เยเรมีย์ 2:25 - ฉบับมาตรฐาน

²⁵ อย่าไปเท้าเปล่า และอย่าให้คอแห้ง แต่เจ้ากล่าวว่า ‘เหลวไหล เพราะข้าได้รักพระอื่น และข้าจะติดตามไป’

Plis vèsyon

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²⁵ ระวังอย่าให้​เท​้าของเจ้าขาดรองเท้า และระวังลำคอของเจ้าให้พ้นจากความกระหาย แต่​เจ้​ากล่าวว่า ‘หมดหวังเสียแล้ว เพราะข้าได้รักพระอื่น และข้าจะติดตามไป’

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²⁵ อย่าวิ่งจนเท้าเปล่า และจนคอแห้งเลย แต่เจ้าพูดว่า ‘ไม่มีประโยชน์! ข้ารักพระต่างชาติทั้งหลาย และจะต้องติดตามไป’

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²⁵ ทำไม​เจ้า​จะต้อง​วิ่ง​เท้าเปล่า​และ​หิวน้ำ​ตาม​พระ​เหล่านั้น แต่​เจ้า​กลับ​พูดว่า ‘ฉัน​ก็​เป็น​อย่างนี้​แหละ ฉัน​รัก​พระ​ของ​คน​ต่าง​ชาติ และ​ฉัน​จะ​ไป​ติดตาม​พวก​พระ​เหล่านั้น’

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²⁵ ตีน​ของ​เจ้า​จง​รักษา​ไว้​อย่า​ให้​ปราศ​จาก​เกือก​ได้, แล​คอ​ของ​เจ้า​อย่า​ให้​อยาก​น้ำ, แต่​เจ้า​ได้​พูด​ว่า, ไม่​มี​ความ​หวัง​ใจ​แล้ว, มิใช่ (อย่าง​นั้น), เพราะ​ข้าพ​เจ้า​ได้​รัก​จำพวก​ต่าง​ประเทศ, ข้าพ​เจ้า​จะ​คิด​ติด​เขา​ไป.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²⁵ อย่า​วิ่ง​ไป​มา​จน​เท้า​ของ​เจ้า​เจ็บ หรือ​ทำ​ให้​คอ​ของ​เจ้า​แห้ง แต่​เจ้า​พูด​ว่า ‘ไม่​เกิด​ประโยชน์​เลย เพราะ​ข้าพเจ้า​หลง​รัก​เทพเจ้า​ต่าง​ชาติ และ​ข้าพเจ้า​จะ​ติดตาม​ต่อ​ไป’

เยเรมีย์ 2:25 Referans Kwoze

พระบัญญัติ 32:16

เขาทำให้พระองค์ทรงหวงแหนด้วยพระต่างด้าว เขายั่วยุให้พระองค์กริ้วด้วยสิ่งน่ารังเกียจทั้งหลาย

เยเรมีย์ 18:12

“แต่เขาทั้งหลายกล่าวว่า ‘เหลวไหล เราจะดำเนินตามแผนงานของเราเอง และต่างจะทำตามความดื้อดึงแห่งจิตใจชั่วของตน’

เยเรมีย์ 3:13

เพียงแต่ยอมรับความผิดของเจ้า ว่าเจ้าได้กบฏต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และเที่ยวเอาใจบรรดาพระอื่นที่ใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น และพวกเจ้าไม่ได้ฟังเสียงของเรา พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ

หน​ังสือโรม 8:24

เพราะว่าเรารอดโดยความหวัง แต่ความหวังในสิ่งที่เราเห็นได้นั้นไม่ได้เป็นความหวังเลย ด้วยว่าใครเล่าจะยังหวังในสิ่งที่เขาเห็น

เพลงคร่ำครวญ 4:4

ลิ้นของเด็กอ่อนติดแนบ เพดานปากด้วยความกระหาย พวกเด็กได้ขออาหาร แต่ไม่มีผู้ใดให้เขา ה (เฮ)

เยเรมีย์ 14:10

พระยาห์เวห์ตรัสเกี่ยวกับชนชาตินี้ว่า “ด้วยเหตุที่พวกเขารักจะพเนจรไป ไม่ยับยั้งเท้าของตนไว้ ฉะนั้นพระยาห์เวห์จึงไม่ทรงโปรดปรานเขา พระองค์จะทรงระลึกถึงความผิดบาปของเขา และลงโทษบาปของเขา”

เยเรมีย์ 13:22

และถ้าเจ้าพูดในใจของเจ้าว่า ‘ทำไมสิ่งเหล่านี้จึงเกิดกับข้า?’ ก็เพราะความผิดบาปอันมากมายของเจ้า เสื้อคลุมของเจ้าจึงต้องถูกถลกขึ้น และเจ้าจึงถูกข่มขืน

อิสยาห์ 57:10

เจ้าเหน็ดเหนื่อยเพราะเจ้าเดินทางมากมาย แต่เจ้าไม่ได้พูดว่า “หมดหวัง” กำลังของเจ้าได้รับการฟื้นฟู เจ้าจึงไม่ได้อ่อนเปลี้ยไป

อิสยาห์ 2:6

เพราะว่าพระองค์ทรงละทิ้งชนชาติของพระองค์เสีย คือเชื้อสายของยาโคบ เพราะว่าเขาเต็มด้วยผู้ทำนายจากตะวันออก และเต็มด้วยหมอดูเหมือนคนฟีลิสเตีย และพวกเขาตีสนิทกับคนต่างชาติ

2พงศาวดาร 28:22

ในเวลาทุกข์ยาก กษัตริย์อาหัสองค์เดียวกันนี้ก็ไม่ซื่อสัตย์ต่อพระยาห์เวห์มากยิ่งขึ้น

พระบัญญัติ 28:48

เพราะฉะนั้นท่านจึงต้องปรนนิบัติศัตรูของท่าน ซึ่งพระยาห์เวห์จะทรงใช้มาต่อสู้ท่าน ด้วยความหิวและกระหาย เปลือยกายและขัดสนทุกอย่าง และพระองค์จะทรงวางแอกเหล็กบนคอของท่าน จนกว่าพระองค์จะทรงทำลายท่านเสียสิ้น

ลู​กา 16:24

เศรษฐีจึงร้องว่า ‘อับราฮัมบิดาเจ้าข้า ขอเมตตาข้าพเจ้าเถิด ขอใช้ลาซารัสเอาปลายนิ้วจุ่มน้ำมาแตะลิ้นของข้าพเจ้าให้เย็น เพราะข้าพเจ้าต้องทุกข์ระทมอยู่ในเปลวไฟนี้’

ลู​กา 15:22

แต่บิดาสั่งพวกบ่าวของตนว่า ‘จงรีบไปเอาเสื้อที่ดีที่สุดออกมาสวมให้เขา เอาแหวนมาสวมที่นิ้วมือ และเอารองเท้ามาสวมให้ด้วย

โฮเชยา 2:3

มิฉะนั้นเราจะเปลื้องผ้านางให้ล่อนจ้อน ทำให้นางเหมือนวันที่นางเกิดมา ทำให้นางเหมือนถิ่นทุรกันดาร และทำให้นางเหมือนดินแดนที่แห้งแล้ง และประหารนางด้วยความกระหาย

เยเรมีย์ 44:17

แต่เราจะทำทุกสิ่งที่เราได้บนไว้ คือเผาเครื่องหอมถวายเจ้าแม่แห่งฟ้าสวรรค์และเทเครื่องดื่มถวายแด่พระนาง ดังที่เราได้ทำ ทั้งพวกเราและบรรพบุรุษของเรา บรรดากษัตริย์และเจ้านายของเรา ในเมืองต่างๆ ของยูดาห์และตามถนนหนทางในกรุงเยรูซาเล็ม ทำอย่างนั้นแล้วเราจึงมีอาหารบริบูรณ์และอยู่เย็นเป็นสุข และไม่เห็นสิ่งร้ายใดๆ

เยเรมีย์ 2:31

คนยุคนี้เอ๋ย เจ้าทั้งหลายจงคิดพิจารณาดูพระวจนะของพระยาห์เวห์ เราเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดารแก่อิสราเอลหรือ หรือเหมือนแผ่นดินที่มืดทึบ? ทำไมประชากรของเราจึงกล่าวว่า ‘ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นอิสระ ข้าพระองค์จะไม่มาหาพระองค์อีก’?

เยเรมีย์ 13:21

เจ้าจะว่าอย่างไรเมื่อเขาตั้งคนเหล่านั้น ผู้ซึ่งตัวเจ้าเองได้สอนให้เป็นมิตรกับเจ้า ไว้เป็นประมุขของเจ้า? ความเจ็บปวดจะไม่เข้ามาครอบงำเจ้า อย่างความเจ็บปวดของผู้หญิงที่กำลังคลอดบุตรหรือ?

เยเรมีย์ 22:20

“จงขึ้นไปที่เลบานอน และกู่ร้อง และจงเปล่งเสียงของเจ้าในเมืองบาชาน จงร้องจากอาบาริม เพราะว่าคนรักทั้งสิ้นของเจ้าถูกทำลายเสียแล้ว

เพลงคร่ำครวญ 1:2

เธอร้องไห้อย่างขมขื่นยามค่ำคืน และน้ำตาไหลอาบแก้ม ในท่ามกลางคนที่รักเธอ ก็ไม่มีผู้ใดปลอบเธอ เพื่อนทุกคนได้ทรยศเธอ พวกเขากลายเป็นศัตรูของเธอ ג (กิเมล)

ยะเอศเคล 20:32

“สิ่งที่อยู่ในใจของพวกเจ้าจะไม่เกิดขึ้นแน่ คือที่พวกเจ้าคิดว่า ‘เราจะเป็นเหมือนประชาชาติทั้งหลาย และเป็นเหมือนเผ่าต่างๆ ในประเทศทั่วไป คือการที่จะปรนนิบัติไม้และศิลา’ ”

โฮเชยา 2:5

เพราะมารดาของพวกเขาเล่นชู้ นางผู้ให้กำเนิดเขาทั้งหลายได้ทำเรื่องอับอาย เพราะนางกล่าวว่า ‘ฉันจะตามคนรักของฉันไป ผู้ให้อาหารและน้ำ ขนแกะและป่าน ทั้งน้ำมันและเครื่องดื่มแก่ฉัน’

มาลาคี 3:14

เจ้าได้กล่าวว่า ‘ที่จะปรนนิบัติพระเจ้าก็เปล่าประโยชน์ ที่พวกเราจะรักษาพระบัญชาของพระองค์ หรือดำเนินอย่างคนไว้ทุกข์เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์จอมทัพนั้นจะเกิดผลดีอะไร?

2พงศาวดาร 28:23

เพราะพระองค์ทรงถวายสัตวบูชาแก่พระของกรุงดามัสกัส ซึ่งทำให้พระองค์พ่ายแพ้โดยตรัสว่า “เพราะว่าพระของพระราชาแห่งซีเรียช่วยพวกเขา เราจะถวายสัตวบูชาแก่พระเหล่านั้นเพื่อให้ช่วยเรา” แต่พระเหล่านั้นกลับเป็นสิ่งที่ทำลายพระองค์และอิสราเอลทั้งหมดด้วย

เยเรมีย์ 22:21

เราได้พูดกับเจ้าเมื่อเจ้าอยู่เย็นเป็นสุข แต่เจ้ากล่าวว่า ‘เราจะไม่ฟัง’ นี่เป็นวิธีการของเจ้าตั้งแต่ยังหนุ่มๆ คือเจ้าไม่ฟังเสียงเรา