29 म्वार परमेश्वर बाबा महीह राज्य कर्ना अधिकार देहल्अस, मै फे टुँहन राज्य कर्ना अधिकार देहटुँ।
29 जसिके मोरिक बाबा महिन्हे एकथो राज देहल, मै फेन तुहुरिन्हे देहम।
हम्र धीरज कैक दुःखकष्ट सहबी कलसे, उहाँकसँग राज्य फे कर्नेबाटी। हम्र उहाँह अस्वीकार कर्बी कलसे, उहाँ फे हमन अस्वीकार कर्नेबाट।
“तब मै, राजा, आपन दाहिनओर रहल मनैन कहम, ‘टुह्र म्वार बाबसे आशिष पाइल मनै हुइटो। संसारक सृष्टिसे टुन्हक लाग तयार पारल राज्यह अधिकार करो।
म्वार प्रिय भैयौ, विश्वासम धनी हुहीँ कैक परमेश्वर संसारक गरीब मनैन रोज्ल। परमेश्वरक राज्यम अधिकार कर पैना मनै हुँक्रहे हुइट, काकरकि परमेश्वर उहाँह प्रेम कर्ना मनैन उ अधिकार देना प्रतिज्ञा कैरख्ल।
तब येशू हुँकन्हकठे जाक कल, “हेरो, स्वर्ग ओ पृथ्वीम सारा अधिकार महीह देगैल् बा।
मै जाट्टीसे टुँहन कहटुँ, मालिक हुँकहीन आपन सारा धनसम्पत्तिक जिम्मा देहहीन्।
“टुह्र भेँरीन्हक छोटी बगालअस रलसे फे, टुह्र जिन डराओ, काकरकि परमेश्वर बाबा टुँहन आपन राज्य देहक लाग खुशी बाट।
“राजा कल, ‘स्याबास! टैँ असल नोकर हुइट्या। टैँ डान्चे धनम फे विश्वासयोग्य हुइल्या। मै आब टोहीह दशठो सहरक हाकिम बनैम्।’
जब मुख्य गोठाला ख्रीष्ट प्रकट हुइहीँ, तब टुह्र सड्डभर चम्कटीरना सानदार मुकुट पैबो।
खेलम भाग लेहुइयन सबजन अनुशासित हुइपर्ठा। हुँक्र नाश होक जैना मुकुट पाइक लाग ओसिक कर्ठ, तर हम्र त कबु फे नाश नैहुइना मुकुट पाइक लाग असिक कर्ठी।
टुन्हकम रहल हमार आशा कबु फे नैडग्मगैने हो। काकरकि हमन थाहाँ बा, जसहेँक टुह्र हमार दुःखम सहभागी बाटो, ओसहेँक हमार सान्त्वनम फे सहभागी हुइनेबाटो।
सहरक पर्खालक बाह्रठो जग रह ओ उहिँम पठ्रूक बाह्र जन प्रेरितन्हक नाउँ लिख्गैल् रह।
“आत्मिक रूपम गरीबहुँक्र आशिष पाइल मनै हुइट, काकरकि स्वर्गक राज्य हुँकन्हक्के हो।
धार्मिकतक लाग सँतावा पउइयन आशिष पाइल मनै हुइट, काकरकि स्वर्गक राज्य हुँकन्हक्के हुइटन।
“मालिक कल, ‘स्याबास! टैँ असल ओ विश्वासयोग्य नोकर हुइट्या। टैँ डान्चे चिजम फे विश्वासयोग्य हुइल्या। आब मै टोहीह धेर चिजिक जिम्मा देहम्। हम्र सँगसँग आनन्द मनाई।’