เยเรมีย์ 12:4 - ฉบับมาตรฐาน

⁴ แผ่นดินนี้จะไว้ทุกข์นานเท่าใด และผักหญ้าตามท้องนาทุกแห่งจะเหี่ยวแห้งไปนานเท่าใด? เพราะความอธรรมของผู้ที่อาศัยอยู่ในนั้น สัตว์และนกก็ถูกกวาดไปสิ้น เพราะเขาว่า “พระองค์จะไม่ทอดพระเนตรบั้นปลายของเราทั้งหลาย”

Plis vèsyon

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁴ แผ่​นดินนี้จะไว้​ทุกข์​นานเท่าใด และผักหญ้าตามท้องนาทุกแห่งจะเหี่ยวแห้งไปนานเท่าใด เพราะความชั่วของผู้​ที่​อาศัยอยู่ในนั้น สัตว์​และนกก็​ถู​กผลาญไปเสียสิ้น เพราะเขาว่า “​พระองค์​จะไม่ทอดพระเนตรบั้นสุดปลายของเราทั้งหลาย”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁴ ดินแดนนี้จะต้องแตกระแหงไปนานเท่าใด? และทุ่งหญ้าทุกแห่งจะเหี่ยวแห้งไปนานเท่าใด? เนื่องจากผู้ที่อาศัยในดินแดนนี้ชั่วร้าย บรรดาสัตว์และนกทั้งหลายจึงพินาศไป ยิ่งกว่านั้นเหล่าประชากรพากันพูดว่า “พระองค์ไม่เห็นหรอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁴ แผ่นดิน​จะ​แห้งแล้ง​ไป​อีกนาน​แค่ไหน และ​หญ้า​ใน​ท้องทุ่ง​ทุกที่​จะ​เหี่ยวแห้ง​ไปถึง​เมื่อไหร่ เพราะ​ความชั่วช้า​ของ​คน​ที่​อาศัย​อยู่​ที่นั่น พวกสัตว์​และ​นก​ถึง​ถูก​กวาด​ไปเรียบ สิ่งนี้​ก็จะ​เกิดขึ้น​ด้วย เพราะ​พวกเขา​พูด​ว่า “พระองค์​ไม่เห็น​หรอกว่า​จะ​เกิด​อะไร​ขึ้น​กับเรา”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁴ ประเทศ​นี้​จะ​เศร้าโศก​นาน​ไป​ถึง​ไหน, แล​พืชผัก​ทั้ง​หลาย​ทุก​นา​ได้​เหี่ยวแห้ง​ไป, เพราะ​ความ​ชั่ว​ของ​เขา​ทั้งปวง, ที่​ได้​อาศัย​อยู่​ใน​ที่​นั้น. สัตว์บก​ทั้ง​หลาย​ได้​ศูนย์​หาย​แล้ว, แล​ฝูง​นก​ด้วย, เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​กล่าว​ว่า, พระองค์​จะ​ไม่​ได้​เห็น​ที่​สิ้นสุด​ของ​พวกเรา.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁴ แผ่นดิน​จะ​แห้งผาก และ​หญ้า​ใน​ทุ่ง​ทุก​แห่ง​จะ​เหี่ยว​เฉา​นาน​แค่​ไหน เพราะ​พวก​ที่​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น​ชั่วร้าย สัตว์ป่า​และ​นก​ตาย​สิ้น พวก​เขา​ก็​ยัง​พูด​อีก​ว่า “พระ​องค์​จะ​ไม่​เห็น​ว่า​อะไร​จะ​เกิด​ขึ้น​กับ​พวก​เรา”

เยเรมีย์ 12:4 Referans Kwoze

เยเรมีย์ 9:10

ข้าพเจ้าจะร้องไห้และครวญครางเพราะภูเขานั้น และคร่ำครวญเพราะทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดาร เพราะว่ามันถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครผ่านไปมา ไม่ได้ยินเสียงสัตว์เลี้ยงร้อง ทั้งนกในอากาศและสัตว์ ได้หนีไปเสียแล้ว

เยเรมีย์ 4:25

ข้าพเจ้ามองดู และนี่แน่ะ ไม่มีมนุษย์เลย นกทั้งปวงบนท้องฟ้าได้หนีไปแล้ว

เพลงสดุดี 107:34

แผ่นดินที่มีผลดกให้เป็นที่ร้างเปล่าและเค็ม เพราะความชั่วร้ายของชาวแผ่นดินนั้น

หน​ังสือโรม 8:22

เรารู้อยู่ว่าสรรพสิ่งที่ทรงสร้างทั้งหมดนั้นกำลังคร่ำครวญด้วยกัน และเจ็บปวดแบบหญิงคลอดลูกมาจนทุกวันนี้

โฮเชยา 4:3

เพราะฉะนั้น แผ่นดินจึงเศร้าโศก บรรดาคนที่อยู่ในแผ่นดินนั้นก็อ่อนใจ ทั้งสัตว์ในป่า และนกบนฟ้า แม้แต่ปลาในทะเลก็จะสูญไป

เยเรมีย์ 23:10

เพราะว่า แผ่นดินนั้นเต็มด้วยคนล่วงประเวณี ด้วยเหตุคำสาปแช่ง แผ่นดินนั้นก็ไว้ทุกข์ และลานหญ้าในถิ่นทุรกันดารก็แห้งไป วิถีของเขาทั้งหลายก็ชั่วช้า และอำนาจของเขาก็ไม่เป็นธรรม

เยเรมีย์ 7:20

ฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายจึงตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ ความกริ้วและความโกรธของเราจะเทลงบนสถานที่นี้ บนมนุษย์และสัตว์ บนต้นไม้ในท้องทุ่ง และบนพืชผลของแผ่นดิน จะเผาผลาญเสียและจะดับไม่ได้”

ฮาบากุก 3:17

แม้ต้นมะเดื่อไม่มีดอกบาน หรือเถาองุ่นไม่มีผล ผลมะกอกก็ขาดไป ทุ่งนามิได้ผลิตอาหาร แม้ฝูงแพะแกะขาดไปจากคอก และไม่มีฝูงวัวที่ในโรง

เยเรมีย์ 5:31

คือผู้เผยพระวจนะได้เผยพระวจนะเท็จ และบรรดาปุโรหิตก็ปกครองตามอำนาจของตน และประชากรของเราก็ชอบแบบนี้ แต่พวกเจ้าจะทำอย่างไรเมื่อวาระสุดท้ายมาถึง?”

เยเรมีย์ 14:2

“ยูดาห์ไว้ทุกข์ และประตูเมืองทั้งหลายของเธอก็อ่อนกำลังลง ประชาชนของเธอก็คร่ำครวญอยู่บนแผ่นดิน และเสียงร้องของเยรูซาเล็มก็ดังขึ้น

เยเรมีย์ 5:13

ผู้เผยพระวจนะก็จะเป็นเพียงลม พระวจนะไม่มีในคนเหล่านั้น ขอให้เป็นอย่างนั้นแก่พวกเขาเถิด

เยเรมีย์ 4:28

เพราะเรื่องนี้โลกจะไว้ทุกข์ และท้องฟ้าเบื้องบนจะดำมืด เพราะเราได้ลั่นวาจาแล้ว เราได้มุ่งหมายไว้แล้ว เราจะไม่เปลี่ยนใจหรือหันกลับ”

เพลงสดุดี 50:21

เจ้าได้ทำสิ่งเหล่านี้ แล้วเราก็นิ่งเงียบ เจ้าคิดว่าเราเป็นเหมือนเจ้า แต่เราจะตำหนิเจ้า และกล่าวโทษเจ้า

เยเรมีย์ 12:11

เขาได้ทำส่วนของเราให้ร้างเปล่า ที่ร้างเปล่านั้นก็คร่ำครวญต่อเรา แผ่นดินทั้งสิ้นก็ถูกทิ้งให้ร้างเปล่า แต่ไม่มีใครเอาใจใส่เรื่องนั้น

​โยเอล 1:18

เหล่าสัตว์เลี้ยงร้องครวญคราง ฝูงวัวก็สนเท่ห์ เพราะไม่มีทุ่งหญ้าให้พวกมัน ฝูงแพะแกะก็อ่อนระโหยด้วย

อา​โม​ส 1:2

ท่านกล่าวว่า “พระยาห์เวห์เปล่งพระสิงหนาทจากศิโยน และเปล่งพระสุรเสียงของพระองค์จากเยรูซาเล็ม ลานหญ้าของผู้เลี้ยงแกะแห้งเฉา และยอดภูเขาคารเมลก็เหี่ยวแห้ง”

เศคาริ​ยา 1:12

แล้วทูตของพระยาห์เวห์กล่าวว่า ‘ข้าแต่พระยาห์เวห์จอมทัพ อีกนานเท่าใด พระองค์จะไม่ทรงเมตตากรุงเยรูซาเล็มและเมืองอื่นๆ แห่งยูดาห์ ซึ่งพระองค์ก็กริ้วมา 70 ปีแล้วพระเจ้าข้า?’

อิสยาห์ 24:4

โลกจะคร่ำครวญและเหี่ยวเฉาไป พิภพก็โรยราและเหี่ยวเฉาไป คนสูงศักดิ์ของโลกก็โรยรา

อิสยาห์ 24:6

เพราะฉะนั้น คำสาปแช่งกลืนกินโลก และผู้อาศัยในนั้นก็แบกรับความผิด เพราะฉะนั้น ผู้อาศัยของโลกจึงถูกเผาผลาญ และคนเหลืออยู่มีน้อย

เยเรมีย์ 9:9

พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ไม่ควรที่เราจะลงโทษเขาเพราะสิ่งเหล่านี้หรือ? ไม่ควรที่เราจะแก้แค้นชนชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?”