42 तबहेँ उ मनैया कोररोगसे चोखागैल्।
42 तब्बेहेँ ओकर कोढ़ रोग ओकरमेसे हटगैलिस, और ऊ चोखागिल।
किसान हङ्गेह सफा करअस मै टुँहन कहल वचनले टुह्र पैल्हहेँ शुद्ध होरलो।
छुटीकि हुँकहार रगत बह छोर्लिन् ओ आपन घिनाहुन समस्यमसे चोखाइल अनुभव कर्ली।
तब येशू हुँकहार पञ्ज्र गैल, ओ हाँठ पकर्क हुँकहीन उठैल। तबहेँ ऊ चोखागैली ओ उहाँहुँकन्हक मानमर्जाट् करलग्ली।
तब येशू हुँकहीन कल, “हेरो बाबु, टुँहार विश्वास भारी बा। टुँहार कहलअस ह्वाए।” तबहेँ हुँकहार छाई चोखागैली।
यी बात सुन्क येशूह स्वाग लग्लन, तब उहाँ वाकरम हाँठ ढैक कल, “मै चाहटुँ, टुँ चोखाजाओ।”
तबदोस्र येशू उ मनैयह बिदा देटी कर्रा आदेश देक कल,