47 येशू हुँकन्हक मनक विचार बुझ्क एकठो लर्कह आपनठे आन्क ओहीह हुँकन्हक बीचम ठह्रेइल,
47 पर येशू ओइन्के मनके विचार जानके एकथो लौँदाहे लेके अपन थेन धारलेलाँ।
अप्न सब बात जन्ठी कैक हम्र बुझ्ली। वास्तवम अप्नह प्रश्न पुछ्नासे आघहेँ अप्न जवाफ देडर्ठी। उहओर्से अप्न परमेश्वरकठेसे अइलही कैक हम्र विश्वास कर्ठी।”
वाकर पाछ लग्ना सबजहन मै खतम करम ओ सबजन्हक मनसाय ओ चाहना देखुइया ओ जनुइया मै हुइटुँ कैक सब मण्डली बुझ्नेबाट। टुह्र सबजहन आपन-आपन काम अनुसार मै इनाम देहम।
परमेश्वरक नजरम सृष्टिक कौनो चिज फे नुकल नैरहट्। उहाँक आघ सब चिज खुल्ला बा ओ छर्लङ्ग देखपर्ठा। उहाँह जो हम्र सबजन आपन करल कामक हिसाबकिताब बुझाइपर्ठा।
येशू हुँकन्हक मनक बात थाहाँ पाडर्ल ओ हुँकन कल, “टुह्र म्वार बारेम काकर गल्ती विचार कर्ठो?
तर येशू हुँकन्हक मनक बात बुझडर्ल ओ कल, “टुह्र मनम काकर दुष्ट विचार करटो?
भैयौ, सोच विचारम लर्काअस जिन होओ। खराब बातम लर्काअस अनजान होओ, तर सोच विचारम परिपक्व मनैअस होओ।
उहाँ हुँकहीन तीसर फ्यारा कल, “यूहन्नक छावा सिमोन, का टुँ महीह प्रेम कर्ठो?” उहाँ हुँकहीन तीसर फ्यारा “का टुँ महीह प्रेम कर्ठो?” कलक कारण पत्रुसह दुःख लग्लन। ऊ उहाँह कल, “प्रभु, अप्न सब बात जन्ठी। मै अप्नह प्रेम कर्ठुं कना बात अप्नह थाहाँ बा।” येशू हुँकहीन कल, “म्वार भेँरीन चह्राओ।
मनैन्हक बारेम कुई फे उहाँह सिखैना आवश्यक नैरह, काकरकि उहाँ सब मनैन्हक मनक बात जानरख्लह।
आपन विरोधम सरसल्लाह करट कैक थाहाँ पैल त येशू उहाँसे गैगिल। धेर जन उहाँक पाछ लग्ल, ओ उहाँ आपन पाछ लगुइयन्हक बीचम रहल बेरम्हेन चोखैल।