1 उ समयम राजा हेरोद मण्डलीक कुछ सदस्यन पकर्क अत्याचार कर भिर्ल।
1 उ समयमे हेरोद रज्वा मण्डलीक गोड्गात मनैनहे दुःख देहक लग झेलमे दारदेले रेहे।
“तब मनै टुँहन पक्रहीँ ओ सजाय देहक लाग लैजहीँ, ओ टुँहन मुवाइ फे सेकहीँ। टुह्र म्वारम विश्वास कलर्क कारण सब जातिक मनै टुँहन हेल्हा करहीँ।
‘नोकर मालिकसे महान नैरहट्’ कैक म्वार कहल वचन सम्झो। हुँक्र महीह सँतैल कलसे, टुँहन फे सँतैहीँ। यदि हुँक्र म्वार कहल मनहीँ कलसे, टुन्हक कहल फे मनहीँ।
मन्दिरम दिनका दिन मै टुन्हक्केसँग रहुँ, तब टुह्र महीह पक्रबोनैकर्लो। तर आब टुन्हक समय आरहल, जब अन्धकारक रज्वा राज्य करपैठा।”
टुह्र सभाघरमसे खेद्वापैबो। असिन समय फे अइटीबा, जब टुन्हक हत्या करुइया ‘परमेश्वरक सेवा करटुँ’ कैक विचार करुइया बा।
रोग्याबेरम्हेन चोखाइक लाग अप्नक शक्तिशाली हाँठ फैलाई ओ अप्नक पवित्र सेवक येशूक नाउँम अचम्मक काम हुइस्याक।”
तबदोस्र यहूदिया, गालील ओ सामरिया क्षेत्रम रहल सब मण्डलीम सतावट नैरलक कारण शान्ति छइँलन ओ विश्वासीहुँक्र परमेश्वरक आदर कर्लकओर्से बलगर हुइल। ओ पवित्र आत्मसे उत्साहित होक लौव विश्वासीहुँक्र बहर्टीगैल्।
उ समयम गालील क्षेत्रम राज्य कर्ना हेरोद येशूक करल कामक बारेम सुन्ल।
पैल्ह का हुइल कलसे, आपन भैया फिलिपक गोसिन्या हेरोदियासक कारणले हेरोद यूहन्नह पकर्क झ्यालखानम डाररख्लह।
हेरोद राजक जन्म दिनिक उपलक्ष्यम हेरोदियासक छाई सबजन्हक आघ नाचल। यी देख्क हेरोद मोहित हुइल।
हुँक्र असिक उठाइल पैँसा बारनाबास ओ शाऊलक हाँठ यरूशलेमक मण्डलीक एल्डरन्हक लाग पठादेल।
ऊ यूहन्नक दादु याकूबह तरवालले मुवाइ पठैल।