เยเรมีย์ 4:10 - ฉบับมาตรฐาน

¹⁰ แล้วข้าพเจ้าจึงทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระองค์ทรงล่อลวงชนชาตินี้ และกรุงเยรูซาเล็มแน่นอนทีเดียว ว่า ‘เจ้าทั้งหลายจะอยู่เย็นเป็นสุข’ แต่ที่จริงดาบได้มาถึงชีวิตของพวกเขา”

Plis vèsyon

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁰ แล​้วข้าพเจ้าจึงทูลว่า “ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า พระองค์​ทรงล่อลวงชนชาติ​นี้ และกรุงเยรูซาเล็มแน่นอนทีเดียวว่า ‘​เจ้​าทั้งหลายจะอยู่เย็นเป็นสุข’ แต่​ที่​จร​ิงดาบได้มาถึงชีวิตของเขาทั้งหลาย”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁰ แล้วข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต พระองค์ทรงหลอกลวงเยรูซาเล็มและชนชาตินี้แน่แล้ว ก็ไหนพระองค์ตรัสว่า ‘เจ้าจะมีสันติสุข’ แต่นี่ดาบจ่อที่คอหอยข้าพระองค์ทั้งหลายแล้ว”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁰ แล้ว​ผม​ก็​พูด​ว่า “ตายแน่ น่า​สยดสยอง​เหลือเกิน พระยาห์เวห์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า พระองค์​ได้​หลอก​คน​พวกนี้ และ​เยรูซาเล็ม พระองค์​บอก​พวกเขา​ว่า ‘พวกเจ้า​จะ​ปลอดภัย’ ใน​ขณะที่​ดาบ​กำลัง​จ่อ​คอหอย​พวกเขา​อยู่”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁰ ขณะนั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​กล่าว​ว่า, โอ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ผู้​เป็น​พระเจ้า, แท้จริง​พระองค์​ได้​ล่อลวง​ไพร่พล​นี้​แล​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​มาก​นัก, ด้วย​พระองค์​ได้​บอก​ไว้​ว่า, เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​ความ​สุข. แต่​ถ้าว่า​กะ​บี่​มา​ถึง​ที่​หัวใจ​แล้ว.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁰ แล้ว​ข้าพเจ้า​พูด​ว่า “โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ พระ​องค์​ได้​ทำ​ให้​ประชาชน​เหล่า​นี้​และ​เยรูซาเล็ม​หลงกล​จริงๆ โดย​กล่าว​ว่า ‘ทุก​อย่าง​จะ​เป็น​ไป​ด้วย​ดี​กับ​เจ้า’ ใน​ขณะ​ที่​ดาบ​จ่อ​อยู่​ที่​คอ​พวก​เขา”

เยเรมีย์ 4:10 Referans Kwoze

เยเรมีย์ 5:12

เขาทั้งหลายพูดมุสาในเรื่องพระยาห์เวห์ และได้กล่าวว่า “พระองค์จะไม่ทรงกระทำอะไร ไม่มีการร้ายใดจะเกิดขึ้นกับเรา เราจะไม่เห็นดาบหรือการกันดารอาหาร”

อิสยาห์ 37:35

‘และเราจะป้องกันนครนี้ไว้เพื่อช่วยให้รอด เพื่อเห็นแก่เราเอง และเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของเรา’ ”

หน​ังสือโรม 1:28

และเพราะเขาเห็นว่าการรู้จักพระเจ้าไม่เป็นสิ่งสำคัญ พระองค์จึงทรงปล่อยให้เขามีจิตใจเสื่อมทรามและประพฤติสิ่งที่ไม่เหมาะสม

หน​ังสือโรม 1:26

เพราะเหตุนี้ พระเจ้าทรงปล่อยให้เขามีกิเลสตัณหาอันน่าอัปยศ พวกผู้หญิงของเขาก็เปลี่ยนจากเพศสัมพันธ์ตามธรรมชาติ ให้ผิดธรรมชาติไป

หน​ังสือโรม 1:24

เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงทรงปล่อยเขาให้ประพฤติการโสโครกตามราคะตัณหาในใจของเขา ให้เขาทำสิ่งที่น่าอับอายต่อกายของกันและกัน

ยะเอศเคล 11:13

อยู่มาเมื่อข้าพเจ้ากำลังเผยพระวจนะ เป-ลาทียาห์บุตรเบไนยาห์ก็เสียชีวิต แล้วข้าพเจ้าก็ซบหน้าลงถึงดินร้องเสียงดังว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระองค์จะทรงทำให้คนอิสราเอลที่เหลืออยู่นั้นหมดสิ้นไปหรือ?”

เพลงคร่ำครวญ 2:21

ผู้อ่อนวัยและผู้สูงวัย นอนอยู่ตามพื้นดินบนถนน คนหนุ่มและคนสาวของข้าพระองค์ ล้มลงด้วยดาบ พระองค์ทรงประหารพวกเขาในวันแห่งพระพิโรธ ทรงสังหารโดยปราศจากพระกรุณา ת (ทาว)

เยเรมีย์ 32:17

‘ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย นี่แน่ะ พระองค์ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกด้วยฤทธานุภาพยิ่งใหญ่ของพระองค์ และด้วยพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออกของพระองค์ สำหรับพระองค์ไม่มีสิ่งใดที่ยากเกิน

เยเรมีย์ 23:17

เขาพูดกับคนที่ดูหมิ่นพระวจนะของพระยาห์เวห์เสมอว่า ‘ท่านจะสุขสบาย’ และแก่ทุกคนที่ดื้อตามใจของตนเอง เขากล่าวว่า ‘จะไม่มีเหตุร้ายมาถึงเจ้า’ ”

เยเรมีย์ 8:11

เขาได้รักษาแผลแห่งประชากรของเราเพียงผิวเผิน กล่าวว่า ‘สวัสดิภาพ สวัสดิภาพ’ เมื่อไม่มีสวัสดิภาพเสียเลย

เยเรมีย์ 6:14

เขาทั้งหลายได้รักษาแผลของประชากรของเราเพียงผิวเผิน กล่าวว่า ‘สวัสดิภาพ สวัสดิภาพ’ เมื่อไม่มีสวัสดิภาพเลย

เยเรมีย์ 4:18

“วิถีและการกระทำทั้งหลายของเจ้า ได้นำเรื่องนี้มาเหนือเจ้า นี่แหละเป็นผลกรรมของเจ้าซึ่งขมขื่น และสะเทือนใจของเจ้า”

เยเรมีย์ 1:6

แล้วข้าพเจ้าก็กราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย ดูเถิด ข้าพระองค์พูดไม่เป็นเพราะข้าพระองค์เป็นเด็ก”

อิสยาห์ 63:17

ข้าแต่พระยาห์เวห์ ทำไมพระองค์ทรงให้พวกข้าพระองค์หลงไปจากพระมรรคาของพระองค์? และทรงให้ใจพวกข้าพระองค์แข็งกระด้างจนไม่ยำเกรงพระองค์ ขอพระองค์ทรงกลับมาเพื่อเห็นแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ คือ เผ่าทั้งหลายอันเป็นมรดกของพระองค์

อิสยาห์ 30:10

พวกเขากล่าวกับผู้ทำนายว่า “อย่าเห็นเลย” และกล่าวกับผู้พยากรณ์ว่า “อย่าพยากรณ์สิ่งถูกต้องแก่เรา จงพูดแต่สิ่งราบรื่นกับเรา จงพยากรณ์มายา

เอ็ก​โซ​โด 9:14

เพราะคราวนี้เราจะบันดาลให้เกิดภัยพิบัติต่างๆ กับเจ้า กับข้าราชการ และกับพลเมืองของเจ้า เพื่อเจ้าจะรู้แน่ว่า ทั่วโลกไม่มีใครเสมอเหมือนเรา

เอ็ก​โซ​โด 5:22

โมเสสจึงกลับไปทูลพระยาห์เวห์ว่า “องค์เจ้านาย ทำไมพระองค์ทรงนำความเลวร้ายมาสู่ชนชาตินี้? ทำไมพระองค์จึงทรงใช้ข้าพระองค์มา?