36 सिमोन पत्रुसका गुमीनुङ हिलाबु़डु़, “ङाचो़, गानी बान्ते लनिमिम?” येशूका र्वाम्डी, “गो बान्ते लक्तोङा बेउ, मेनो ओम्लो आमा चङचङ लाम्दिमु मेचाम्ना, लावो दिफु ने आमा चङचङ लाम्दिना।”
हेङालोने इकी ङाचो़ येशू ख्रीष्टका गोलाई रेम्बेट्ङिडिमिम बु, गो दालाङा ओराम मिरो़म डिन्मु बासी।
“ए चो़च्चो़नी, गो गानीनुङ घरिकोङ कोङङा दु़म्ङु। गानी गोलाई माल्ङिनी, मा यहूदीमिमलाई र्वाङ्डोम होङ्ङा गानीलाई वो र्वाङु, गो बान्ते लक्तोङा लेट्पु, मेसिन्डा गानी रोमु मेचाम्नी।
येशूकु कोङनिम सीसिपामिमका उनी त्वाप-त्वापडा आरे र्वाबेम्डी, “गुमीका ओराम हाम र्वाम्डिम, ‘घरिकोङ गोलाई मेल्वाङिनी, मा घरिकोङका गोलाई ल्वाङिनी’ मा ‘हेङालोने गो पापकाडा लक्तोङा बेउ?’
आमा पापकु नेमडा बाखोप हापा बु। मेमका मेबाट्पा माला इनीमा लागि, बाखोप झो़म्सिबेड्डा लक्तोङा बेउ र्वाक्साका हाम गानीनुङ र्वाङुवा?
“गोलाई थु़र्पाकाडा ओम्लो गो लक्तोङा बेउ मा वो ‘गानी बान्ते लनिमिम?’ र्वाक्साका गानी सु़का वो गोलाई हिला मेबोङिनी।