44 तर मै टुँहन कहटुँ, शत्रुन प्रेम करो। टुँहन सँतुइयन्हक लाग प्रार्थना करो।
44 पर मै तुहुरिन्हे कहतुँ, अपन दुश्मनहे प्रेम करो और तुहुरिन्हे सतुइयनके लग प्राथना करो,
टुँहन सँतैना मनैन श्राप नाही बेनसे आशीर्वाद देओ।
खराबीक बद्ला खराबी या अपमानक बद्ला अपमान जिन करो। बेनसे वाकर सटाहा आशिष देओ, काकरकि यिह करक लाग परमेश्वर टुँहन बलैलह, ओ टुह्र फे आशिष पैबो।
येशू कल, “परमेश्वर बाबा, हिँकन क्षमा कैदी काकरकि हिँक्र का करट कना बात हिँकन थाहँ नैहुइटन।” तबदोस्र सिपाहीहुँक्र गोटी डार्क उहाँक झुल्वा बठा लगैल।
उहाँ आपन अपमान हुइबेर बद्ला नैलेल, दुःख भ्वागबेर धम्की नैदेल, तर ठीक न्याय कर्ना परमेश्वरम भर पर्ल।
तबदोस्र स्तिफनस ठिहुन टेक्क जोरसे प्रार्थना कर्ल, “हे प्रभु, यी पाप हिँकन जिन लाग।” अत्रा कैक ऊ प्राण छोर्ल।
“मै टुँहन एकठो लौव आज्ञा देहटुँ, टुह्र एक-दोसरजहन प्रेम करो। जसहेँक मै टुँहन प्रेम कैरख्नु, ओसहेँक टुह्र फे एक-दोसरजहन प्रेम करपर्ठा।
खराबीक बद्ला खराबी कुई फे जिन कर, तर एक-औरजन्हक ओ सबजन्हक भलाइ कर्ना कोसिस करो।
यी देख्ल त पावल हुँकहीन बरा सोरले असिक कल, “जिन करी! काजे आत्महत्या करक लाग बाटी? हम्र सबजन यिहँ पलबाटी।”