญามากยิ่ง มากกว่าทุกคนที่ครองอยู่เหนือกรุงเยรูซาเล็มก่อนข้าพเจ้า และข้าพเจ้าเจนจัดในสติปัญญาและความรู้อย่างยิ่ง”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁶ ข้าพเจ้ารำพึงในใจของข้าพเจ้าว่า “​ดู​เถิด ข้าพเจ้าได้มาถึงฐานะที่​สูงส่ง และได้​มีสติ​ปัญญามากกว่าใครๆที่เคยอยู่ในกรุงเยรูซาเล็มก่อนข้าพเจ้า เออ ใจข้าพเจ้าก็เจนจัดในสติปัญญาและความรู้​อย่างยิ่ง​”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁶ เรา​พูด​กับ​ตัวเอง​ว่า “เรา​ได้​กลาย​เป็นใหญ่ และ​มี​สติปัญญา​มากกว่า​กษัตริย์​ทุกองค์​ที่​ปกครอง​เยรูซาเล็ม​ก่อนหน้า​เรา จิตใจ​ของเรา​ก็​ได้​เจอ​กับ​สติปัญญา​และ​ความรู้​มากมาย”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁶ ข้าฯ ได้​คำนึง​อยู่​ใน​ใจ​ว่า, นี่​แน่ะ, ข้าฯ ได้​มี​ความ​รู้มาก​กว่า​ใครๆ ที่​เกิด​ก่อน​ข้าฯ ใน​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม; เออ, ใจ​ของ​ข้าฯ ได้​เข้าใจ​และ​ได้​ความ​รู้มาก​แล้ว.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁶ ข้าพเจ้า​คิด​ใน​ใจ​ว่า “เรา​มี​สติ​ปัญญา​มาก คือ​มาก​เกิน​กว่า​ทุก​คน​ที่​เคย​ปกครอง​เยรูซาเล็ม​ใน​อดีต และ​ใจ​ของ​เรา​ก็​คุ้น​เคย​กับ​สติ​ปัญญา​และ​ความรู้​เป็น​อย่าง​ดี”

ปัญญาจารย์ 1:16 Referans Kwoze

ปัญญาจารย์ 2:9

ข้าพเจ้ากลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่กว่าใครๆ ในเยรูซาเล็มก่อนหน้าข้าพเจ้า ข้าพเจ้ามีสติปัญญาอยู่กับตัวในทุกสิ่งเหล่านี้

1พงศ์กษัตริย์ 4:30

โซโลมอนทรงเฉลียวฉลาดยิ่งกว่าบรรดานักปราชญ์ของทิศตะวันออก และปราชญ์ทั้งปวงของอียิปต์

1พงศ์กษัตริย์ 10:7

แต่หม่อมฉันไม่เชื่อมาก่อนเลย จนกระทั่งได้มาเห็นกับตา แท้จริงแล้วสิ่งที่หม่อมฉันได้ยินมาก็ยังไม่ถึงครึ่ง พระปรีชาญาณและความมั่งคั่งของฝ่าพระบาทยิ่งใหญ่กว่าที่เขาร่ำลือกันมากนัก

ฮี​บรู 5:14

แต่อาหารแข็งนั้นสำหรับผู้ใหญ่ผู้ได้ฝึกฝนตนเองที่จะแยกแยะดีชั่วโดยการปฏิบัติอยู่เสมอ

เพลงสดุดี 4:4

จงยำเกรงและอย่าทำบาป ขณะอยู่บนที่นอน จงพิเคราะห์จิตใจของตนและสงบนิ่ง เสลาห์

2พงศาวดาร 2:12

แล้วตรัสอีกว่า “ขอถวายสรรเสริญแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก! ทรงโปรดประทานโอรสที่มีสติปัญญา มีไหวพริบปฏิภาณ และความฉลาดหลักแหลมแก่กษัตริย์ดาวิด เพื่อสร้างพระวิหารถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าและวังที่ประทับ

ดาเนียล 4:30

พระองค์ตรัสว่า “เราได้สร้างบาบิโลนอันยิ่งใหญ่ไพศาลนี้ขึ้นเป็นราชวังด้วยฤทธิ์อำนาจอันเกรียงไกรของเราและเพื่อเกียรติบารมีของเราไม่ใช่หรือ?”

เยเรมีย์ 22:14

เขาพูดว่า ‘เราจะสร้างวังของเราให้ใหญ่โต มีตำหนักชั้นบนซึ่งกว้างใหญ่’ แล้วเขาก็เจาะหน้าต่างบานใหญ่ กรุด้วยไม้สนซีดาร์ ประดับประดาด้วยสีแดง

เพลงสดุดี 77:6

ข้าพระองค์นึกถึงบทเพลงที่ร้องในยามค่ำคืน จิตใจของข้าพระองค์ครุ่นคิดและจิตวิญญาณก็เสาะหา

2พงศ์กษัตริย์ 5:20

เกหะซีคนรับใช้ของเอลีชาคนของพระเจ้ารำพึงว่า “นายของเราใจดีเกินไป ไม่น่าปล่อยให้นาอามานคนอารัมไปโดยไม่รับของกำนัลจากเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด เราจะวิ่งตามเขาไปและเอาบางอย่างจากเขาฉันนั้น”

1พงศ์กษัตริย์ 5:9

คนของเราจะนำไม้ซุงจากเลบานอนไปยังทะเลเมดิเตอร์เรเนียน แล้วผูกแพล่องมาตามทะเลสู่จุดหมายที่ท่านกำหนด จากนั้นจะถอดแพมอบไม้ซุงให้ท่าน ท่านสามารถจ่ายค่าตอบแทนเราโดยส่งอาหารมาให้ราชสำนักของเรา”

ปัญญาจารย์ 2:1

ข้าพเจ้าคิดในใจว่า “งั้นมาเถอะ รื่นเริง สนุกสนาน บันเทิงใจเพื่อค้นหาสิ่งดีๆ” แต่ก็พบว่า นี่ก็อนิจจังอีก

ปัญญาจารย์ 2:15

ข้าพเจ้าจึงรำพึงในใจว่า “ชะตากรรมที่เกิดกับคนโง่ก็จะเกิดกับเราด้วย ฉะนั้นเราฉลาดไปจะได้อะไรขึ้นมา?” ข้าพเจ้าบอกตัวเองว่า “นี่ก็อนิจจังเหมือนกัน”

ปัญญาจารย์ 3:17

ข้าพเจ้ารำพึงว่า “พระเจ้าจะทรงนำทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมมาพิพากษา เพราะจะมีเวลาสำหรับทุกเรื่อง มีเวลาสำหรับการกระทำทุกอย่าง”