23 उहब्याला सभाघरम भूत्वा लागल एकठो मनैया फे रह।
23 जब येशू यहूदी बैठक भवनमे सिखाइतिहिँत, तब्बेहेँ वहाँ एकथो मनैया जिहिहे भूत्वा लागल रहिस।
तब मनैन्हक भीड आपनओर दौरटी आइट् देख्क, येशू भूत्वह असिक हप्कैल, “बहिर ओ लाट बनुइया भूत्वा! मै टोहीह आज्ञा देहटुँ, याकरमसे निकर्, ओ आबठेसे याकरम कबु जिन पैँठस।”
भूत्वा लागल एकठो लौँर्यक डाई येशूक बारेम सुन्टीकि, उहाँकठे अइली। उहाँक पाउप्पर्टी उ जन्नीमनैया
येशू लाऊमसे उत्रटीकि धेर भूत लागल एकठो मनैया मुवल मनै गर्ना ठाउँमसे उहाँह भ्याँट कर निक्रल।
उहब्याला येशू कैयौ मेह्रिक रोगले सँताइल मनैन चोखैल, ओ धेर भूतन निक्रैल। येशू भूतन ब्वाल नैदेल, काकरकि हुँक्र उहाँह “ख्रीष्ट हुइट” कैक चिह्न्रख्लह।
“जब भूत्वा मनैयकमसे निक्रठा, तब ऊ आराम कर्ना ठाउँ खोज्टी जैठा, तर कहोँ फे नैभेटाइट्।
उहाँक वचन सुन्क मनै छक्क पर्ल, काकरकि उहाँ शास्त्रीन्हकअस नाहीँ, तर पूरा अधिकारसे सिखाइँट्।
ऊ चिल्लैटी कहल, “नासरतक येशू, काजे हमन सँटाइटी? हमन नाश कर आरली का? मै चिह्न्ठुँ, अप्न परमेश्वरक पठाइल पवित्र मनैया हुइटी।”
येशू ओ उहाँक चेलावँ सभाघरसे निक्रल त, सिमोन ओ अन्द्रियासक घर गैल। उहाँहुँकन्हकसँग याकूब ओ यूहन्ना फे रलह।
उहओर्से येशू ठाउँ-ठाउँक सभाघरम जाक प्रचार कर्ल ओ भूतन निक्रैल। असिक उहाँ सारा गालील क्षेत्रम घुम्ल।