1ซามูเอล 4:3 - ฉบับมาตรฐาน

³ และเมื่อพวกทหารกลับมาสู่ค่าย พวกผู้ใหญ่ของอิสราเอลกล่าวว่า “ทำไมพระยาห์เวห์จึงทรงให้เราพ่ายแพ้แก่พวกฟีลิสเตียในวันนี้? ให้เราไปนำหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์มาจากเมืองชิโลห์เถิด เพื่อว่าพระองค์จะเสด็จมาท่ามกลางเรา และทรงช่วยพวกเราให้พ้นจากมือศัตรู”

Plis vèsyon

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³ และเมื่อกองทัพกลับมาสู่​ค่าย พวกผู้​ใหญ่​ของอิสราเอลก็​กล่าวว่า “ทำไมพระเยโฮวาห์จึงทรงให้เราพ่ายแพ้ต่อหน้าคนฟีลิสเตียในวันนี้ ขอเราไปนำหีบพันธสัญญาแห่งพระเยโฮวาห์มาให้เราจากเมืองชีโลห์​เถิด เพื่อว่าหี​บน​ั้นจะมาท่ามกลางเราและจะช่วยเราให้พ้นจากมือศั​ตรู​ของเรา”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³ เมื่อพวกทหารกลับมายังค่ายพัก บรรดาผู้อาวุโสของอิสราเอลหารือกันว่า “ทำไมวันนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้พวกเราแพ้พวกฟีลิสเตีย ให้เราอัญเชิญหีบพันธสัญญาขององค์พระผู้เป็นเจ้าจากชิโลห์มาที่นี่ เพื่อพระองค์จะได้สถิตกับเราและช่วยเหลือเราจากมือของศัตรู”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³ เมื่อ​ทหาร​ที่​เหลือ​กลับ​มา​ที่​ค่าย ผู้นำ​อาวุโส​ของ​อิสราเอล​ทั้งหลาย​ก็​พูด​กัน​ว่า “ทำไม​พระยาห์เวห์​ปล่อย​ให้​พวก​เรา​พ่ายแพ้​ชาว​ฟีลิสเตีย​ใน​วันนี้ ให้​พวก​เรา​ไป​เอา​หีบ​แห่ง​ข้อตกลง​ของ​พระยาห์เวห์​มา​จาก​ชิโลห์​กัน​เถิด เพื่อ​ว่า​หีบ​นั้น​จะ​ได้​ไป​กับ​พวก​เรา และ​จะ​ได้​ช่วย​พวก​เรา​ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​ศัตรู”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³ เมื่อ​พลทหาร​ยิศ​รา​เอล​กลับ​เข้า​ค่าย​แล้ว, ผู้เฒ่า​แก่​ทั้ง​หลาย​จึง​พูด​กัน​ว่า, เหตุ​ไฉน​พระ​ยะ​โฮ​วา​ให้​พวกเรา​อัปราชัย​แก่​พวก​ฟะลิศ​ตีม​วันนี้? ให้​พวกเรา​ไป​เชิญ​หีบ​แห่ง​ความ​สัญญา​ไมตรี​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ออก​จาก​ซี​โลมา​ตั้ง​ไว้​ท่ามกลาง​พวกเรา, จะ​ได้​ช่วย​เรา​พ้น​จาก​อำนาจ​เงื้อมมือ​ข้าศึก.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

³ เมื่อ​เหล่า​ทหาร​กลับ​มา​ที่​ค่าย บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​อิสราเอล​พูด​ว่า “ทำไม​วันนี้​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​ให้​เรา​พ่าย​แพ้​พวก​ฟีลิสเตีย เรา​ไป​นำ​หีบ​พันธ​สัญญา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าจาก​ชิโลห์​มา​ไว้​ที่​นี่​กัน​เถิด เพื่อ​หีบ​จะ​ได้​มา​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​เรา และ​ช่วย​เรา​ให้​รอด​จาก​กำลัง​ของ​พวก​ศัตรู”

1ซามูเอล 4:3 Referans Kwoze

ยู​ดาส 1:5

ถึงพวกท่านจะรู้ข้อความเหล่านี้หมดแล้ว ข้าพเจ้าก็ปรารถนาให้ท่านระลึกว่าแม้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยชนชาติหนึ่งให้รอดพ้นจากแผ่นดินอียิปต์ แต่ภายหลังก็ทรงทำลายคนเหล่านั้นที่ไม่เชื่อ

1เปโตร 3:21

บัดนี้น้ำนั้นที่เล็งถึงพิธีบัพติศมาก็ช่วยพวกท่านให้รอดเช่นเดียวกัน ไม่ใช่เป็นการชำระมลทินทางกาย แต่เป็นการวิงวอนพระเจ้าเพื่อจะมีมโนธรรมที่ดี ความรอดนั้นมาโดยทางการคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์

ฮี​บรู 9:4

ห้องนั้นมีแท่นทองคำสำหรับเผาเครื่องหอม และมีหีบพันธสัญญาหุ้มด้วยทองคำทุกด้าน ภายในนั้น มีโถทองคำบรรจุมานา มีไม้เท้าของอาโรนที่ออกดอกตูม และมีแผ่นศิลาจารึกพันธสัญญา

2ทิโมธี 3:5

ยึดถือทางพระเจ้าแต่เพียงเปลือกนอก แต่ปฏิเสธฤทธิ์เดชของทางนั้น จงอย่าเกี่ยวข้องกับคนพวกนั้น

เยเรมีย์ 7:4

อย่าไว้วางใจในคำหลอกลวงเหล่านี้ที่ว่า ‘นี่เป็นพระวิหารของพระยาห์เวห์ พระวิหารของพระยาห์เวห์ พระวิหารของพระยาห์เวห์’

เยเรมีย์ 3:16

และเมื่อพวกเจ้าทวีและเพิ่มขึ้นในแผ่นดินนั้น ในเวลานั้น” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “เขาทั้งหลายจะไม่กล่าวอีกว่า ‘หีบพันธสัญญาแห่งพระยาห์เวห์’ เรื่องนี้จะไม่มีขึ้นในใจ ไม่มีใครกล่าวถึง ไม่มีใครนึกถึง จะไม่ทำขึ้นอีกเลย

อิสยาห์ 58:3

“ทำไมพวกข้าพระองค์อดอาหาร แต่พระองค์ไม่ทอดพระเนตร? ทำไมพวกข้าพระองค์ถ่อมตัวลง แต่พระองค์ไม่สนพระทัย? ” นี่แน่ะ ในวันที่เจ้าอดอาหารนั้น เจ้าทำตามใจเจ้า และบีบบังคับคนงานทั้งหมดของเจ้า

อิสยาห์ 50:1

พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ใบหย่ากับแม่ของพวกเจ้า ที่เราใช้ไล่นางไปนั้นอยู่ที่ไหน? หรือเจ้าหนี้ของเราคนใด ที่เราขายพวกเจ้าไปให้เขา? นี่แน่ะ เจ้าถูกขายเพราะบาปของเจ้า และแม่ของเจ้าถูกไล่ไปเพราะความทรยศของเจ้า

เพลงสดุดี 74:11

ไฉนพระองค์จึงหดพระหัตถ์ของพระองค์เสีย คือพระหัตถ์ขวาของพระองค์? ขอเหยียดพระหัตถ์จากพระทรวงของพระองค์ทำลายพวกเขาเถิด

เพลงสดุดี 74:1

ข้าแต่พระเจ้า ไฉนพระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นนิตย์? ไฉนความกริ้วของพระองค์จะกรุ่นขึ้นต่อแกะแห่งทุ่งหญ้าของพระองค์?

1พงศาวดาร 17:1

อยู่มาเมื่อดาวิดประทับในพระราชวังของพระองค์ ดาวิดตรัสกับนาธันผู้เผยพระวจนะว่า “ดูสิ เราอยู่ในบ้านทำด้วยไม้สนสีดาร์ แต่หีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์อยู่ภายใต้ม่านเต็นท์”

2ซามูเอล 15:25

แล้วพระราชาตรัสสั่งศาโดกว่า “จงหามหีบของพระเจ้ากลับเข้าไปในเมืองเถิด หากว่าพระยาห์เวห์ทรงโปรดปรานเรา พระองค์จะทรงนำเรากลับ และให้เราเห็นทั้งหีบนั้นกับที่ประทับของพระองค์ด้วย

1ซามูเอล 14:18

และซาอูลรับสั่งกับอาหิยาห์ว่า “จงนำหีบของพระเจ้ามาที่นี่” เพราะคราวนั้นหีบของพระเจ้าอยู่กับพงศ์พันธุ์อิสราเอล

โยชูวา 7:7

โยชูวากราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย ทำไมพระองค์จึงทรงนำชนชาตินี้ข้ามแม่น้ำจอร์แดนมา เพื่อจะมอบพวกข้าพระองค์ไว้ในมือของคนอาโมไรต์ให้ทำลายเสีย? พวกข้าพระองค์น่าจะพอใจอยู่เพียงฟากตะวันออกของจอร์แดน

โยชูวา 4:7

แล้วท่านจงตอบว่า “น้ำที่จอร์แดนแยกจากกันต่อหน้าหีบพันธสัญญาแห่งพระยาห์เวห์ เมื่อหีบนั้นข้ามจอร์แดน น้ำก็แยกจากกัน ศิลาเหล่านี้จะเป็นอนุสรณ์เป็นนิตย์แก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล”

พระบัญญัติ 31:26

“จงรับหนังสือแห่งธรรมบัญญัตินี้วางไว้ข้างหีบพันธสัญญาแห่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ให้อยู่ที่นั่นเพื่อเป็นพยานปรักปรำท่าน

พระบัญญัติ 29:24

แล้วประชาชาติทั้งปวงจะกล่าวว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์ทรงทำเช่นนี้แก่แผ่นดินนี้ พระพิโรธมากมายขนาดนี้หมายความว่ากระไร?’

อาฤธโม 31:6

แล้วโมเสสส่งคนเผ่าละพันคนออกไปทำสงคราม เขาทั้งหลายออกไปทำสงครามพร้อมกับฟีเนหัสบุตรเอเลอาซาร์ปุโรหิตและเครื่องใช้บริสุทธิ์ และมีแตรปลุกอยู่ในมือของฟีเนหัส

อาฤธโม 10:35

เมื่อหีบยกออกเดินเมื่อไร โมเสสกราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงลุกขึ้นเถิด ขอให้พวกศัตรูของพระองค์กระจัดกระจายไป และขอให้พวกที่เกลียดชังพระองค์หลบหนีพระองค์ไป”

อาฤธโม 10:33

เขาทั้งหลายก็ออกเดินจากภูเขาของพระยาห์เวห์เป็นระยะการเดินทางสามวัน หีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์นำหน้าเขาทั้งหลายไปสามวันเพื่อหาที่พักให้พวกเขา

โยชูวา 6:6

โยชูวาบุตรนูนจึงเรียกปุโรหิตมาสั่งว่า “จงยกหีบพันธสัญญาขึ้นหามไป ให้ปุโรหิตเจ็ดคนถือแตรเขาแกะเจ็ดคันเดินนำหน้าหีบแห่งพระยาห์เวห์”

โยชูวา 7:8

ข้าแต่องค์เจ้านาย ข้าพระองค์จะทูลอะไรได้เล่า เมื่ออิสราเอลหันหลังหนีศัตรูเสียแล้ว

1ซามูเอล 1:24

และเมื่อนางให้เขาหย่านมแล้ว นางก็พาเขาขึ้นไปพร้อมกับวัวผู้อายุสามปีหนึ่งตัว แป้ง 10 กิโลกรัมและเหล้าองุ่นหนึ่งถุงหนัง และนางก็นำเขามาที่พระนิเวศของพระยาห์เวห์ที่เมืองชิโลห์ และเด็กนั้นก็ยังเล็กอยู่

1ซามูเอล 4:2

พวกฟีลิสเตียจัดพลเป็นแนวเข้าต่อสู้กับอิสราเอล และเมื่อสงครามขยายวงออกไป อิสราเอลก็พ่ายแพ้แก่พวกฟีลิสเตีย พวกเขาฆ่าชายอิสราเอลประมาณ 4,000 คนในสนามรบ

อิสยาห์ 59:1

นี่แน่ะ พระหัตถ์ของพระยาห์เวห์ไม่ได้สั้นเกินจะช่วยให้รอด หรือพระกรรณตึงจนไม่ทรงได้ยิน

อิสยาห์ 59:2

แต่บาปชั่วของพวกท่านได้ทำให้เกิดการแยก ระหว่างพวกท่านกับพระเจ้าของท่าน และบาปของพวกท่านได้บดบังพระพักตร์พระองค์เสียจากท่าน และจากการที่พระองค์จะทรงฟัง