ปฐมกาล 22:6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁶ อับราฮัม​จึง​เอา​ฟืน​สำหรับ​เครื่อง​เผา​บูชา แล้ว​วาง​บน​ไหล่​ของ​อิสอัค ส่วน​เขา​ถือ​ไฟ​และ​มีด แล้ว​ทั้งสอง​ก็​เดิน​ขึ้น​ไป​ด้วยกัน

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

⁶ อับราฮัมเอาฟืนสำหรับเครื่องบูชาใส่บ่าอิสอัคบุตรชาย มือถือไฟและมีด แล้วพ่อลูกไปด้วยกัน

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁶ อับราฮัมเอาฟืนสำหรับเครื่องเผาบูชาใส่บ่าอิสอั​คบ​ุตรชายของตน ถือไฟและมีดแล้วพ่อลูกไปด้วยกัน

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁶ อับราฮัมจึงเอาฟืนสำหรับเครื่องเผาบูชาใส่บ่าอิสอัค ตัวเขาเองถือมีดและไฟ ขณะที่ทั้งสองกำลังเดินไปด้วยกันนั้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁶ อับ​รา​ฮาม​ก็​เอา​ฟืน​สำ​หรับ​เผา​เครื่องบูชา​นั้น​วาง​บน​บ่า​ยิศ​ฮาค​ลูกชาย; ส่วน​ตน​ก็​ถือ​ไฟ​กับ​มีด​ไป​สอง​คน​ด้วย​กัน.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁶ อับราฮัม​ให้​อิสอัค​แบก​ฟืน​สำหรับ​ของ​ถวาย​ที่​จะ​เผา ท่าน​เอง​ก็​ถือ​ถ่านไฟ​กับ​มีด แล้ว​ทั้ง​สอง​เริ่ม​เดิน​ไป​ด้วย​กัน

ปฐมกาล 22:6 Referans Kwoze

โย​ฮัน 19:17

พระองค์​ต้อง​แบก​ไม้กางเขน​ที่​จะ​ใช้​ตรึง​พระองค์​เอง​ไป​ถึง​ที่​แห่ง​หนึ่ง​เรียก​ว่า “หัวกะโหลก” (ใน​ภาษา​อารเมค​เรียก​ว่า กลโกธา)

1เปโตร 2:24

ตัว​พระองค์​เอง​ได้​แบก​บาป​ของ​เรา​ไว้​ใน​ตัว​ของ​พระองค์​บน​ไม้กางเขน​นั้น เพื่อ​เรา​จะ​ได้​ตาย​ต่อ​บาป​และ​ใช้​ชีวิต​ตามใจ​พระเจ้า พวกคุณ​ได้รับ​การ​รักษา​ให้​หาย​ก็​เพราะ​บาดแผล​ของ​พระองค์

มัทธิว 8:17

สิ่งนี้​เกิดขึ้น​เพื่อ​ให้​เป็น​จริง​ตาม​ที่​อิสยาห์​ผู้พูดแทนพระเจ้า​ได้​พูด​ไว้​ว่า “พระองค์​เอา​ความ​เจ็บป่วย​ของ​พวก​เรา​ไป​เสีย และ​แบก​รับ​เอา​โรคภัย​ของ​เรา​ไว้”

อิสยาห์ 53:6

พวกเรา​ทุกคน​ได้​หลงหายไป​เหมือนแกะ พวกเรา​แต่ละคน​ต่าง​หลงไป​คนละทิศ​ละทาง แต่​พระยาห์เวห์​ปล่อย​ให้​ความผิด​ของ​พวกเรา​ทุกคน​โจมตีเขา

ปฐมกาล 22:5

แล้ว​อับราฮัม​บอก​กับ​คนรับใช้​ของเขา​ว่า “พวกเจ้า​คอย​อยู่​ที่นี่​กับ​ลา​นะ เด็ก​กับ​ข้า​จะ​ขึ้นไป​ที่นั่น พวกเรา​จะ​ไป​นมัสการ​พระเจ้า แล้ว​พวกเรา​จะ​กลับ​มา​หาเจ้า”

2พงศ์กษัตริย์ 2:6

แล้ว​เอลียาห์​พูด​ว่า “เอลีชา เจ้า​อยู่​ที่นี่นะ เพราะ​พระยาห์เวห์​เรียก​ให้​ข้า​ไป​ที่​แม่น้ำ​จอร์แดน” และ​เขา​ก็​ตอบ​ว่า “พระยาห์เวห์​และ​ท่าน​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ขนาดไหน ก็​ให้​แน่ใจ​ขนาดนั้น​เลย​ว่า ข้า​จะ​ไม่​ยอมทิ้ง​ท่าน​ไป​เป็น​อันขาด” เขา​ทั้ง​สอง​จึง​เดินทาง​ต่อไป