20 “लावो माम्चु़नीका मेराम मु़चु़लाई र्वाम्डी, ‘ए नेप्ची मान्थिम मु़चु़, आनेप सिन्थाङा गाना सिना, मा इमा लागि फुट्नामा जु़ल्नाम खोत्ले खाप्ची सु़काम दु़म?’
हेङालोने ओराम सु़म्दिसेरडा गुइ हाम वो मेरेडिवा, मा ओलामका गुइ हाम वो लमु मेचाप्सी।
दिका हाम दु़म र्वाक्पा वो गानी मेचनी। इनीमा मिरो़म ने हाम मा? गानी ने घरिकोङ रेम्बेसिक्पा मा दाम्ल्याक्पा सिखाप होप्मामङा सो़।
“आकी न भ्रसिक्पा बु, हामकाम वो ङिम मिबु” र्वाक्साका मु़चु़मिमका र्वामिम बुमी। मेराम थारीकाङा गोजु़मे मेसेमका चो़च्चो़ कमु लागि उ थो़म नो़पा थारी रोथामिम होङङा स्वामु मेल्वासाका मेर्मिम कोचोत्ति पुयु़लुमी।
ए नेप्ची मान्थिम मु़चु़नी, इनी मिरो़म बनेबेपा माम्चु़नीका ङा न-गो बनेबेम्डिम मेएँ मा?
ओराम सु़म्दिसेरडाम खाप्चीचो़मिमलाई डोक्पु मेलिम्सिमु बेमी, घरिकोङ ल्वापा खाप्चीडा मेएँ, लावो गुइलाई लिट्पा बेसाका खोत्ले मोमु ग्वाक्पा माम्चु़नीलाम ल्वापा न मेर्मिमका बोमिनु़।