12 टुँहन अलमलम पर्ना मनै त खतना केल काजे कर्ना, बेनसे पूरा अङ्ग कट्लसे होगैल् नि।
12 जेने तुहुरिन्हे परेशान करथाँ मै चहथुँ कि ओइने अपनहे नपुंसक बनालिँत।
हम्र सबजन प्रभुम रलकओर्से टुन्हक मनम और विचार नैअइनेहो कना म्वार पूरा विश्वास बा। टुँहन अल्मल्याक गलत डगरम लैजैना जे हुइलसे फे परमेश्वर ओहीह सजाय देहुइयाबाट।
बाहर रहल मनैन्हक न्याय त परमेश्वर करुइयाबाट। धर्मशास्त्रम लिखल बा, “दुष्ट मनैन आपन समाजमसे निक्रादेओ।”
मण्डली फुटाइ खोज्ना मनैन एक दुइचो चेताउनी देओ। यदि नैमनहीँ कलसे, हुँकन्हक कुछु मतलब जिन करहो।
उह फे कत्रा झूट विश्वासीहुँक्र हमार विश्वासीन्हक बगालिम आक हम्र ख्रीष्टसे पाइल छुट्कारक चिमालग्टि हमन व्यवस्थक कमारा बनाइ खोज्ल।
यिहाँसे गैल् कौनो-कौनो मनै हुइल्नैहुइल् बात बट्वाक टुँहन दुःख देल कना बात हम्र सुन्ली। तर हुँक्र हमार पठाइल मनै नैहुइट।
उहओर्से पत्रुस हुँकहीन कल, “प्रभुक आत्मह रिस लगैना बातम टुह्र कसिक सहमत हुइलो? हेरो! टुँहार गोस्सेह गरुइयन ड्वारिटर आपुगरल। हुँक्र टुँहीन फे गारक लाग लैजहीँ।”
यी सुन्टीकि हननिया गिर्ल ओ मुगैल। यी घट्ना सुनुइयन सबजन डरले कायल हुइल।
हुँक्र ओहीह कल, “टैँ त बिलकुल पापम जन्मल् रलह्या, का आब टैँ हमन सिखाइ ख्वाजट्या?” तब हुँक्र ओहीह सभाघरमसे बाहर निक्रादेल।