51 जाट्टीसे मै टुँहन कहटुँ, यदि कुई म्वार कहल मानी कलसे, ओहीह कबु फे मुव नैपरहिँस।”
51 जात्तिके मै तुहुरिन्हे कहतुँ, यदि केऊ मोरिक वचन पालन करी कलेसे उ कबु नै मुई।”
“जाट्टीसे मै टुँहन कहटुँ, म्वार वचन सुन्ना ओ महीह पठुइयह विश्वास कर्ना मनैयकसँग अनन्त जीवन बा। ओहीह कबु फे दोषी नैठह्राजाई, तर ऊ मृत्युमसे जीवनम पैल्हहेँ गैरहल।
‘नोकर मालिकसे महान नैरहट्’ कैक म्वार कहल वचन सम्झो। हुँक्र महीह सँतैल कलसे, टुँहन फे सँतैहीँ। यदि हुँक्र म्वार कहल मनहीँ कलसे, टुन्हक कहल फे मनहीँ।
मै त स्वर्गसे अइना रोटीक बारेम बट्वाइटुँ, जौन रोटी खउइयन नैमुट।
हुँकहीन “टुँ परमप्रभुक पठाइल ख्रीष्टह नैद्याखट्सम नैमुबो” कैक पवित्र आत्मा आघहेँ थाहाँ देरख्लहन।
विश्वास कर्लकओर्से हनोक मृत्युक अनुभव बिना कर्ल यी धर्तीमसे शरीरसैँट उप्पर लैजागैल। ओ फेदोस्र नैदेखपर्ल काकरकि परमेश्वर हुँकहीन उप्पर उठारख्लहिन। ऊ उठाजैनासे आघ परमेश्वरह खुशी पाररख्लह कना बात धर्मशास्त्रम लिखल बा।
टुह्र उहाँह चिन्हा फे नैचिन्टो। मै त उहाँह चिन्ठुँ। यदि मै उहाँह नैचिन्टुँ कैक कटुँ कलसे, मै फे टुन्हकअस झूटा ठहरने रनहुँ। तर मै उहाँह चिन्ठुँ ओ उहाँक कहल बात मन्ठुँ।
येशू मनैन कल, “संसारक ज्योति मै हुइटुँ। म्वार पाछ लगुइयन् अन्धकारम न्याङ्ग नैपरहीन्, तर हुँक्र जीवनम पुग्ना ज्योति पैहीँ।”
मै टुँहन जाट्टीसे कहटुँ, कि अठे ठह्र्याइल कौनो-कौनो मनै मै मनैयक छावह आपन राज्यम आइल नैद्याखट्सम नैमुनेहुइट।”
यहूदी अगुवाहुँक्र उहाँह कल, “आब हमन पक्का थाहाँ हुइल्, टुँहीन भूत्वा लग्लक्क हो। अब्राहामक मृत्यु हुइलन, अगमवक्ताहुँक्र फे मुल, तर टुँ ‘म्वार कहल मनुइयह कबु फे मुव नैपरहिँस’ कैक कठो!
येशू ओहीह कल, “जे महीह प्रेम कर्ठा, ऊ म्वार वचन पालन कर्नेबा, ओ म्वार बाबा ओहीह प्रेम कर्नेबाट, ओ हम्र उ मनैयकठे अइनेबाटी ओ वाकरम बास कर्नेबाटी।
संसारमसे अप्न महीह देहल मनैन मै अप्नह चिह्नादेरख्नु। हुँक्र अप्नक रलह ओ अप्न जो महीह देलही। हुँक्र अप्नक वचन पालन कैरख्ल।
तर हम्र येशूह देख्ठी, उहाँ स्वर्गदूतनसे डान्चे टर पारगैल। परमेश्वरक अनुग्रहक कारण, उहाँ सबजन्हक लाग मुल। उहाँ हमार लाग मृत्युक दुःख भोग्लक कारणले, उहाँ आब महिमा ओ आदरक मुकुट पहिरागैल।