52 आथाडा आनो कोले नेमडाम ङोले मु़चु़ उनी त्वाप-त्वापगोडाङा मेदु़मी, सुले मु़चु़ नले मु़चु़कु कोर्थो़लाम बमी, मा नले मु़चु़ सुले मु़चु़मिमकु कोर्थो़लाम बची।
गुका र्वाक्ताम ल्वाडा याङ-याङका थो़रलु़म्डी, याङ-याङका थो़र मेलु़मिवा।
मेर्मिमका गानीलाई घ्रो़म्दीनेममिमलामका पाखा कोल्निमी। लावो आरेप्माम थारी रोक्तोङा लेडु़, कोङनिम उहेमका गानीलाई सेनी मेर्मिमका माम्चु़नीकु लाले-पाङके बेत्तोङा लेट्पु र्वाक्पा मिम्मी।
फरिसीमिमगोडाम कोङ-कोङका र्वाम्डी, “मेराम मु़चु़ माम्चु़नीलाम योक्ताम मेएँ, हेङालोने मेरामका ङेम्सिमुनेम खारी बु़।” लावो वाङमिमका र्वाम्डी, “कोङ छु़लचो़का हेसाका आरेप्माम हेल्लो वो मेल्वाम्मा खारीमिम बोमु चाप्सु़?” मा मेर्मिमगोडा गो-फ दु़स्ता।
“हाम सुबुडाम मु़चु़मिमकु न-भ्रसिबेड्डा गो योङडोम र्वाक्पा मिम्नी? मेएँ, गो गानीलाई र्वाङु, मेर्मिमलाई मेदु़बेड्डा योङडोम सो़।
मेर्मिम मेदु़मी, पाप नुङ उ तारापाचो़ मेदु़ची, माम नुङ उ जाउमोचो़ मेदु़ची, साकुमा नुङ चेमे मेदु़ची।”