เยเรมีย์ 15:5 - ฉบับมาตรฐาน

⁵ เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า หรือใครจะเสียใจกับเจ้า ใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า?

Plis vèsyon

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁵ โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า หรือใครจะเสียใจกับเจ้า หรือใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁵ “เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า? ใครจะคร่ำครวญให้กับเจ้า? จะมีใครไยดีถามทุกข์สุขของเจ้า?”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁵ “เยรูซาเล็ม​ที่รัก ใคร​เล่า​จะ​มา​เห็นอกเห็นใจ​เจ้า ใคร​เล่า​จะ​มา​เสียใจ​กับเจ้า ใคร​เล่า​จะ​มา​สนใจ​ถาม​ทุกข์สุข​ของเจ้า

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁵ ด้วยว่า​ผู้ใด​จะ​เมตตา​แก่​พวก​เจ้า, โอ้​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, หรือ​ผู้ใด​จะ​สงสาร​แก่​พวก​เจ้า, หรือ​ผู้ใด​จะ​แวะ​หัน​ไป​เพื่อ​จะ​ถาม​ถึง​ความ​สุข​ของ​เจ้า​เล่า.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁵ โอ เยรูซาเล็ม​เอ๋ย ใคร​จะ​สงสาร​เจ้า หรือ​ใคร​จะ​คร่ำครวญ​ถึง​เจ้า ใคร​จะ​แวะ​ถาม​ข่าวคราว​ของ​เจ้า

เยเรมีย์ 15:5 Referans Kwoze

อิสยาห์ 51:19

สองสิ่งนี้ได้เกิดขึ้นกับท่าน (แล้วใครเล่าจะอาลัยท่าน?) คือการล้างผลาญและทำลาย กับการกันดารอาหารและคมดาบ (แล้วใครเล่าจะปลอบโยนท่าน?)

นา​ฮูม 3:7

ทุกคนที่แลเห็นเจ้าจะหนีไปจากเจ้าและกล่าวว่า “นีนะเวห์เป็นเมืองร้างเสียแล้ว ใครเล่าจะสงสารเธอ?” จะไปหาผู้ปลอบโยนเจ้าจากที่ไหน?

เยเรมีย์ 21:7

พระยาห์เวห์ตรัสว่า ภายหลังเราจะมอบเศเดคียาห์กษัตริย์ของยูดาห์ และบรรดาข้าราชการของเขาและประชาชนเมืองนี้ ซึ่งรอดตายจากโรคระบาด ดาบ และการกันดารอาหาร ไว้ในมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน และมอบไว้ในมือศัตรูของเขาทั้งหลาย ในมือคนเหล่านั้นที่แสวงหาชีวิตของเขา ท่านจะฟันเขาเสียด้วยคมดาบ ท่านจะไม่สงสารเขา หรือไว้ชีวิตเขา หรือมีความเมตตาต่อเขา’

เพลงสดุดี 69:20

การเยาะเย้ยทำให้ใจข้าพระองค์แตกสลาย ข้าพระองค์จึงล้มป่วย ข้าพระองค์มองหาความเห็นใจ แต่ก็ไม่มี หาผู้ปลอบโยน แต่ก็ไม่พบ

เยเรมีย์ 16:5

“เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า อย่าเข้าไปในเรือนที่โศกเศร้า หรือไปคร่ำครวญ หรือไปเสียใจด้วย เพราะเราได้เอาพรสวัสดิภาพของเราไปจากชนชาตินี้แล้ว พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ ทั้งความรักมั่นคงและความกรุณาของเรา

เยเรมีย์ 13:14

และพระยาห์เวห์ตรัสว่า เราจะเหวี่ยงพวกเขาให้ชนกัน พวกพ่อกับพวกลูก เราจะไม่สงสารหรือไว้ชีวิต หรือมีความเมตตาที่จะไม่ทำลายเขา’ ”

โยบ 19:21

โอ ท่านผู้เป็นสหายของข้า สงสารข้าเถิด สงสารข้าเถิด เพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าได้แตะต้องข้า

1ซามูเอล 25:5

ดาวิดจึงใช้ชายหนุ่ม 10 คน และดาวิดพูดกับชายหนุ่มเหล่านั้นว่า “จงขึ้นไปที่คารเมลไปหานาบาล และคำนับเขาในนามของเรา

1ซามูเอล 17:22

ดาวิดก็ทิ้งสัมภาระไว้กับผู้ดูแลกองสัมภาระ และวิ่งไปที่แนวรบไปทักทายพวกพี่ชายของตน

1ซามูเอล 10:4

พวกเขาจะทักทายท่านและมอบขนมปังให้ท่านสองก้อน ซึ่งท่านจะรับจากมือของพวกเขา

วินิจฉัย 18:15

เขาทั้งหลายก็แวะบ้านของเลวีหนุ่มคนนั้น คือบ้านของมีคาห์ และถามดูทุกข์สุขของเขา

เอ็ก​โซ​โด 18:7

โมเสสออกไปต้อนรับพ่อตา กราบลงและจูบท่าน ต่างไต่ถามทุกข์สุขกันและกัน แล้วพากันเข้าไปในเต็นท์

เพลงคร่ำครวญ 1:17

เมืองศิโยนกางมือทั้งคู่ออกวิงวอน แต่ไม่มีผู้ใดปลอบโยนเธอ พระยาห์เวห์ทรงบัญชาต่อสู้ยาโคบ คือให้เพื่อนบ้านของเขากลายเป็นคู่อริ เยรูซาเล็มกลายเป็น สิ่งโสโครกท่ามกลางเขาทั้งหลาย צ (ซาเด)