20 “और मनैया कहल, ‘मै भक्खर भ्वाज कैरख्नु, उहओर्से मै आइनैसेकम।’
20 औरे कहल, ‘मै भोज करल बतुँ, तबेकमारे मै आई नै सेकम।’
तर भ्वाज करल मनैया आपन गोसिन्यह कसिक खुशी पारूँ कैक संसारक बातम ध्यान देठा।
“द्वासर मनैया कहल, ‘मै भक्खर पाँच हर गोरु किनरख्नु, महीह आबहेँ हुँकन जोत्क जाँच करपर्ना बा। माफ करी मै नैआइसेकम।’
“तबदोस्र नोकर घुम्क गैल् ओ सब बात मालिकह सुनाइल। यी सुन्क मालिक रिसैल ओ कल, ‘सहरक गल्ली-गल्लीम झट्ट जाओ, ओ गरीब, लुल, नाङ्गर ओ आँख नैदेख्ना मनैन बलाक ल्यानो।’