10 धर्मशास्त्रम फे अस्तह बात लिखल बा, “धर्मी कुई फे नैहो, एकठो फे नैहो।
10 जसिके पवित्र शास्त्रमे लिखल बा, “परमेश्वरके नजरमे केऊ फेन धर्मी नै हो, एक जाने फेन नै हुइँत।
काकरकि सबजन पाप कैरख्ल ओ परमेश्वरक महिमासम पुग नैसेक्लहुइट।
काकरकि मनमसे खराब विचार, हत्या, व्यभिचार, चोरी, झूट साक्षी ओ अपमान निक्रठा।
काकरकि हम्र अपन्हे फे एक समयम मूर्ख ओ कहल नैमन्ना रलही। हम्र भूलम परलरलही, ओ कामवासनम ओ सुखविलासम फँसल रलही। हमार जीवन दुष्टता ओ बिह्र मुनाले भरल रह। मनै हमन हेल्हा करँट्, ओ हम्र फे हुँकन हेल्हा करी।
येशू ओहीह कल, “टुँ मैहेह काकर असल कहटो? परमेश्वर बाहेक कुई फे असल नैहो।
धर्मशास्त्रम लिखल बा, “पवित्र होओ, काकरकि मै पवित्र बाटुँ।”
ओसिन कहाँ हुइ? सब मनै झूट रलसे फे परमेश्वर त सत्य जो बाट। जसिन कि धर्मशास्त्रम परमेश्वरक बारेम लिखल बा, “बोलीवचनम अप्न ठीक ठहर्ठी, ओ फैसला हुइबेर अप्नक जित हुइठा।”
तर कुक्कुर, मन्त्रतन्त्र करुइयन, व्यभिचार करुइयन, हत्या करुइयन, मूर्तिपूजा करुइयन, असत्य मन परुइयन ओ असत्य हिसाबले चलुइयन सहरक बाहर रठ।
तर डरप्वाँकहुँक्र, धोखेवाजहुँक्र, घिनलग्टिक काम करुइयन, ज्यानमाराहुँक्र, व्यभिचारीहुँक्र, मन्त्रतन्त्र करुइयन, मूर्तिपूजा करुइयन ओ झूट बोलुइयन यी सबजन आगी ओ गन्धक दन्कना कुण्डम फँक्वापैहीँ। यी द्वासर मृत्यु हो।”
धर्मशास्त्रम फे लिखल बा, “परमेश्वर हुँकन चेतनाहीन आत्मा देरख्ल। हुँकन असिन आँख ओ कान देरख्लन कि हुँक्र देख्ना फे नैदेख्ट, सुन्ना फे नैसुन्ट ओ आजसम फे हुँक्र अस्तह दशम पलबाट।”
परमेश्वरक बात बुझ्ना मनै कुई फे नैहो, परमेश्वरक खोजी कर्ना मनै कुई फे नैहो।