12 येशू उ जन्नीमनैयह देख्ल त, हुँकहीन आघ बलाक कल, “दिदी, आबहेँ टुँ यी र्वागमसे चोखाजैबो।”
12 येशू उहिहे देख्लाँ और बलाके कलाँ, “ए नारी, तैँ अपन कुब्रीपनसे मुक्त होगिले।”
सन्झ्या हुइल् त, मनै भूत लागल धेर जहन येशूकठे अन्ल। येशू आपन बोलीले मनैन्हकमसे भूत निक्रैल ओ सक्कु बेरम्हेन चोखादेल।
यी फे टुन्हकअस अब्राहामक सन्तान हुइटी। शैतानक बन्धनम पर्लक हिँकहार अठार वर्ष होरलहीन। का बिसैना दिन कैक हिँकहीन शैतानक बन्धनमसे छुट्कारा नैदेना?”
तबदोस्र येशू ठाउँ-ठाउँक सभाघरम जाक मनैन सिखैटी, स्वर्गक राज्यक बारेम खुशीक खबर प्रचार कर्टी ओ हरेक किसिमक रोग बेरामसे मनैन चोखैटि सारा गालील क्षेत्रम घुम्ल।
स्वाझक ठह्र्याई नैसेक्ना एकठो जन्नीमनैया उहँ रलही। भूत्वा लाग्क कुब्र्यार हुइलक हुँकहार अठार वर्ष होरलहीन्।
तब येशू हुँकाहारम हाँठ ढर्टीकि, ऊ स्वाझक ठह्र्यागैली ओ परमेश्वरक प्रशंसा करलग्ली।