23 उ समयम, मुक्तिक डगर कना बारेम खूब हल्ला चलल् रह।
23 वहे समयमे प्रभुक डगरके बारेमे खोब हलचल मचगिल।
मुक्तिक डगरक बारेम फेलिक्स मजासे जानरख्लह। उहओर्से ऊ अत्रा बात सुन्ल त, उ दिनिक बहसह स्थगित कर्टीहुँकन कल, “सेनापति लुसियस यिहाँ अइहीँ त मै टुन्हक मुद्दा फैसला कैदेहम।”
तर कौनो-कौनो मनै कठोर होक विश्वास नैकर्ल। झन् उल्ट सबजन्हक सामुन्नेम मुक्तिक डगरक बदनाम कर्ल। उहओर्से पावल हुँकन्हक सभाघरम जाइ छोरदेल ओ विश्वासीहुँकन आपनसँग लैगिल। तबदोस्र ऊ हरेक दिन टुरान्नस स्कूलम मुक्ति पैना बारेम मनैनसे तर्कवितर्क करँट्।
मुक्ति पाइक लाग येशूम विश्वास करल मनैन, पुरुष या स्त्री, जेहीह फ्याला परैलसे फे पकर्क यरूशलेमम लैजाइ पाऊँ कैक दमस्कसक सभाघरम बुझाइक लाग अधिकारक पुर्जी मङ्ल।
हम्र चिन्हल-जानल रलसे फे नैचिन्हल-नैजानलअस व्यवहार कर्वापैठी। मुवलअस रलसे फे बाँचल बाटी। मर्वा पैलसे फे मुवापैल नैहुइटी।
मै हजुरक सामुन्नेम का कहटुँ कलसे, मै मुक्तिक डगरम विश्वास कर्ठुं। हिँक्र यी बातह झूट हो कठ। तर मै आम्ही फे यहूदी व्यवस्था ओ अगमवक्तन्हक किताबम लिखल सारा बातम विश्वास कैक आपन पुर्खासे मन्टीआइल परमेश्वरक आराधना कर्ठुं।
मुक्तिक डगरम लागल मनैन मै सतैनासम सतैनु। कुई-कुई त मुवा फे पैल। का पुरुष, का महिला, मै जेहीह भेटाउँ ओइहेह पकर्क झ्यालखानम डारदिउँ।
ऊ सभाघरम जाक निर्धक्कसे मनैन सिखाइलग्ल। एक दिन प्रिस्किला ओ अकिलास हुँकहार वचन सुन्ल त, हुँकहीन आपन घरम लैगिल, ओ परमेश्वर कसिक मनैन मुक्ति देठ कना बातक बारेम हुँकहीन झन् स्पष्टसे बुझादेल।
हम्र मर्वापारख्ली, थुन्वापारख्ली, हुलदङ्गम परलबाटी, खट्क परिश्रम कर्ठी, बिना सुत्ल रात बितारख्ली, भुँख्ल-पियस्ल बाटी।
म्वार यात्रम बारम्बार खतराम पर्नु। लद्यक खतरा, डाँकन्हक खतरा, आपन जातिक मनैन्हक खतरा, और जातिक मनैन्हक खतरा, सहरक खतरा, उजार ठाउँक खतरा, समुद्रक खतरा, झूट मनैन्हकमसे अइना खतरा।