15 टुह्र त मनैन्हक हिसाबले न्याय कर्ठो। तर मै केक्रो न्याय नैकर्टुं।
15 तुहुरे मनैनके मुह हेरके ओइन्के न्याय करथो। मै केक्रो न्याय नै करथुँ।
“कौनोजन म्वार वचन सुन्ठ, तर पालन नैकर्ट कलसे, मै हुँकन दोषी नैठहरैटुँ। काकरकि मै संसारह दोषी ठहराए अइलक नैहुइटुँ, बेनसे संसारह बँचाए अइलक हुइटुँ।
मुह हेर्क न्याय जिन करो, तर ठीक किसिमले न्याय करो।”
परमेश्वर संसारह दोषी ठह्राईक लाग आपन छावह संसारम नैपठैल, तर संसार उहाँद्वारा बाँचऽ कैक पठैलह।
येशू कल, “म्वार राज्य यी संसारक नैहो। यदि म्वार राज्य यी संसारक रहट् कलसे, म्वार पाछ लगुइयन म्वार लाग लड्नेरलह, ओ मै यहूदीन्हक हाँठम पर्नेनैरनहुँ। तर म्वार राज्य यी संसारक नैहो।”
आत्मिक मनैया सब चिजिक जाँचबुझ करसेक्ठा, तर ओहीहभर कुई फे जाँच नैसेक्ट।
उहओर्से, संघारी, का टुँ औरजहन दोष लगैठो? टुँ जे रलसे फे दोषी नैहुइटुँ कैक बहाना बनैना ठाउँ नैहो। औरजहन दोष लगैना टुँ अपन्हेह दोषी ठह्रैटीबाटो काकरकि औरजहन जौन कामक दोष लगैठो, उह काम टुँ फे कर्ठो।
ऊ कली, “प्रभु, कुई फे महीह दण्ड नैदेहल।” येशू कल, “मै फे टुँहीन दण्ड नैदेहम। आब जाओ, ओ फेदोस्र पाप जिन करो।”]
उ त सरासर आपनऽ समाजम पक्षपात करल होगैल् नि। ओसिन त खराब विचार रहल न्यायाधीश कर्ठ।
येशू कल, “का मै टुन्हक अंशबन्दा कैदेहुइया न्यायाधीश हुइटुँ?”
आबठेसे हम्र कौनोजहन बाहिरी रूपले मूल्याङ्कन नैकर्टी। हुइना त हम्र एक समय ख्रीष्टह संसारिक हिसाबले हेरी। आब हम्र उहाँह असिक नैहेर्टी।