“เจ้าลูกมนุษย์ ให้พูดกับผู้ครอบครองเมืองไทระว่า ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด เจ้าพูดด้วยความหยิ่งผยองว่า “ข้าเป็นพระเจ้า ข้านั่งอยู่บนบัลลังก์ของพระเจ้า ที่ใจกลางของทะเล” แต่เจ้าเป็นแค่มนุษย์ไม่ใช่พระเจ้า ถึงแม้เจ้าจะคิดว่าเจ้าฉลาดเท่าพระเจ้าก็ตาม
เศฟันยาห์ 2:15 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย15 นี่นะหรือ เมืองนีนะเวห์ที่เคยมีแต่ความสนุกสนานครื้นเครง เมืองที่แสนจะปลอดภัยและมั่นคง เมืองที่เคยคิดในใจว่า “มีแต่ข้าเท่านั้นที่ยิ่งใหญ่ ไม่มีเมืองไหนเหมือนกับข้าอีกแล้ว” แล้วดูสิ มันพังย่อยยับได้ถึงขนาดนี้ กลายเป็นที่อยู่ของสัตว์ป่าทั้งหลาย ทุกคนที่เดินผ่านเมืองนี้ ต่างก็ส่งเสียงเยาะและชูกำปั้นเข้าใส่ Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน15 นี่คือเมืองที่สนุกสนาน ที่เคยอยู่อย่างปลอดภัย เมืองที่คิดในใจของตนว่า “ข้านี่แหละ และไม่มีเมืองอื่นใดอีกแล้ว” แต่มันกลายเป็นเมืองร้างเปล่าแล้วหนอ เป็นที่พักผ่อนของสัตว์ป่า ทุกคนที่ผ่านเมืองนี้ไป จะทำเสียงเย้ยหยันและสั่นกำปั้นว่า สาสม Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV15 นี่เป็นเมืองที่สนุกสนานที่อยู่ได้อย่างไร้กังวล เป็นเมืองที่คิดในใจของตนว่า “ข้านี่แหละ และไม่มีเมืองอื่นใดนอกเหนือจากข้าอีก” มันกลายเป็นเมืองรกร้างเสียจริงๆ เป็นที่อาศัยนอนของสัตว์ป่า ทุกคนที่ผ่านเมืองนี้ไปจะเย้ยหยันและส่ายมือของเขา Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย15 นี่แหละนครเจ้าสำราญ ซึ่งอยู่มาอย่างปลอดภัย มันบอกตัวเองว่า “นี่แหละเรา ไม่มีใครนอกจากเรา” แล้วมันก็พินาศย่อยยับขนาดไหน เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่า! คนทั้งปวงที่ผ่านไปมาก็เย้ยหยัน และเขย่ากำปั้น Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194015 นี่แน่ะเป็นเมืองที่พองอวดอ้างตั้งอาศัยอยู่, ด้วยจิตต์กระด้างที่พูดในใจของตนว่า, เราก็เป็น, แลเว้นเสียจากเราจะหามีผู้อื่นมิได้, เขากลายไปเป็นที่ร้างเป็นที่อาศัยนอนแห่งฝูงสัตว์ทั้งปวงอย่างไร, คนทั้งหลายที่เดินกรายเลยไปจะทำเสียงขู่แลสั่นมือแก่เขา Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)15 นี่เป็นเมืองที่อยู่กันอย่างสบายๆ และปลอดภัย ซึ่งนึกในใจดังนี้ว่า “เราเป็นอยู่ และไม่มีผู้อื่นใดนอกจากเรา” นางได้กลายเป็นที่รกร้างอะไรเช่นนี้ เป็นที่อยู่ของบรรดาสัตว์ป่า คนทั้งหลายที่เดินผ่านนางไป ก็เย้ยหยันและยกกำปั้นขึ้น Gade chapit la |
เศฟันยาห์ 2:15
27 Referans Kwoze
แย่แล้ว แย่แล้ว เยรูซาเล็ม ครั้งหนึ่งเคยเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยผู้คน แต่ตอนนี้ถูกทอดทิ้งให้เดียวดาย ครั้งหนึ่งเธอเคยเป็นเมืองที่ยิ่งใหญ่ท่ามกลางชนชาติต่างๆ แต่ตอนนี้ เธอเป็นเหมือนแม่ม่าย เธอเคยเป็นเจ้าหญิงที่สูงศักดิ์ท่ามกลางจังหวัดทั้งหลาย แต่ตอนนี้ เธอกลับกลายเป็นทาส
Piblisite