1ซามูเอล 22:17 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁷ แล้วกษัตริย์ทรงบัญชาองครักษ์ที่อยู่ข้างๆ พระองค์ว่า “จงฆ่าปุโรหิตขององค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะพวกเขาเข้าข้างดาวิด พวกเขารู้ว่าดาวิดหนีเราไป แต่ไม่ยอมบอกเรา” แต่เหล่าข้าราชบริพารไม่กล้าทำอันตรายปุโรหิตขององค์พระผู้เป็นเจ้า

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹⁷ และพระราชาก็รับสั่งแก่ราชองครักษ์ผู้ยืนเฝ้าอยู่ว่า “จงหันมาฆ่าพวกปุโรหิตของพระยาห์เวห์เสีย เพราะว่ามือของพวกเขาอยู่กับดาวิด และเพราะพวกเขารู้แล้วว่ามันหนีไป แต่ไม่แจ้งให้เรารู้” แต่พวกข้าราชการของพระราชาไม่ยอมลงมือฆ่าพวกปุโรหิตของพระยาห์เวห์

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁷ และกษั​ตริ​ย์​ก็​รับสั่งแก่ทหารราบผู้ยืนเฝ้าอยู่​ว่า “จงหันมาประหารปุโรหิตเหล่านี้ของพระเยโฮวาห์​เสีย เพราะว่ามือของเขาอยู่กับดาวิดด้วย เขารู้​แล​้​วว​่ามันหนี​ไป แต่​ไม่​แจ​้งให้เรารู้” แต่​ข้าราชการผู้​รับใช้​ของกษั​ตริ​ย์​ไม่​ยอมลงมือฟันปุโรหิตของพระเยโฮวาห์

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁷ กษัตริย์​สั่ง​พวก​ทหาร​ยาม​ที่​ยืน​อยู่​ข้างๆ​ว่า “พา​พวก​นักบวช​ของ​พระยาห์เวห์​เหล่า​นี้​ไป​ฆ่า​ซะ เพราะ​พวก​มัน​เข้าข้าง​ดาวิด พวก​มัน​รู้​ว่า​มัน​หนี​ไป​แต่​ไม่​ยอม​บอก​เรา” แต่​พวก​ข้าราชการ​ของ​กษัตริย์​ไม่​ยอม​ลงมือ​ต่อ​พวก​นักบวช​ของ​พระยาห์เวห์

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁷ กษัตริย์​จึง​รับสั่ง​ทหาร​รักษา​พระองค์, ให้​คุม​ปุโรหิต​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ไป​ประหาร​ชีวิต​เสีย เหตุ​ว่า​เขา​ทั้ง​หลาย​ร่วมใจ​กัน​กับ​ดา​วิด, เขา​รู้​แล้ว​ว่า​ดา​วิด​หนี​ไป​แต่​ไม่​ทูล​ให้​เรา​รู้, แต่​ส่วน​ข้าราชการ​ก็​ไม่​ยอม​ลงมือ​ทำ​แก่​ปุโรหิต​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁷ และ​กษัตริย์​กล่าว​กับ​ทหาร​คุ้มกัน​ที่​ยืน​อยู่​ใกล้​ท่าน​ว่า “หัน​ไป​ฆ่า​พวก​ปุโรหิต​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เสีย เพราะ​เขา​ร่วม​มือ​กับ​ดาวิด ทั้งๆ ที่​รู้​ว่า​เขา​หนี​ไป และ​ไม่​ยอม​บอก​ให้​เรา​รู้” แต่​พวก​บริวาร​ของ​กษัตริย์​ไม่​ยอม​ยื่น​มือ​ประหาร​บรรดา​ปุโรหิต​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

1ซามูเอล 22:17 Referans Kwoze

เอ็ก​โซ​โด 1:17

แต่นางผดุงครรภ์ทั้งสองยำเกรงพระเจ้า จึงไม่ได้ปฏิบัติตามคำสั่งของกษัตริย์อียิปต์ พวกนางปล่อยให้เด็กผู้ชายมีชีวิตอยู่

1ซามูเอล 14:45

แต่ทหารทั้งหลายทูลทักท้วงว่า “โยนาธานผู้ได้ทำการกอบกู้ครั้งใหญ่ในอิสราเอลนี้ควรจะตายหรือ? องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด แม้แต่ผมสักเส้นบนศีรษะของเขาก็จะไม่ตกถึงพื้นฉันนั้น เพราะเขาทำศึกในวันนี้โดยพระเจ้าทรงช่วย” เป็นอันว่าเหล่าประชากรได้ช่วยชีวิตโยนาธานไว้และเขาไม่ถูกประหาร

กิจการ 4:19

แต่เปโตรกับยอห์นกล่าวตอบว่า “พวกท่านตัดสินเอาเองเถิดว่าเป็นการถูกต้องแล้วหรือในสายพระเนตรของพระเจ้าที่จะเชื่อฟังพวกท่านยิ่งกว่าเชื่อฟังพระเจ้า?

2พงศ์กษัตริย์ 10:25

เมื่อถวายเครื่องเผาบูชาเสร็จ เยฮูสั่งทหารและยามว่า “จงเข้าไปฆ่าให้หมด อย่าให้หนีรอดไปได้สักคนเดียว” พวกเขาจึงฆ่าฟันคนเหล่านั้นทั้งหมดและโยนศพออกมาข้างนอก แล้วเข้าไปยังสถานบูชาชั้นในของวิหารของพระบาอัล

1พงศ์กษัตริย์ 18:4

เมื่อครั้งพระนางเยเซเบลเข่นฆ่าผู้เผยพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า โอบาดีห์ช่วยเหลือผู้เผยพระวจนะหนึ่งร้อยคนให้ไปหลบซ่อนตัวอยู่ในถ้ำสองแห่ง แห่งละห้าสิบคนและจัดส่งอาหารกับน้ำให้)

1พงศ์กษัตริย์ 1:5

ฝ่ายอาโดนียาห์ราชโอรสของพระนางฮักกีท กำเริบเสิบสานและกล่าวว่า “เราจะเป็นกษัตริย์” ดังนั้นจึงจัดรถม้าศึก พลขับและเกณฑ์คนห้าสิบคนให้วิ่งนำขบวน

2ซามูเอล 15:1

ต่อมาอับซาโลมได้จัดหารถม้าศึกและมีคนห้าสิบคนคอยวิ่งนำหน้ารถ

1ซามูเอล 25:17

ขอให้นายหญิงตรึกตรองดูว่าจะทำอะไรได้บ้าง เพราะภัยกำลังจะมาถึงนายท่านและครอบครัว นายท่านเป็นคนชั่วร้ายไม่ยอมฟังคำทัดทานจากใครเลย”

1ซามูเอล 22:13

ซาอูลตรัสว่า “ทำไมเจ้ากับบุตรเจสซีจึงสมคบกันต่อต้านเรา? ทำไมเจ้าถึงให้อาหารให้ดาบและทูลถามพระเจ้าให้เขา เขาจึงได้กบฏและมาซุ่มดักโจมตีเราอย่างทุกวันนี้?”

1ซามูเอล 20:33

แต่ซาอูลพุ่งหอกเข้าใส่โยนาธานหมายจะฆ่าเสีย โยนาธานจึงตระหนักว่าราชบิดาทรงเจตนาจะฆ่าดาวิด

1ซามูเอล 8:11

เขากล่าวว่า “กษัตริย์ที่จะปกครองพวกท่านจะทำดังนี้คือ เขาจะเกณฑ์บรรดาบุตรชายของท่านให้เป็นพลรถรบ พลม้า และวิ่งนำขบวนรถม้าศึกของเขา

1ซามูเอล 2:31

ใกล้จะถึงเวลาที่เราจะตัดเจ้าและวงศ์วานของบิดาของเจ้าออก จะไม่มีใครในครอบครัวของเจ้าที่แก่ตาย

1ซามูเอล 22:16

แต่กษัตริย์ตรัสว่า “อาหิเมเลค เจ้าและทั้งครอบครัวของบิดาเจ้าจะต้องตาย”

1พงศ์กษัตริย์ 14:27

ดังนั้นกษัตริย์เรโหโบอัมจึงทรงทำโล่ทองสัมฤทธิ์ขึ้นแทน และมอบหมายให้เหล่าผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ซึ่งประจำการอยู่ที่ทางเข้าพระราชวังดูแล