25 तर येशू ओहीह असिक हप्कैटी कल, “चूप लाग्! वाकरमसे निकर्!”
25 येशू उ भूत्वाहे घघोट्के कलाँ, “चुप लाग और ओकरमेसे निकरजा।”
उहब्याला येशू कैयौ मेह्रिक रोगले सँताइल मनैन चोखैल, ओ धेर भूतन निक्रैल। येशू भूतन ब्वाल नैदेल, काकरकि हुँक्र उहाँह “ख्रीष्ट हुइट” कैक चिह्न्रख्लह।
ऊ पावल ओ हमार पाछपाछ आइलागल, ओ चिच्च्याइ लागल, “यी मनै सबसे उच्च परमेश्वरक सेवा कर्ठ। हिँक्र मुक्ति पैना बातक प्रचार कर्ठ।”
भूत उहाँह “अप्न परमेश्वरक छावा हुइटी” कैक चिल्लैटी मनैन छोर्ल। हुँक्र उहाँह ख्रीष्ट हुइट कैक चिह्न्लकओर्से, उहाँ हुँकन हप्काक ब्वाल नैदेल।
तब मनैन्हक भीड आपनओर दौरटी आइट् देख्क, येशू भूत्वह असिक हप्कैल, “बहिर ओ लाट बनुइया भूत्वा! मै टोहीह आज्ञा देहटुँ, याकरमसे निकर्, ओ आबठेसे याकरम कबु जिन पैँठस।”
येशू ओहीह असिक हप्कैल, “चूप लाग्! ओहीह छोर्!” तब भूत्वा उ मनैयह सबजन्हक सामुन्नेम मूर्छा पारल ओ ओहीह छोर्क गैल्। तर ओहीह कुछु च्वाटपटक नैलग्लस।
तबदोस्र हुँक्र देख्ना होगैल। येशू हुँकन कर्रा आज्ञा देल, “हेरो, यी बात कौनोजहन जिन बट्वैहो।”
ऊ चिल्लैटी कहल, “नासरतक येशू, काजे हमन सँटाइटी? हमन नाश कर आरली का? मै चिह्न्ठुँ, अप्न परमेश्वरक पठाइल पवित्र मनैया हुइटी।”
तब उ भूत्वा मनैयह अइँठ्गुइँठ् पारल, ओ चिल्लैटी वाकरमसे निकर्क गैल्।