37 मनै ओहीह कल, “नासरत सहरक येशू यिह डगर जाइट।”
37 मनै उहिहे कलिस, “नासरत गाउँक येशू यहे डगर जाइतताँ।”
उहाँ जाक नासरत कना सहरम बैठ्ल। असिक अगमवक्तन्हक “उहाँह नासरी कैजिनेबा” कना वचन पूरा हुइल्।
परमेश्वर कठ, “प्रसन्न हुइना समयम मै टुँहार पुकारा सुन्नु, ओ मुक्ति देना दिनम मै टुँहीन मद्दत कर्नु।” हेरो, परमेश्वर प्रसन्न हुइलक समय आबहेँ हो, ओ मुक्ति पैना दिन आज हो।
मै अप्नहुँकन ओ सारा इस्राएलक मनैन स्पष्ट रूपले कहटुँ, कि अप्नहुँकन्हक सामुन्नेम ठह्र्याइल यी मनैयह नासरत सहरक येशू ख्रीष्ट चोखैलह। अप्नहुँक्र उहाँह क्रूसम टङ्गाक मुवैली तर परमेश्वर उहाँह मुवलमसे जियादेल।
“इस्राएल देशक मनै म्वार बात सुनी! परमेश्वर नासरत सहरक येशूद्वारा अप्नहुँकन्हक सामुन्नेम शक्तिशाली ओ अचम्मक काम, ओ चिन्ह देखाक अप्न उहाँह पठैलह कना बातक प्रमाण देल। यी बात अप्नहुँकन थाहँ बा।
पिलातस एकठो दोष-पत्र फे लिख्ल ओ क्रूसम टङ्गैल। उहिँम “नासरतक येशू, यहूदीन्हक रज्वा” लिखल रह।
तबदोस्र फिलिप नथानेलह भेँटैल ओ कल, “धर्मशास्त्रम मोशा ओ अगमवक्ताहुँक्र ज्याकर बारेम लिख्रख्लह, उहाँह हम्र भेँटैली। उहाँ त नासरतम रना योसेफक छावा येशू पो हुइट।”
तबदोस्र येशू आपन डाई-बाबकसँग नासरत घुम्ल ओ हुँकन्हक आज्ञाकारीम पलरल। उहाँक डाई यी सब बात आपन मनम ढर्लरली।
धेर मनैन जाइट् सुनल त, उ भिखारी पुछल्, “यिहाँ का हुइटा?”
तब ऊ भिखारी जोरसे चिल्लाक कहलागल, “येशू, दाऊदक सन्तान, महीह दया करी।”