เพลงซาโลมอน 2:4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19404 เขาได้พาดิฉันให้เข้าในอาคารเลี้ยงน้ำองุ่น, และธงสำคัญของเขาห้อยอยู่เหนือดิฉันเป็นป้ายความรัก. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน4 เขาให้ดิฉันดื่มเหล้าองุ่น และปกคลุมดิฉันด้วยความรัก Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV4 เขาได้พาดิฉันให้เข้าในเรือนสำหรับงานเลี้ยง และธงสำคัญของเขาซึ่งห้อยอยู่เหนือดิฉันนั้นคือความรัก Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย4 เขาพาดิฉันไปในห้องโถงงานเลี้ยง และใครๆ ก็เห็นว่าเขารักดิฉันมากเพียงไร Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย4 เขาพาฉันไปยังที่ที่เราจะได้ดื่มด่ำกับเหล้าองุ่นกัน เขาอยากจะร่วมรักกับฉัน Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)4 เขาพาฉันไปยังเรือนเหล้าองุ่น และให้ความรักของเขาห่มตัวฉันไว้ Gade chapit la |
เพลงซาโลมอน 2:4
16 Referans Kwoze
เพลงไพเราะของกษัตริย์ซะโลโม “ขอเธอจุบดิฉันด้วยจุบจากปากของเธอ; เพราะว่าความรักของเธอดีกว่าเหล้าองุ่น. น้ำมันหอมของเธอนั้นหอมฟุ้ง; นามชื่อของเธอนั้นหอมเหมือนน้ำมันหอมที่เทออกแล้ว, เพราะฉะนั้นสาวๆ จึงรักเธอ. ขอพาดิฉันไปเถิด, พวกดิฉันจะสาวเท้าตามเธอไป; พ่อยอดชายนั้นได้นำดิฉันเข้าไปในห้องโถงของเธอ; พวกดิฉันก็จะยินดีและชื่นชมในตัวเธอนั้น; พวกดิฉันจะพรรณาถึงความรักของเธอให้ยิ่งกว่าเหล้าองุ่น: พวกดิฉันรักเธอด้วยใจสุจริต.” “โอ้บุตรีแห่งกรุงยะรูซาเลมเอ๋ย, ดิฉันผิวดำ, แต่ว่าดำขำ, ดำดังกะโจมของพวกคิดาระ, ดำดั่งวิสูตร์ของกษัตริย์ซะโลเม. อย่าข้อนขอดดิฉัน, เพราะดิฉันผิวคล้ำ, เนื่องด้วยแสงแดดได้แผดเผา. พี่ชายร่วมมารดาดิฉันได้ขึ้งโกรธดิฉัน; เขาได้ใช้ดิฉันให้เป็นคนเฝ้าสวนองุ่น; แต่สวนองุ่นของดิฉนเอง ดิฉันกลับไม่ได้เฝ้า.” “อ้อ, เธอเป็นผู้ที่ดิฉันรักด้วยจิตต์ใจของดิฉัน. ขอบอกดิฉันเถิดว่า, เธอเลี้ยงฝูงสัตว์อยู่ที่ไหน, ในเวลาเที่ยงวันเธอให้มันนอนพักที่ไหน, เพราะเหตุอะไรเล่าดิฉันจะต้องถูกปิดตาด้วยผ้าให้เที่ยวคลำหาไปตามฝูงสัตว์ของพวกเพื่อนเธอ?” “โอ้แม่งามเลิศในท่ามกลางหญิงทั้งหลาย, ถ้าเธอไม่รู้, จงเดินไปตามรอยตีนสัตว์, แล้วจงเลี้ยงลูกแพะของเธอไว้ข้างกะโจมของเมษบาลเถิด.” “โอ้แม่คนรักของฉันเอ๋ย, ฉันขอเปรียบเธอประหนึ่งอาชาเทียมราชรถของกษัตริย์ฟาโร. แก้มทั้งสองของเธองดงามมีผมห้อยเป็นพวง, ลำคอของเธอก็สวยมีสร้อยประดับเพ็ชร์. ฉันจะกระทำพวงทองคำห้อยให้ข้างแก้มและลูกปัทม์เงินประดับคอให้.” “เมื่อพ่อยอดชายยังกำลังนั่งโต๊ะอยู่, น้ำนาระดาของดิฉันก็ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไป. พ่อเพื่อนยากของดิฉัน, สำหรับดิฉันเธอเป็นเหมือนห่อกำยานที่อยู่ระหว่างสองถันของดิฉัน. พ่อเพื่อนยากของดิฉันนั้น, สำหรับดิฉันเธอเป็นเหมือนช่อดอกเฮนนะหอมอยู่ในสวนองุ่นที่เมืองเอนฆะดี.” “นี่แน่ะ, เธอช่างแฉล้มแช่มช้อย, แม่คนรักของฉัน, ดูเถอะ, เธอเป็นนางงาม, เนตรทั้งสองของเธองามดังตานกพิลาป.” “ดูเถอะ, พ่อเป็นคนงาม, โอ, พ่อเพื่อนยาก, จริงเจ้าค่ะ, พ่อเป็นคนน่าเชยชม: ที่นอนของเราเขียวสด. ขื่อเรือนของเราทำด้วยไม้สนสีดา, และแปของเรานั้นทำด้วยไม้สนเฟอร์.”
“เเม่น้องสาวจ๊ะ, แม่น้องสาวของฉันจ๋า, พี่เข้ามาในสวนของพี่แล้วนะจ๊ะ: พี่ได้มาเก็บเอามดยอบของฉันพร้อมกับเครื่องหอมของพี่แล้ว; พี่ได้เอารวงผึ้งรับประทานกับน้ำผึ้งของพี่แล้ว; พี่ได้ดื่มน้ำองุ่นกับน้ำนมของพี่แล้ว.” “โอ้สหายทั้งหลายเอ๋ย, จงรับประทานเถิด, ท่านทั้งปวงผู้เป็นที่รักใคร่เอ๋ย, จงดื่ม, และดื่มให้อิ่มหนำเถิด.”
แล้วกษัตริย์จึงทรงลุกขึ้นจากที่เลี้ยงน้ำองุ่นนั้น และขณะที่ทรงกริ้วอยู่นั้น ก็เลยเสด็จออกไปยังสวนดอกไม้ที่พระราชวัง: และฮามานยังยืนอยู่ที่นั่นทูลขอชีวิตของตัวแก่พระนางเอศเธระมเหษีนั้น; ด้วยเห็นแล้วว่ากษัตริย์นั้นทรงตั้งพระทัยจะลงพระอาชญาแก่ตน.
Piblisite