22 तबहेँ हुँक्र आपन बाबह लाऊम छोर्क उहाँक पाछ लग्ल।
22 तब् जुरतेहेँ लाउ और अपन बाबाहे छोरके ओइने येशूक चेला बनक लग हुँकार पाछे लागगिलाँ।
“जे आपन डाई-बाबह महीसे धेर प्रेम करी ऊ म्वार चेला हुइना योग्यक नैहो। ओसहँक जे आपन छाई-छावह महीसे धेर प्रेम करी ऊ फे म्वार चेला हुइना योग्यक नैहो।
“यदि टुह्र म्वार पाछ लाग चहठो कलसे, टुह्र आपन डाई-बाबा, गोसिन्या, छाई-छावा, दादुभैया, दिदीबहिन्या ओ अपन्हेहसे धेर महीह प्रेम करपर्ठा। अत्रा नैकर्ना मनै म्वार चेला हुइही नैसेक्ट।
येशू तुरुन्त हुँकन आपन चेला हुइक लाग बलैल। तब हुँक्र फे आपन बाबा जब्दियह काम करुइयन्हकसँग लाऊम छोर्क उहाँक पाछ लग्ल।
आबठेसे हम्र कौनोजहन बाहिरी रूपले मूल्याङ्कन नैकर्टी। हुइना त हम्र एक समय ख्रीष्टह संसारिक हिसाबले हेरी। आब हम्र उहाँह असिक नैहेर्टी।
असहेँक टुह्र पैल्हहेँ सोचविचार करपर्ठा कि टुह्र आपन सब चिज छ्वार नैसेक्टो कलसे, म्वार चेला हुइही नैसेक्टो।
उहाँसे जैटीजैटी येशू जब्दियक दुइ भाइ छावन, याकूब ओ हुँकहार भैया यूहन्नह, भेँटैल। हुँक्र आपन बाबकसँग लाऊम बैठ्क जाल टङ्ग्रटलह। येशू हुँकन फे बलैल।
तबदोस्र येशू ठाउँ-ठाउँक सभाघरम जाक मनैन सिखैटी, स्वर्गक राज्यक बारेम खुशीक खबर प्रचार कर्टी ओ हरेक किसिमक रोग बेरामसे मनैन चोखैटि सारा गालील क्षेत्रम घुम्ल।
तब हुँक्र लाऊ किनार लगैल ओ सब चिज छोर्क उहाँक पाछ लग्ल।