36 मनैन बिदा दी, त हिँक्र गाउँबस्तीओर जैहीँ ओ कुछुकुछु किन्क खैहीँ।”
36 मनैनहे फिर्ता पठादी ताकि ओइने आँजरपाँजरके बजार और गाउँमे जाँइत, और अपन लग खैनक बन्दोबस्त करे सेकिँत।”
येशू ओहीह कुछु जवाफ नैदेल। तर उ जन्नीमनैया उहाँहुँकन्हक पाछपाछ लग्लरली ओ चिच्यैटीरली। तब उहाँक चेलावँ अइल ओ उहाँह बिन्ती कर्ल, “यहीह पठादी।”
चेलावँ उहाँह कल, “मनैन्हक भीड ढकेलिकढकेला करँट् त अप्न देख्टीबाटी। उहफे, ‘महीह के छुवल’ कैक कठी?”
जब येशूक घरक मनै यी बात सुन्ल, तब येशूह घर लैजिना कैक उहाँकठे गैल, काकरकि उहाँक दिमाग बिग्रल बाटन कैक हुँक्र कहँट्।
पत्रुस उहाँह एकओर लैजाक हप्काइलग्ल, “परमेश्वर असिन हुइनासे रोकहीँ, प्रभु, अप्न असिक नैबट्वाइपर्ना रह।”
जब दिन बुरलागल त, येशूक चेलावँ उहाँकठे जाक कल, “हम्र गाउँसे दूर बाटी, ओ दिन फे बुरलागल।
तर येशू जवाफ देल, “टुह्रहे हिँकन खैना देओ।” चेलावँ उहाँह कल, “का हम्रहे दुइ सय चाँदीक पैँसले रोटी किन्क आनी ओ हिँकन खाइक लाग दी?”