14 “हाङकोलो गानी दु़म्सीङा मेनु़पाडा मे घ्राम्लु़पा दालिद्र ल्वानी (डाट्पा मु़चु़का ङा थेसिथेट्नु़), मेकोतिलो यहूदियाडा बाट्पामिम पोप्चङथो़ स्वामिनु़।
ननुङमा मु़चु़का ओराम र्वाक्मा थेसिथेन्मु बासी। उहेम मु़चु़काम नेप्ची बु, मेरामका मे हादीबाराकु सेर्सीका हाम रेम्बु़ र्वाक्पा थेसिथेट्नु़, हेङालोने मेराम ने कोङ मु़चु़कु सेर्सी सो़। मेरामकु सेर्सी ने रु सङ रु-रु।
ओम्लो नुङ दिफु दु़म्पा ल्वाकु दुथाम जेम्मा ओराम सिजेम उहेम मु़चु़का डाडु़ मेरामलाई माम्चु़नीका जि-वा ग्वामी। मेम्मा ओराम सिजेम सु़का थो़सु़ मा ओराम सिजेमका र्वामिम होङङा बु़, मेरामलाई गुमीका जि-वा ग्वामी, हेङालोने ओर्मिम खोत्ले दु़म्पा थारी रोम्फामु खाप्डु़म बु।
वा-ल्वाकनी, चो़च्चो़ होङङा मिम्मु डिट्नी। मेजो़पा ल्वाडा न मेछेपा चो़च्चो़ होप्माम दु़म्नी, लावो इनी मिम्सीडा ने न छेपा ङाचो़ होप्माम दु़म्नी।
येशूका उनी सीसिपामिमलाई हिलाबेम्डी, “हाम गानी ओर्मिम खोत्ले ल्वा थेसिथेट्नी?” मेर्मिमका र्वाम्डी, “थेसिथेत्तोको।”