37 ऊ कल, “दया करुइया।” येशू कल, “जाओ, टुँ फे ओसहेँक करो।”
37 ऊ कहल, “जे अरघताहा मनैयकमे सोगाइल।” तब येशू उहिहे कलाँ, “जा, तैँ फेन ओस्तेहेँके करिस।”
काकरकि दुःख हुइलसे फे टुह्र भलाइक काम कर्टीरहपर्ठा कैक परमेश्वर टुँहन रोज्लह। ख्रीष्ट फे टुन्हक लाग दुःख भोग्लह, ओ उहाँ एकठो उदाहरण होरल। आब टुह्र उहाँक देखाइल डगरम चलपर्ठा।
हमार प्रभु येशू ख्रीष्टक अनुग्रह टुँहन थाहाँ बा, उहाँ धनी रलह, तर फे टुन्हक लाग गरीब बन्ल। असिक उहाँक गरीबीसे टुह्र धनी हुई सेक्नेबाटो।
“टुह्र शास्त्री ओ फरिसीहुँकन धिक्कार बा! टुह्र कपटी बाटो! काकरकि टुह्र पुदीना, सूँप ओ जीराजसिन कम महत्वपूर्ण चिजिक फे दश भागक एक भाग परमेश्वरह चह्रैठो। तर व्यवस्थम रहल न्याय, दया ओ विश्वास जसिन धेर महत्वपूर्ण बातक कुछु मतलब नैकर्टो। टुह्र कम महत्वपूर्ण ओ धेर महत्वपूर्ण सब बात मानपर्ठा।
ख्रीष्ट हमन प्रेम कैक सुगन्धित धूप ओ बलिअस अपन्हेह परमेश्वरक आघ हमार लाग अर्पण कर्ल। ओसहेँक टुन्हक जीवन फे प्रेमम चलपर्ठा।
विश्वासयोग्य साक्षी ओ मृत्युमसे फेदोस्र जिएलमध्येम पैल्ह व्यक्ति, संसारक राजाहुँकन्हक राजा येशू ख्रीष्टसे फे टुँहन अनुग्रह ओ शान्ति ह्वाए। उहाँ हमन प्रेम कर्ठ ओ आपन बलिदानक रगतले हमन पापमसे छुट्कारा देरख्ल।
मै मनैयक छावह, हेरो ना। मै सेवा पाइक लाग नाहीँ, तर सेवा करक लाग, ओ और धेर जहन पापक दण्डसे छुट्कारा देहक लाग आपन प्राण देह आरनु।”
तब येशू उ गुरुह पुछ्ल, “टुँहार विचारम उ तीन जनमध्येम डाँका मर्वा पउइयक छिमेकी के हुइल्?”
येशू ओ उहाँक चेलावँ यरूशलेम जैटीरलह। उहाँहुँक्र एकठो गाउँम पुग्ल त, मार्था नाउँ रहल एकठो जन्नीमनैया उहाँहुँकन आपन घरम स्वागत कर्ली।