5 यी विषयम त, टुन्हक्केसँग रहलम मै टुँहन सिखैनहुँ। टुँहन याद नैहो का?
5 पक्कै फेन तुहुरिन्हे याद हुई, कि जब मै तुहुरिन्के संग रहुँ, तब कैयोचो मै तुहुरिन्हे बताइल रहुँ।
मै मुक जाजैम त फे टुह्र यी बात सम्झलरबो कैक मै स्याकलसम कोसिस कर्टिबाटुँ।
“यदि कुई काम नैकरट् कलसे, ऊ खैना फे जिन खाए” कैक त हम्र टुन्हक्केसँग रहलम कलही।
ओ डाई-बाबा आपन छाई-छावनसे करअस, हम्र टुह्र हरेकजहनसे व्यवहार कर्ली। यी बात टुँहन थाहँ बा।
डाहा कर्ना, मत्वारऽ रना, मोजमज्जा कर्ना ओ अस्तह-अस्तह और काम कर्ना। असिन काम करुइयन परमेश्वरक राज्यक हकदार हुइ नैपैहीँ कैक मै पैल्ह फे चेताउनी देनहुँ ओ आब फे देहटुँ।
उहओर्से होसियार रहो। तीन वर्षसम रातदिन आँस खसैटी हरेक विश्वासीह म्वार सिखाइल बात सम्झलरहो।
यी घट्ना हुइलागी त टुह्र ‘उहाँ हमन सब बात पैल्हहेँ कलह’ कैक सम्झबो। उहओर्से मै टुँहन यी बात कहटुँ। मै आम्हीसम टुन्हकसँग पलरलकओर्से टुँहन यी बात कल नैरनहुँ।
का टुह्र आँख होक फे नैदेख्टो? का टुह्र कान होक फे नैसुन्टो? का टुँहन याद नैहो,
का टुह्र आम्ही फे नैबुझ्टो? पाँच हजार मनैन पाँचठो रोटीले खवैलक बात का टुह्र बिस्राडर्लो? तब टुह्र उब्रल टुक्रिटुक्रा कै छिट्वा उठैलहो?
काकरकि टुन्हकसँग रहल समयम हम्र सबजन दुःख पउइयबाटी कैक घरीघरी कलही। हमार कहल बात ठ्याक्क लागल। यी त टुँहन थाहाँ बा।
दिन पुग्लसे उ दुष्ट देखपरुइया जो बा। आब का चिज ओहीह रोक्लबाटस कना बात त टुह्र जन्लबाटो।