พระบัญญัติ 19:4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁴ ต่อไปนี้คือกฎเกี่ยวกับผู้ที่ทำให้คนตายแล้วหนีไปเมืองลี้ภัยเพื่อเอาชีวิตรอด คือผู้ที่ทำให้คนตายโดยไม่เจตนา ไม่ได้วางแผนการร้ายมาก่อน

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

⁴ “นี่คือกรณีของผู้ฆ่าคนที่จะหนีไปที่นั่นได้และมีชีวิตรอด คือผู้ที่ฆ่าเพื่อนบ้านของตนโดยไม่เจตนา โดยไม่ได้เป็นอริกันมาก่อน

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁴ ต่อไปนี้​เป็นเรื่องของคนฆ่าคนผู้​ที่​หนี​ไปอยู่ในเมืองเหล่านั้นได้และรอดชีวิตอยู่ คือผู้ใดที่​ได้​ฆ่าเพื่อนบ้านของตนโดยมิ​ได้​เจตนา โดยมิ​ได้​เกล​ียดชังเขาแต่​ก่อน

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁴ มี​กฎ​อยู่​ว่า คน​ที่​ฆ่า​คน​อื่น​ตาย​และ​หนี​ไป​อยู่​ที่นั่น​เพื่อ​เอา​ชีวิต​รอดนั้น จะ​ต้อง​เป็น​คน​ที่​ฆ่า​คน​อื่น​โดย​ไม่​ได้​เจตนา และ​เขา​ต้อง​ไม่​เคย​เป็น​ศัตรู​กับ​ผู้​ตาย​มา​ก่อน

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁴ ผู้​ที่​ฆ่า​คน​และ​หนี​ไป​อยู่​ที่นั่น, เพื่อ​จะ​เอาชีวิต​รอด​เป็น​ดังนี้: คือ​ผู้​ที่​ฆ่า​คน​โดย​มิได้​เจตนา และ​แต่ก่อน​หา​ได้​มี​ความ​โกรธแค้น​ต่อ​เขา​ไม่;

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁴ กฎ​ที่​เกี่ยว​กับ​ผู้​ฆ่า​คน​และ​หลบหนี​ไป​ที่​นั่น​เพื่อ​รอด​ตาย​เป็น​ไป​ตาม​นี้​คือ เป็น​ผู้​ฆ่า​คน​โดย​ไม่​มี​เจตนา โดย​ไม่​เคย​เป็น​ศัตรู​กัน​มา​ก่อน

พระบัญญัติ 19:4 Referans Kwoze

พระบัญญัติ 4:42

สำหรับเป็นเมืองลี้ภัยของผู้ที่ฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาและไม่ได้วางแผนการร้ายไว้ล่วงหน้า เขาจะได้หนีไปเมืองลี้ภัยเมืองใดเมืองหนึ่งเพื่อรักษาชีวิตของตนไว้

อิสยาห์ 30:33

โทเฟทถูกเตรียมไว้นานแล้ว เตรียมไว้สำหรับกษัตริย์องค์นั้น หลุมที่ใช้เผาก็กว้างและลึก มีไฟและฟืนมากมาย ลมหายใจขององค์พระผู้เป็นเจ้า เหมือนธารกำมะถันลุกโชน ซึ่งจะจุดโทเฟทให้ลุกไหม้

1พงศาวดาร 11:2

ตั้งแต่ในรัชกาลของกษัตริย์ซาอูล ฝ่าพระบาทก็ทรงเป็นผู้นำอิสราเอลในการรบ พระยาห์เวห์พระเจ้าของฝ่าพระบาทได้ตรัสกับฝ่าพระบาทไว้ว่า ‘เจ้าจะเป็นผู้เลี้ยงดูและเป็นผู้ปกครองของอิสราเอลประชากรของเรา’ ”

โยชูวา 3:4

เพราะท่านไม่เคยเดินผ่านทางนี้มาก่อน ฉะนั้นเขาจะนำท่านไป แต่อย่าเข้าไปใกล้หีบพันธสัญญา จงรักษาระยะห่างประมาณ 2,000 ศอก”

พระบัญญัติ 19:6

ถ้ามีเพียงเมืองเดียวอาจจะไกลเกินไป ทำให้ญาติของผู้ตายตามล้างแค้นเขาได้ทัน เขาจะถูกฆ่าทั้งๆ ที่ไม่น่าจะต้องตาย ในเมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นอุบัติเหตุ

ปฐมกาล 31:2

และยาโคบสังเกตว่าลาบันเมินหน้าหนีตนซึ่งต่างไปจากแต่ก่อน

อาฤธโม 35:9

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า

อาฤธโม 35:12

เมืองเหล่านี้จะเป็นที่หลบหนีจากการแก้แค้นจากญาติของผู้ตาย เพื่อไม่ให้จำเลยตายก่อนที่จะถูกไต่สวนต่อหน้าชุมนุมประชากร

พระบัญญัติ 19:3

จงสร้างทางไปยังเมืองเหล่านี้และแบ่งดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานเป็นกรรมสิทธิ์นั้นออกเป็นสามส่วนเพื่อผู้ที่ฆ่าคนจะหนีไปลี้ภัยที่นั่น

พระบัญญัติ 19:5

ยกตัวอย่างเช่นชายคนหนึ่งเข้าไปตัดไม้ในป่ากับเพื่อนบ้าน ขณะที่เหวี่ยงขวาน หัวขวานกระเด็นออกมาถูกเพื่อนบ้านถึงแก่ความตาย เขาสามารถหนีไปยังเมืองลี้ภัยแห่งใดแห่งหนึ่งในสามเมืองนี้และได้รับการคุ้มครอง

2ซามูเอล 14:11

นางทูลว่า “ขอฝ่าพระบาทตรัสในพระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา อย่าให้มีการสูญเสียเลือดเนื้ออีกนอกเหนือจากที่ได้สูญเสียไปแล้ว ลูกชายของหม่อมฉันจะได้ไม่ต้องเสียชีวิต” ดาวิดตรัสว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ผมสักเส้นบนหัวลูกชายของเจ้า เราก็จะไม่ยอมให้ตกถึงดินฉันนั้น”