28 संसारम महान मानगैल् बातह बिनकामक बनाइक लाग परमेश्वर संसारम हेल्हा कैगिल् ओ तुच्छ मानगैल् बातह रोज्ल।
धर्मशास्त्रम परमेश्वर अब्राहामह कल, “मै टोहीह धेर जातिन्हक पुर्खा बनारख्नु।” असिक परमेश्वर अब्राहामह हमार सबजन्हक पुर्खा बनैल। अब्राहाम असिन परमेश्वरम विश्वास कर्ल, जे मुवल मनैन जीवन देठ ओ आपन बोलीक शक्तिले अस्तित्वम नैरहल चिजह फे अस्तित्वम अन्ठ।
एक्कघरीम वाकर सारा सब सखाप होगैलस।” सब पानीजहाजक कप्तानहुँक्र, जहाजम यात्रा करुइया, नावीकहुँक्र ओ सामुद्रिक व्यापारीहुँक्र दूर ठह्र्यैल,
तर फे परिपक्व विश्वासीन्हक बीचम त हम्र बुद्धिक बात बट्वैठी। उ बुद्धि यी संसारक बुद्धि नैहो, ओ यी संसारक शासकन्हक बुद्धि फे नैहो, यी सब बिलिन होजउइया बा।
टुह्रहे महीह असिक मूर्खअस घमण्ड कर लगैलो। खासकैक कना हो कलसे, मै टुँहनसे प्रशंसा पाइपर्ना रह। काकरकि मै अपन्हे कुछ नैरलसे फे, अपन्हेह वरिष्ठ प्रेरित सम्झुइयनसे मै का कम बाटुँ?
खै बुद्धिमान मनै कहाँ बाट? खै शास्त्रीहुँक्र? संसारम बुद्धि लरुइयन कहाँ बाट? का परमेश्वर यी संसारक बुद्धिह मूर्ख नैबनैल?
तबदोस्र व्यवस्था भङ्ग करुइया व्यक्ति देखपरुइया बा। तर प्रभु येशू तेज अजरारम आक आपन मुहक एक्क साँसले ओहीह नाश कैदेहुइयाबाट।
उ छाई-छावन मास ओ रगतक शरीर रलकओर्से येशू फे हुँकन्हकअस मास ओ रगत रहल मनैया हुइल। उहाँ अपन्हे मृत्यु भोग्क मृत्युक शक्ति रहल शैतानह नाश पर्ल,