เยเรมีย์ 44:22 - ฉบับมาตรฐาน

²² พระยาห์เวห์จะทรงทนต่อการกระทำอันชั่วร้ายของท่าน และสิ่งน่ารังเกียจซึ่งท่านได้ทำนั้นต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว เพราะฉะนั้น แผ่นดินของท่านจึงได้กลายเป็นที่ทิ้งร้างและที่ร้างเปล่า และเป็นที่สาปแช่ง ปราศจากคนอาศัยดังทุกวันนี้

Plis vèsyon

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²² จนพระเยโฮวาห์จะทรงทนต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว เพราะเหตุจากการกระทำอันชั่วร้ายของท่าน และเพราะเหตุจากการอันน่าสะอิดสะเอียนซึ่งท่านได้กระทำนั้น เพราะฉะนั้นแผ่นดินของท่านจึงได้กลายเป็​นที​่ร้างเปล่าและเป็​นที​่น่าตกตะลึง และเป็​นที​่​สาปแช่ง ปราศจากคนอาศัยดังทุกวันนี้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²² เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่อาจอดกลั้นพระทัยต่อการกระทำชั่วร้ายและสิ่งน่าชิงชังซึ่งท่านทำนั้นต่อไปได้ ดินแดนของท่านจึงตกเป็นเป้าของการสาปแช่ง เป็นดินแดนร้างไร้ผู้อยู่อาศัยดังเช่นทุกวันนี้

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²² แต่​พระยาห์เวห์​ทน​ไม่ไหว​แล้ว​กับ​การ​กระทำ​ที่​ชั่วช้า​ต่างๆ​ของ​ท่าน และ​สิ่ง​ต่างๆ​ที่​น่า​ขยะแขยง​ที่​พวกท่าน​ได้​ทำ​ลงไป ดังนั้น​แผ่นดิน​ของ​พวกท่าน​ถึง​ได้​ถูก​ผู้คน​หัวเราะ​เยาะ ถูก​ทำลาย และ​กลาย​เป็น​ร้าง อย่าง​ที่​มัน​เป็น​อยู่​ใน​ทุกวันนี้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²² แล​การ​เหล่านั้น​ไม่​ได้​เข้า​ใน​พระทัย​พระองค์​หรือ, จนถึง​ที่​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ทน​เอา​อีก​ไม่​ได้, เพราะ​ความ​ประพฤติ​ชั่ว​ต่างๆ ของ​พวก​ท่าน, แล​เพราะ​ความ​น่าเกลียดน่าชัง​ซึ่ง​พวก​ท่าน​ได้​กระทำ​นั้น, เพราะ​เหตุ​ดังนี้​ประเทศ​ของ​พวก​ท่าน​ได้​เป็น​ร้าง​เสียแล้ว, แล​เป็น​ความ​พิศวง​นัก, แล​เป็น​ที่​แช่ง​ปราศ​จาก​คน​อยู่. เหมือน​ที่​เป็น​ทุกวันนี้.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²² พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทน​ต่อ​การ​กระทำ​อัน​ชั่วร้าย​และ​น่าชัง​ที่​พวก​ท่าน​ปฏิบัติ​ต่อ​ไป​ไม่​ได้​อีก​แล้ว ฉะนั้น​แผ่นดิน​ของ​ท่าน​จึง​ได้​พัง​ทลาย​และ​กลาย​เป็น​ที่​รกร้าง เป็น​ที่​น่า​หวาด​กลัว​และ​เป็น​คำ​สาปแช่ง ปราศจาก​ผู้​อยู่​อาศัย อย่าง​ที่​เป็น​อยู่​ทุก​วันนี้

เยเรมีย์ 44:22 Referans Kwoze

เยเรมีย์ 25:18

คือกรุงเยรูซาเล็มและเมืองต่างๆ ของยูดาห์ ทั้งบรรดากษัตริย์และเจ้านายของเมืองนั้น ทำให้ถูกทิ้งร้างและที่ร้างเปล่า เป็นที่เยาะเย้ยและแช่งสาปอย่างทุกวันนี้

มาลาคี 2:17

ท่านได้ทำให้พระยาห์เวห์อ่อนระอาพระทัยด้วยคำพูดของท่าน แต่ท่านยังจะกล่าวว่า “พวกเราทำให้พระองค์อ่อนพระทัยอย่างไร?” ก็โดยกล่าวว่า “ทุกคนที่ทำชั่วก็เป็นคนดีในสายพระเนตรพระยาห์เวห์ และพระองค์พอพระทัยคนเหล่านั้น” หรือโดยถามว่า “พระเจ้าแห่งความยุติธรรมอยู่ที่ไหน?”

เยเรมีย์ 44:12

เราจะเอาคนยูดาห์ที่เหลืออยู่ไปเสีย ผู้ซึ่งมุ่งหน้ามาที่แผ่นดินอียิปต์เพื่อจะอาศัยอยู่นั้น และพวกเขาจะถูกผลาญเสียหมด เขาจะล้มลงในแผ่นดินอียิปต์ เขาจะถูกผลาญด้วยดาบ และด้วยการกันดารอาหาร ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด พวกเขาจะตายด้วยดาบและด้วยการกันดารอาหาร และเขาจะกลายเป็นคำสาป เป็นที่น่าหวาดหวั่น เป็นคำแช่งและเป็นคำตำหนิ

เยเรมีย์ 25:38

พระองค์ทรงออกจากที่ซุ่มของพระองค์อย่างสิงห์หนุ่ม เพราะว่าแผ่นดินของเขาทั้งหลายเป็นที่ร้างเปล่า เนื่องด้วยความกริ้วของผู้กดขี่ และเนื่องด้วยความกริ้วอันแรงกล้าของพระองค์

เยเรมีย์ 25:11

แผ่นดินนี้ทั้งสิ้นจะถูกทิ้งร้างและเป็นที่ร้างเปล่า และบรรดาประชาชาติเหล่านี้จะปรนนิบัติกษัตริย์แห่งบาบิโลนอยู่ 70 ปี

เยเรมีย์ 18:16

ได้ทำให้แผ่นดินของพวกเขาเป็นที่ร้างเปล่า เป็นสิ่งที่ถูกเยาะเย้ยอยู่เป็นนิตย์ ทุกคนที่ผ่านไปก็หวาดหวั่น และสั่นศีรษะของเขา

อิสยาห์ 43:24

เจ้าไม่ได้เอาเงินซื้อตะไคร้ให้เรา หรือให้เราพอใจด้วยไขมันเครื่องบูชาของเจ้า แต่เจ้าได้ให้เราแบกภาระเรื่องบาปของเจ้า เจ้าให้เราเหน็ดเหนื่อยด้วยเรื่องความผิดของเจ้า

อิสยาห์ 7:13

และอิสยาห์กล่าวว่า “ข้าแต่ราชวงศ์ของดาวิด ขอทรงฟัง การทำให้มนุษย์อ่อนใจนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับพวกฝ่าพระบาทหรือ? และพวกฝ่าพระบาทยังให้พระเจ้าของข้าพระบาทอ่อนพระทัยด้วยหรือ?

หน​ังสือโรม 9:22

เป็นไปได้ไหมที่พระเจ้าทรงประสงค์จะแสดงพระพิโรธ และให้ฤทธิ์เดชของพระองค์ปรากฏ แต่พระองค์ทรงอดทนมากต่อคนเหล่านั้นที่เป็นภาชนะแห่งพระพิโรธ ซึ่งเตรียมไว้สำหรับความพินาศ?

อา​โม​ส 2:13

“นี่แน่ะ เราจะกดเจ้าลงไว้ในที่ของเจ้า เหมือนเกวียนที่เต็มด้วยฟ่อนข้าวกดยัดลง

ดาเนียล 9:12

พระองค์ได้ทรงยืนยันถ้อยคำของพระองค์ ซึ่งพระองค์ตรัสกล่าวโทษข้าพระองค์ทั้งหลาย และกล่าวโทษผู้ซึ่งปกครองพวกข้าพระองค์ โดยนำวิบัติอย่างใหญ่หลวงมาเหนือข้าพระองค์ทั้งหลาย ซึ่งภายใต้สวรรค์ทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดที่ได้ทำเหมือนที่ได้ทำแก่เยรูซาเล็ม

ยะเอศเคล 5:13

“เช่นนี้แหละ ความกริ้วของเราจึงระบายออกได้หมด และความโกรธของเราต่อพวกเขาจึงจะสงบ เราจึงจะหายจากความเคืองใจ แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ผู้กล่าวด้วยความหวงแหน เมื่อความโกรธของเราต่อพวกเขาถูกระบายออกหมด

เยเรมีย์ 44:6

ดังนั้น เราจึงได้เทความโกรธและความกริ้วของเราออก ให้พลุ่งขึ้นในเมืองต่างๆ ของยูดาห์และตามถนนหนทางของกรุงเยรูซาเล็ม และเมืองเหล่านั้นก็กลายเป็นที่ทิ้งร้างและร้างเปล่าอย่างทุกวันนี้

เยเรมีย์ 44:2

“พระยาห์เวห์จอมทัพพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า พวกเจ้าได้เห็นเหตุร้ายทั้งสิ้นที่เรานำมาเหนือกรุงเยรูซาเล็มและเหนือทุกเมืองของยูดาห์ ดูสิ ทุกวันนี้เมืองเหล่านั้นก็ถูกทิ้งร้างไม่มีใครอาศัยอยู่

เยเรมีย์ 29:19

พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เพราะว่าเขาทั้งหลายไม่เชื่อฟังถ้อยคำของเราที่ส่งมายังเขาครั้งแล้วครั้งเล่า โดยผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของเรา แต่พวกเจ้าไม่ยอมฟัง” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ’)

เยเรมีย์ 26:6

แล้วเราจะทำให้พระนิเวศนี้เหมือนอย่างชิโลห์ และเราจะทำให้เมืองนี้เป็นคำสาปแก่บรรดาประชาชาติทั่วโลก”

เยเรมีย์ 24:9

เราจะทำให้เขาเป็นที่หวาดกลัว เป็นสิ่งร้ายแก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นในโลก ให้เป็นที่ถูกตำหนิ เป็นภาษิต เป็นคำเยาะเย้ย และเป็นคำแช่งทั่วไปทุกแห่งซึ่งเราขับไล่เขาให้ไปอยู่นั้น

เยเรมีย์ 15:6

เจ้าได้ปฏิเสธเรา” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “เจ้าถอยหลังเรื่อยไป เราจึงได้เหยียดมือออกไปต่อสู้เจ้าและทำลายเจ้า เราเอือมต่อการผ่อนผันแล้ว

อิสยาห์ 1:24

ฉะนั้น องค์เจ้านายคือพระยาห์เวห์จอมทัพ ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ของอิสราเอลตรัสว่า “ดูเถิด เราจะระบายความโกรธเหนือคู่อริของเรา และเราจะแก้แค้นศัตรูของเราให้ตัวเอง

ปฐมกาล 19:13

เพราะเรากำลังจะทำลายที่นี่แล้ว เพราะเสียงร้องกล่าวโทษพวกเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ดังนักหนา และพระยาห์เวห์ทรงใช้เรามาทำลายเมืองนี้เสีย”

ปฐมกาล 6:3

พระยาห์เวห์จึงตรัสว่า “วิญญาณของเราจะไม่ต่อสู้กับมนุษย์ตลอดกาล เพราะมนุษย์เป็นแต่เนื้อหนัง วันเวลาของเขาคือ 120 ปี”

เยเรมีย์ 4:4

คนยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย จงเข้าสุหนัตถวายแด่พระยาห์เวห์ จงตัดหนังหุ้มปลายหัวใจของเจ้าเสีย เกรงว่าความโกรธของเราจะพลุ่งออกไปอย่างไฟ และเผาไหม้โดยไม่มีใครจะดับได้ เนื่องจากการกระทำความชั่วของพวกเจ้า”

เยเรมีย์ 21:12

ราชวงศ์ของดาวิดเอ๋ย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงให้ความยุติธรรมในเวลาเช้า จงช่วยกู้ผู้ที่ถูกปล้น ให้พ้นจากมือผู้บีบบังคับ เกรงว่าความโกรธของเราจะออกไปเหมือนไฟ และเผาไหม้อย่างที่ไม่มีใครดับได้ เพราะการกระทำอันชั่วช้าของพวกเจ้า’

เยเรมีย์ 23:2

เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสกับผู้เลี้ยงแกะผู้ดูแลประชากรของเราดังนี้ว่า “เจ้าทั้งหลายได้กระจายฝูงแกะของเราและได้ขับไล่มันไปเสีย และเจ้าไม่ได้เอาใจใส่มัน นี่แน่ะ เราจะลงโทษเจ้า เพราะการกระทำชั่วของเจ้า” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ

เยเรมีย์ 29:18

เราจะไล่ติดตามเขาด้วยดาบ การกันดารอาหาร และโรคระบาด และจะทำให้เขาเป็นที่หวาดกลัวแก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก ให้เป็นคำสาป ให้เป็นความหวาดหวั่น ให้เป็นที่เยาะเย้ย และให้เป็นที่ตำหนิ ท่ามกลางบรรดาประชาชาติซึ่งเราได้ขับไล่เขาให้ไปอยู่นั้น”

เยเรมีย์ 30:14

คนรักทั้งสิ้นของเจ้าได้ลืมเจ้าเสีย พวกเขาไม่ต้องการเจ้าแล้ว เพราะเราตีเจ้าอย่างการโบยตีของศัตรู เป็นการลงโทษอย่างของคนโหดร้าย เพราะว่าความผิดของเจ้าก็ใหญ่โต และบาปของเจ้าก็มากมาย

เยเรมีย์ 34:22

พระยาห์เวห์ตรัสว่า นี่แน่ะ เราจะบัญชาและจะนำพวกเขากลับมายังกรุงนี้ เขาจะสู้รบกับกรุงนี้ ยึดเอาจนได้ และเผาเสียด้วยไฟ เราจะทำให้เมืองต่างๆ ของยูดาห์เป็นที่ร้างเปล่าไม่มีคนอาศัย”

เยเรมีย์ 42:18

“เพราะพระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘เราได้เทความกริ้วและความโกรธของเราลงเหนือชาวเยรูซาเล็มอย่างไร เราจะเทความโกรธของเราเหนือพวกเจ้าหากเจ้าไปยังอียิปต์อย่างนั้น เจ้าจะเป็นคำสาปเป็นที่น่าหวาดหวั่น เป็นคำแช่งและเป็นคำตำหนิ เจ้าจะไม่ได้เห็นที่นี่อีก’

เยเรมีย์ 48:9

“จงให้ปีกแก่โมอับ เพื่อมันจะบินไปเสีย เมืองต่างๆ ของมันจะกลายเป็นที่ร้างเปล่า ไม่มีคนอาศัยอยู่ในนั้นเลย

ยะเอศเคล 39:23

และบรรดาประชาชาติจะรู้ว่าพงศ์พันธุ์อิสราเอลถูกกวาดไปเป็นเชลยเพราะความผิดบาปของเขา เพราะพวกเขาได้ทำต่อเราด้วยความอสัตย์ เราจึงซ่อนหน้าของเราจากเขา และมอบเขาไว้ในมือศัตรูของเขา เขาทุกคนจึงล้มลงด้วยดาบ

2พงศ์กษัตริย์ 17:15

เขาได้ปฏิเสธกฎเกณฑ์และพันธสัญญาของพระองค์ ซึ่งทรงทำกับบรรพบุรุษของเขา รวมทั้งพระดำรัสเตือนซึ่งประทานแก่เขา เขาทั้งหลายติดตามสิ่งไร้ค่าและกลายเป็นสิ่งไร้ค่าไป และเขาทำตามประชาชาติที่อยู่รอบๆ ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงห้ามเขาทำตาม

เยเรมีย์ 5:9

เพราะสิ่งเหล่านี้เราจะไม่ลงโทษเขาหรือ?” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “และเราไม่ควรจะแก้แค้นชนชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?”

ดาเนียล 9:11

อิสราเอลทั้งชาติได้ทำผิดต่อธรรมบัญญัติของพระองค์และได้หันไปเสีย ไม่เชื่อฟังพระองค์ ดังนั้นคำสาปแช่งและคำปฏิญาณซึ่งจารึกไว้ในธรรมบัญญัติของโมเสสผู้รับใช้ของพระเจ้า จึงเทลงเหนือข้าพระองค์ทั้งหลาย เพราะพวกข้าพระองค์ได้ทำบาปต่อพระองค์