2 म्वार भैयौ, टुन्हक्म आपत्विपत् परिआजाइ कलसे फे, बरा आनन्दित होओ।
2 हे मोरिक विश्वासी भैयो, जब तुहुरिन्केमे मेरमेरके परीक्षा आई कलेसे यिहिहे तुहुरे बहुत आनन्दके बात सम्झहो।
आपत्विपत् परिअइलसे फे, परमेश्वरम विश्वास कर्लरना मनै उहाँसे आशिष पैठ। आपत्विपत्म स्थिर रहुइयन जीवनक मुकुट पैठ, जौन बात परमेश्वर उहाँह प्रेम कर्ना मनैन देना प्रतिज्ञा कैरख्ल।
टुह्र ख्रीष्टम विश्वास कर्ना केल नैहो तर उहाँक लाग दुःख भोग्टी उहाँक सेवा कर्ना अनुग्रह टुह्र पारख्लो।
असिक असल मनैन आपत्विपत्मसे कसिक बचैना ओ दुष्ट मनैन दण्ड देटी न्यायक दिनसम कसिक बहन्लरना कना बात प्रभु जन्ठ।
आब मै टुन्हक लाग दुःख भोग्ना खुशी बाटुँ काकरकि ख्रीष्टक शरीर मण्डलीक लाग उहाँक बाँकी रहल दुःखकष्ट म्वार शरीरम भोग्क पूरा कर्ठुं।
टुन्हकम परी अइना कौनो संकटसे जिन डराओ। टुह्रमध्ये कौनो-कौनोजहन शैतान झ्यालखानम डारदेनेबा, उ ठाउँम टुँहार विश्वासक जाँच हुइनेबा। तर टुँहार कष्ट दश दिनसम केल हुइनेबा। मुवपर्लसे फे म्वारम विश्वास कर जिन छोरो ओ मै टुँहन इनामक रूपम जीवनक मुकुट देहम।
येशूम विश्वास कर्लक कारण दुःख ओ अपमान सह पैना अनुमति पैलकम प्रेरितहुँक्र आनन्दित हुइटी सभामसे निकर्क गैल।
कैदम परल मनैन दया देखैलो, आपन धनसम्पत्ति लुट्जाइबेर खुशीसे सहलो। काकरकि सड्डभर रना भारी सम्पत्ति आपनठे बा कना बात टुँहन थाहाँ रह।
टुन्हक चह्राइल विश्वासक बलिदानम महीह आपन रगत बलिदानक रूपम बहाइ परल कलसे फे यिहिँम मै खुशी बाटुँ, ओ टुह्र म्वार खुशीयालीम सहभागी होओ कना चहठुँ।
अत्र केल नैहो, दुःखम फे हम्र रमैठी काकरकि हमन थाहाँ बा, दुःखले हमन सहना शक्ति देठा,
म्वार प्रिय भैयौ, अपन्हेह ध्वाखा जिन देओ।
म्वार प्रिय भैयौ, यी बात सम्झलरहो: बात ध्यान देक सुनक लाग सड्डभर तयार रहपर्ठा, होस कैक ब्वालपर्ठा, ओ झनक्क रिसाइ नैपरट्,
धैर्य कर्ना मनै आशिष पैठ कना बात हम्र मन्लबाटी। अय्यूब धैर्य कर्लक, ओ प्रभु हुँकहीन धेर दया ओ कृपा देखैलक बात हुँकहार जीवनम स्पष्ट देखपर्लन।
ओसहेँक टुह्र फे खुशी होओ ओ मै फे टुन्हक खुशीयालीम सहभागी हुइ चहठुँ।