4 यूहन्नकसँग पत्रुस ओहीह एकटक लगाक हेर्ल, ओ पत्रुस ओहीह कल, “यिहँर हेर्।”
4 पत्रुस और यूहन्ना सोझे ओकर ओहोँर हेरलाँ और कलाँ, “हमार ओहोँर हेर!”
येशू हुँकहीन कल, “मै नैकनहुँ का, ‘विश्वास कर्बो कलसे परमेश्वरक महिमा देख्नेबाटो?’”
हुँकन् देख्क पत्रुस कल, “हे इस्राएलीहुँक्र, यी बातम अप्नहुँक्र काजे छक्क परलबाटी? हम्र आपनऽ शक्ति या भक्तिले यहीह न्याङ्ग सेक्ना बनाइलअस काजे वाल्ल पर्क हमन ह्यारटी?
येशू किताब बन्द कैक सेवकह देल ओ सिखाइक लाग बैठ्ल। सभाघरम रहल सबजन्हक नजर उहाँकम रलहन।
येशू ओहीह ओठे सुतल देख्ल, ऊ बेराम पर्लक धेर साल होसेक्लक थाहाँ पैल त ओहीह कल, “का टुँ चोखाइ चाहटो?”
जब मै निहार्क हेर्नु, तब उ तन्नम सब जातिक जनावर देख्नु। उहिँम घरपालुवा जनावर, जङ्गली जनावर, घस्रना जनावर, ओ चिरैँचुरुङ्गन रलह।
एक दिन पत्रुस ओ यूहन्ना दिनक तीन बजेओर मन्दिरम प्रार्थना कर जाइटलह। उ यहूदीन्हक प्रार्थना कर्ना समय रह।
जब ऊ पत्रुस ओ यूहन्नह मन्दिरम जाइट् द्याखल, तब ऊ हुँकनसे भीख माङ्गल।
यी सुन्क उ मनैया कुछुकुछु पाडरम कना आशले हुँकन् ह्यारल।
सबजन अचम्म मान्क हुँकन्हकठे सोलोमनक बरण्डा कना ठाउँम दगुर्टी अइल। उ मनैयाजुन खुशीले पत्रुस ओ यूहन्नह पक्रलरह।
कर्नेलियस डरकमार स्वर्गदूतह हेर्टीकहेर्टी रह्गैल ओ कल, “कही, प्रभु!” स्वर्गदूत कल, “टुँहार प्रार्थना ओ टुँ गरीबन देहल दान परमेश्वर बलिदानक रूपम स्वीकार कैरख्ल।