6 परमेश्वरक पठाइल एकठो मनैया अइल, हुँकहार नाउँ यूहन्ना रलहन।
6 परमेश्वर एकथो मनैयाहे पठैलाँ, जेकर नाउँ यूहन्ना रहिस।
‘मै ख्रीष्ट नैहुइटुँ, तर मै उहाँसे आघ पठागैल मनैया हुइटुँ’ कैक म्वार कहल बात त टुह्र सुनरख्लो।
यी घट्नासे आघ मै उहाँह चिन्ह्ल नैरनहुँ, तर पानीले बप्तिस्मा देहो कैक महीह जे पठैल, उहाँ जो महीह कल, ‘जौन मनैयकम पवित्र आत्मह आक परट् देख्बो, पवित्र आत्मले बप्तिस्मा देहुइया उहाँ जो हुइट।’
येशू अइनासे आघ यूहन्ना सब इस्राएलीहुँकन मनै आपन पापी मन परिवर्तन कर्लक प्रमाणक रूपम बप्तिस्मा लेहपर्ना वचन प्रचार कर्ल।
टुँ म्वार छावा सर्वोच्च परमेश्वरक अगमवक्ता कह्जैबो, काकरकि टुँ प्रभुक आघ-आघ उहाँक डगर बनैबो।
काकरकि धर्मशास्त्रम यूहन्नक बारेम असिक लिखल बा, ‘हेरो, मै आपन दूतह टुँहीनसे आघ पठैनेबाटुँ। ऊ टुँहार लाग डगर तयार पर्नेबा।’
तर स्वर्गदूत कल, “जिन डराओ जकरिया, काकरकि परमेश्वर टुँहार प्रार्थना सुन्लकओर्से, टुँहार गोसिन्या एलीशिबा एकठो छावा जन्मैहीँ। टुँ हुँकहार नाउँ यूहन्ना ढरहो।
यूहन्ना बप्तिस्मा देना अधिकार कहाँसे पैल, परमेश्वरसे कि मनैनसे?” यी सुन्क हुँक्र अप्न-अप्न बट्वाइलग्ल, “आब हम्र का कही? परमेश्वरसे कही कलसे, ‘काकर टुह्र हुँकहीन विश्वास नैकर्लो त?’ कहहीँ।