3 आब टुह्र जाओ। हेरो ब्वाँसन्हक बीचम भेँरीन्हक पठ्रून पठाइअस मै टुँहन मनैन्हक बीचम पठाइटुँ।
3 जाऊ, हेरो, मै तुहुरिन्हे बवाँसनके बिच्चेम भेँरीनके पठ्वन हस पठैम।
“हेरो भेँरीन ब्वाँसन्हक बीचम पठाइअस मै टुँहन पठाइटुँ। उहओर्से टुह्र साँपअस चलाक ओ ढुकुरअस स्वाझ होओ।
मै यिहाँसे जैम त, झूटा वचन बोलुइयन भेँरीन सखाप पर्ना ब्वाँसाअस टुन्हक बीचम आक मण्डलीह हानि करुइयाबाट।
टुह्र सभाघरमसे खेद्वापैबो। असिन समय फे अइटीबा, जब टुन्हक हत्या करुइया ‘परमेश्वरक सेवा करटुँ’ कैक विचार करुइया बा।
‘नोकर मालिकसे महान नैरहट्’ कैक म्वार कहल वचन सम्झो। हुँक्र महीह सँतैल कलसे, टुँहन फे सँतैहीँ। यदि हुँक्र म्वार कहल मनहीँ कलसे, टुन्हक कहल फे मनहीँ।
म्वार कारणले सबजन टुँहन हेल्हा करहीँ। तर जे अन्तिमसम स्थिर रही, ऊ बचाजैनेबा।
झूटा अगमवक्तनसे होसियार रहो। हुँक्र भेँरीन्हक भेष लेक अइठ, तर भित्तरजुन डरलग्टिक ब्वाँसाअस रठ।
मुक्ति पाइक लाग येशूम विश्वास करल मनैन, पुरुष या स्त्री, जेहीह फ्याला परैलसे फे पकर्क यरूशलेमम लैजाइ पाऊँ कैक दमस्कसक सभाघरम बुझाइक लाग अधिकारक पुर्जी मङ्ल।
ज्यालादारी मनैया, जे भेँरीन्हक मालिक नैहो, असल चह्रुइयाअस नैरहट्। ऊ त ब्वाँसा आइट् द्याखल कलसे, भेँरीन छोर्क भाग्जैठा, ओ ब्वाँसा भेँरीन झपट्क लैजैठा ओ तितरबितर पारदेठा।
म्वार सेवा कर्लक कारणले सहपर्ना दुःख हुँकहीन मै देखैम।”
टुह्र पैँसा, झ्वाला, चप्पल कुछु जिन बोकहो। डगरिम किहुह अभिवादन फे जिन करहो।