ดาเนียล 4:27 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²⁷ ฉะนั้นข้าแต่กษัตริย์ ขอโปรดยอมรับคำแนะนำของข้าพระบาท ขอทรงละทิ้งบาปด้วยการทำสิ่งที่ถูกต้อง และขอทรงละทิ้งความชั่วด้วยการเมตตากรุณาผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหง แล้วฝ่าพระบาทจะได้ทรงเจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป”

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

²⁷ ข้าแต่พระราชา เพราะฉะนั้นขอทรงรับคำแนะนำของข้าพระบาท ขอฝ่าพระบาททรงเลิกทำบาปเสียโดยการทำความชอบธรรม และเลิกทำบาปชั่วโดยการสำแดงความกรุณาต่อผู้ถูกบีบบังคับ เผื่อว่าความเจริญของฝ่าพระบาทอาจจะยืดยาวไปอีกได้”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²⁷ โอ ข้าแต่​กษัตริย์ เพราะฉะนั้นขอทรงรับคำกราบทูลของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงเลิกทำบาปเสียด้วยการกระทำความชอบธรรม และเลิกทำความชั่วช้าด้วยสำแดงความกรุณาต่อคนจน เผื่อว่าความผาสุกของพระองค์อาจจะยืดยาวไปอีกได้”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²⁷ ดังนั้น ข้าแต่​กษัตริย์ ขอ​ยอมรับ​คำแนะนำ​ของ​ข้าพเจ้า​ด้วยเถิด คือ ขอให้​หักดิบ​ไม่ทำ​ความบาป​แล้ว​ทำ​ความดี​แทน ขอให้​มี​เมตตา​กับ​คนจน​แทนที่​จะทำ​ความชั่วร้าย แล้ว​พระองค์​ก็จะ​มีชีวิต​ที่​ผาสุข​ไป​อีก​ยาวนาน”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²⁷ เหตุ​ฉะนี้, ข้า​แต่​ราชา, ขอ​ได้​พอ​พระทัย​รับคำ​แนะนำ​ข้าพ​เจ้า, ขอ​ฝ่าพระบาท​ปลีก​พระ​กร​จาก​ความ​บาป​และ​ประกอบ​การ​กุศล, ปลีก​พระองค์​จาก​การ​อสัตย์​อธรรม​และ​ให้​ท่าน​แก่​คนยากคนจน. เมื่อ​ได้​ทำ​กระนั้น​แล้ว, ชะรอย​ความ​รุ่งเรือง​จะ​ยืนยาว​ออก​ไป​อีก​กระมัง.”

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²⁷ ฉะนั้น โอ กษัตริย์ ขอ​ท่าน​รับ​คำ​แนะนำ​ของ​ข้าพเจ้า​เถิด โปรด​ละ​จาก​การ​ทำ​บาป​ด้วย​การ​ปฏิบัติ​ใน​ความ​ชอบธรรม โปรด​ทิ้ง​จาก​ความ​ชั่ว​ด้วย​การ​แสดง​ความ​เมตตา​แก่​ผู้​ที่​ถูก​กดขี่​ข่มเหง เผื่อ​ว่า​ความ​สำเร็จ​ของ​ท่าน​อาจ​จะ​ยาว​นาน​ขึ้น”

ดาเนียล 4:27 Referans Kwoze

โยนาห์ 3:9

ใครจะรู้ได้ พระเจ้าอาจจะทรงอดกลั้นพระทัยไว้ และด้วยพระเมตตา พระองค์อาจจะทรงหันจากพระพิโรธอันรุนแรง เพื่อเราจะไม่ต้องพินาศ”

กิจการ 8:22

จงกลับใจใหม่จากการชั่วร้ายนี้และอธิษฐานต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์อาจจะอภัยให้ท่านที่คิดเช่นนี้อยู่ในใจ

ลู​กา 11:41

แต่จงให้สิ่งที่มีอยู่ในชามแก่ผู้ยากไร้ แล้วทุกสิ่งจะสะอาดสำหรับพวกเจ้า

เอเฟซัส 4:28

ผู้ที่เคยลักขโมยก็อย่าลักขโมยอีก แต่จงทำงาน ใช้มือของตนทำสิ่งที่มีประโยชน์ เผื่อจะมีอะไรแบ่งปันให้คนขัดสน

กาลาเทีย 5:13

พี่น้องทั้งหลาย ที่ทรงเรียกท่านนั้นก็เพื่อให้มีเสรีภาพ แต่อย่าใช้เสรีภาพของท่านเพื่อปล่อยตัวตามวิสัยบาป แต่จงรับใช้กันและกันด้วยความรัก

สุภาษิต 16:6

บาปไถ่ถอนได้โดยความรักและความซื่อสัตย์ ความชั่วหลีกเลี่ยงได้โดยการยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า

1เปโตร 4:8

เหนือสิ่งอื่นใดจงรักกันอย่างลึกซึ้ง เพราะความรักลบความผิดบาปมากมายได้โดยการให้อภัย

มัทธิว 3:8

จงเกิดผลให้สมกับที่กลับใจใหม่

ยะเอศเคล 18:7

เขาไม่ได้ข่มเหงรังแกผู้ใด แต่คืนของประกันให้แก่ลูกหนี้ เขาไม่ได้ปล้นชิง แต่ให้อาหารแก่ผู้หิวโหย และให้เครื่องนุ่งห่มแก่ผู้ที่เปลือยกาย

สุภาษิต 28:13

ผู้ที่ปกปิดบาปของตนจะไม่เจริญ แต่ผู้ที่สารภาพผิดและละทิ้งบาปจะพบความเมตตากรุณา

1พงศ์กษัตริย์ 21:29

“เจ้าเห็นหรือไม่ว่าอาหับได้ถ่อมใจลงต่อหน้าเรา? เพราะเขาถ่อมใจลง เราจะไม่ให้เกิดภัยพิบัตินี้ในชั่วชีวิตของเขา แต่จะให้เกิดแก่วงศ์วานของเขาในสมัยลูกของเขา”

กิจการ 26:20

เริ่มแรก ข้าพระบาทประกาศแก่คนทั้งหลายในเมืองดามัสกัส จากนั้นแก่คนทั้งหลายในกรุงเยรูซาเล็มและทั่วแคว้นยูเดียและแก่ชาวต่างชาติด้วย ข้าพระบาทประกาศว่าพวกเขาควรกลับใจใหม่ หันมาหาพระเจ้า และพิสูจน์การกลับใจใหม่ด้วยการกระทำของตน

เพลงสดุดี 119:46

ข้าพระองค์จะพูดถึงกฎเกณฑ์ของพระองค์ต่อหน้าบรรดากษัตริย์ และจะไม่อับอายขายหน้า

กาลาเทีย 5:22

ส่วนผลของพระวิญญาณนั้นคือ ความรัก ความชื่นชมยินดี สันติสุข ความอดทน ความปรานี ความดี ความสัตย์ซื่อ

กาลาเทีย 5:6

เพราะในพระเยซูคริสต์การเข้าสุหนัตหรือไม่เข้าสุหนัตก็ไม่มีค่าอันใด สิ่งเดียวที่สำคัญคือความเชื่ออันแสดงออกด้วยความรัก

2โครินธ์ 5:11

เช่นนั้นแล้วเมื่อเรารู้ว่าความเกรงกลัวพระเจ้านั้นคืออะไร เราจึงพยายามโน้มน้าวใจคนทั้งหลาย เราเป็นเช่นไรนั้นย่อมปรากฏชัดต่อพระเจ้า และข้าพเจ้าหวังว่าสิ่งนี้จะปรากฏชัดต่อจิตสำนึกของพวกท่านด้วย

กิจการ 24:25

ขณะเปาโลบรรยายถึงความชอบธรรม การควบคุมตน และการพิพากษาที่จะมาถึง เฟลิกส์ก็กลัวและกล่าวว่า “พอแค่นี้ก่อน! ท่านไปได้ ไว้มีโอกาสเราจะเรียกท่านมาอีก”

​โยเอล 2:14

ใครจะรู้ได้ พระองค์อาจหวนกลับมาสงสาร และทรงอำนวยพระพร ทรงให้มีธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา เพื่อถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า

พระบัญญัติ 24:13

จงคืนเสื้อคลุมให้เขาก่อนดวงอาทิตย์ตกดิน เพื่อเขาจะใช้ห่มนอน แล้วเขาจะขอบคุณท่าน และจะถือว่าเป็นการกระทำที่ชอบธรรมในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน

เยเรมีย์ 29:7

ทั้งจงบากบั่นเพื่อสันติสุขและความเจริญรุ่งเรืองของนครซึ่งเราให้เจ้าไปตกเป็นเชลยนั้น จงอธิษฐานต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าเพื่อนครนั้น เพราะหากมันเจริญ เจ้าก็เจริญด้วย”

เยเรมีย์ 38:20

เยเรมีย์ตอบว่า “เขาจะไม่มอบฝ่าพระบาทหรอก จงเชื่อฟังองค์พระผู้เป็นเจ้าโดยทำตามที่ข้าพระบาททูล แล้วจะเป็นผลดีแก่ฝ่าพระบาทและฝ่าพระบาทจะรอดชีวิต

ปฐมกาล 11:4

แล้วพวกเขาพูดว่า “มาเถิด ให้เราสร้างเมืองที่มีหอสูงขึ้นถึงฟ้าสำหรับพวกเรา เพื่อเราจะได้สร้างชื่อให้กับตนเองและไม่ต้องกระจายไปทั่วทั้งโลก”

พระบัญญัติ 8:17

ท่านอาจจะบอกตัวเองว่า “เรามั่งมีขึ้นมาด้วยกำลังและอำนาจของเราเอง”

พระบัญญัติ 32:27

แต่เราหวั่นคำถากถางของศัตรู เกรงว่าปฏิปักษ์จะเข้าใจผิด และพูดว่า ‘มือของเราพิชิตชัยชนะ องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงทำอะไรเลย’ ”

สุภาษิต 11:2

เมื่อความเย่อหยิ่งมา ความอัปยศก็ตามมา ส่วนปัญญามากับความถ่อมสุภาพ

อิสยาห์ 10:13

เพราะเขาโอ้อวดว่า “ ‘เราทำการนี้ด้วยกำลังแห่งน้ำมือของเรา และด้วยสติปัญญาของเรา เพราะเรามีความเข้าใจ เรารื้อพรมแดนของประชาชาติต่างๆ ปล้นทรัพย์สมบัติของเขา เราปราบบรรดากษัตริย์ของพวกเขาเฉกเช่นผู้พิชิต

อิสยาห์ 47:8

“ฉะนั้นจงฟังเถิด เจ้าคนเสเพล ผู้เอกเขนกอยู่อย่างปลอดภัย และบอกตัวเองว่า ‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า ข้าจะไม่มีวันเป็นม่าย หรือต้องสูญเสียลูก’

อิสยาห์ 47:10

เจ้าวางใจในความชั่วร้ายของเจ้า และพูดว่า ‘ไม่มีใครเห็นเราหรอก’ สติปัญญาและความรู้ของเจ้าพาเจ้าหลงเจิ่น เมื่อเจ้าบอกตัวเองว่า ‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า’

ยะเอศเคล 29:3

‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า “ ‘ฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ เราเป็นศัตรูกับเจ้า เจ้าผู้เป็นสัตว์ร้ายมหึมาซึ่งกบดานอยู่ในสายน้ำของเจ้า เจ้ากล่าวว่า “แม่น้ำไนล์เป็นของข้า ข้าสร้างมันขึ้นมาเพื่อตัวข้าเอง”

ยะเอศเคล 29:9

อียิปต์จะกลายเป็นแดนร้าง เมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ “ ‘เนื่องจากเจ้ากล่าวว่า “แม่น้ำไนล์เป็นของข้า ข้าสร้างมันขึ้นมา”

อา​โม​ส 6:13

เจ้าผู้ยินดีในการพิชิตโลเดบาร์ และพูดว่า “เรายึดคารนาอิมไว้ได้ด้วยกำลังของเราเองไม่ใช่หรือ?”

ฮาบากุก 1:11

แล้วพวกเขาก็กรีธาทัพผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนลม แล้วมุ่งหน้าต่อไป พวกเขาเป็นคนผิด ซึ่งถือพละกำลังของตนเป็นพระเจ้า”

เศฟันยาห์ 2:15

นี่แหละนครเจ้าสำราญ ซึ่งอยู่มาอย่างปลอดภัย มันบอกตัวเองว่า “นี่แหละเรา ไม่มีใครนอกจากเรา” แล้วมันก็พินาศย่อยยับขนาดไหน เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่า! คนทั้งปวงที่ผ่านไปมาก็เย้ยหยัน และเขย่ากำปั้น