42 तबदोस्र ऊ येशूह कहल, “प्रभु, अप्न राजा हुइबी त, महीह फे सम्झबी।”
42 तब् ऊ कहल, “हे येशू, जब अप्नि अपन राजमे एकथो रज्वक रुपमे अइबी ते महिन्हे सम्झबी।”
हुँक्र कल, “मुक्ति पाइक लाग प्रभु येशू ख्रीष्टम विश्वास करी। उहाँकम विश्वास कर्लसे, अप्नहुँक्र सलघरक मनै मुक्ति पैबी।”
“म्वारम विश्वास कैक मनैन्हक सामुन्नेम स्वीकार करुइयह मै मनैयक छावा, फे परमेश्वरह सेवा कर्ना स्वर्गदूतन्हक सामुन्नेम स्वीकार करम।
“कर उठुइयाजुन, औरजहनसे दूर रह ओ स्वर्गओर हेर्ना फे नैह्यारल। ऊ दुःखीत होक आपन छाती पिट्टी परमेश्वरसे असिक प्रार्थना करल, ‘हे परमेश्वर, मै पापीह दया करी।’
येशू जो ख्रीष्ट हुइट कैक विश्वास करुइया हरेक मनैया परमेश्वरक सन्तान हो, ओ बाबह प्रेम करुइया मनैया उहाँक सन्तानन फे प्रेम कर्ठा।
मै यहूदी ओ गैरयहूदी सबजहन आपन-आपन पापी मन परिवर्तन कैक परमेश्वरकठे घुमपर्ना ओ प्रभु येशूम विश्वास करपर्ना आवश्यक बा कैक गम्भीर चेताउनी देनु।
महिमा पैनासे आघ का ख्रीष्टह यी सब दुःख भ्वागपर्ना नैरलहन नि?”
जब हुँकन्हकम रहल ख्रीष्टक आत्मा ख्रीष्टह दुःख भ्वाग परहीन ओ पाछ उहाँ महान आदर पउइयाबाट कैक हुँकन आघहेँ देखादेल, तब हुँक्र यी बात कैह्या ओ कसिक हुई कैक जान खोज्ल।
थोमा उहाँह कल, “म्वार प्रभु, ओ म्वार परमेश्वर!”
नथानेल उहाँह कल, “गुरुजी, अप्न परमेश्वरक छावा हुइटी, अप्न त इस्राएलक राजा हुइटी।”
हम्र त आपन काम अनुसारक दण्ड भ्वागटी तर उहाँ त कुछु गल्ती काम नैकर्लहुइट।”
येशू ओहीह कल, “मै टुँहीन जाट्टीसे कहटुँ, आज्झु टुँ म्वारसँग स्वर्गम रबो।”