44 [नरकम ना त कीरा मुट, ना त आगी बुटट्]
44 नरकमे, असिन किरा ओइन्के शरीरहे खैहीँ, जेने कबु नै मुथाँ और ना ते ओइन्हे जरुइया आगी कबु बुटट्।
यदि टुँहार हाँठ पाप कर लगैठा कलसे, ओहीह काट्क फाँकदेओ! काकरकि दुनु हाँठ लेक नरकक् नैबुट्ना आगीम फँक्वापाइलसे त, एक्कठो हाँठ लेक स्वर्गम जैना धेर असल हो।
यदि टुँहार ग्वारा टुँहीन पाप कर लगैठा कलसे, ओहीह काट्क फाँकदेओ! काकरकि दुनु ग्वारा लेक नरकम फँक्वापाइलसे त, एक्कठो ग्वारा लेक स्वर्गम जैना असल हो।
ओसैना सुपा उहाँक हाँठम बाटन। उहाँ अनाज ओसाक बखारीम ढरहीँ ओ भुसजुन कबु नैबुट्ना आगीम जरादेहीँ।”
“तबदोस्र मै आपन बाउँओर रहल मनैन कहम, ‘टुह्र परमेश्वरक सराप परल मनै हुइटो। यिहाँसे चलजाओ! शैतान ओ वाकर दूतन्हक लाग तयार पारल कबु नैबुट्ना आगीम जाओ।
“तब हुँक्र अनन्त दण्डक भागीदार हुइहीँ, तर धर्मी मनै अनन्त जीवन पैहीँ।”
नरकम ना त कीरा मुट, ना त आगी बुटट्।
हुँक्र प्रभुक उपस्थिति ओ उहाँक शक्तिशाली तेज अजरारमसे निक्रावापैहीँ ओ सड्डभरिक लाग नाश कैजहीँ।
ऊ फे परमेश्वरक क्रोधक खोर्यम कुछु नैमिलाक तयार पारगैल उहाँक क्रोधक कर्रा मद पिने बा, ओ सारा पवित्र स्वर्गदूत ओ पठ्रूक सामुन्नेम आगी ओ गन्धकम यातना पैनेबा।
जाति-जातिक मनैन छल्ना दुष्ट शैतान आगी ओ गन्धकक् कुण्डम फाँक्गैल्, जहाँ उ जनावर ओ झूटा अगमवक्ता फाँक्गैल् रलह। हुँक्र उहाँ रातदिन सड्डभर यातना भोग्टीरनेबाट।
ज्याकर-ज्याकर नाउँ जीवनक किताबम लिख्गैल् नैभेटागैल् हुँक्र अग्नि-कुण्डम फाँक्गैल।
तर डरप्वाँकहुँक्र, धोखेवाजहुँक्र, घिनलग्टिक काम करुइयन, ज्यानमाराहुँक्र, व्यभिचारीहुँक्र, मन्त्रतन्त्र करुइयन, मूर्तिपूजा करुइयन ओ झूट बोलुइयन यी सबजन आगी ओ गन्धक दन्कना कुण्डम फँक्वापैहीँ। यी द्वासर मृत्यु हो।”