Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




หน​ังสือโรม 7:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

7 ถ้า​อย่าง​นั้น​แล้ว​เรา​จะ​ว่า​อย่างไร? พระ​บัญญัติ​นั้น​เป็น​สิ่ง​ที่​ผิด​หรือ จะ​เป็น​อย่าง​นั้น​ก็​หา​มิได้ แต่​ว่า​ข้าพ​เจ้า​คง​มิได้​รู้​ว่า​อะไร​เป็น​ความผิด​เว้น​แต่​พระ​บัญญัติ​บ่ง​ไว้, เพราะว่า​ถ้า​พระ​บัญญัติ​นั้น​มิได้​ห้าม​ว่า <<อย่า​โลภ>>, ข้าพ​เจ้า​คง​มิได้​รู้​ว่า​ความ​โลภ​เป็น​ความผิด.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

7 ถ้าอย่างนั้นเราจะว่าอย่างไร? จะว่าธรรมบัญญัติคือบาปหรือ? เปล่าเลย แต่ว่าถ้าไม่มีธรรมบัญญัติแล้ว ข้าพเจ้าก็คงไม่รู้จักบาป เพราะว่าถ้าธรรมบัญญัติไม่ได้ห้ามว่า “ห้ามโลภ” ข้าพเจ้าก็คงไม่รู้ว่าอะไรคือความโลภ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

7 ถ้าเช่นนั้นเราจะว่าอย่างไร ว่าพระราชบัญญั​ติ​คือบาปหรือ ขอพระเจ้าอย่ายอมให้เป็นเช่นนั้นเลย แต่​ว่าถ้ามิ​ใช่​เพราะพระราชบัญญั​ติ​แล้ว ข้าพเจ้าก็จะไม่​รู้​จักบาป เพราะว่าถ้าพระราชบัญญั​ติ​มิได้​ห้ามว่า “อย่าโลภ” ข้าพเจ้าก็จะไม่​รู้​ว่าอะไรคือความโลภ

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

7 เช่นนี้แล้วเราจะว่าอย่างไร? บทบัญญัติคือบาปหรือ? ไม่ใช่อย่างแน่นอน! อันที่จริงถ้าไม่ใช่เพราะบทบัญญัติ ข้าพเจ้าก็ไม่รู้ว่าอะไรคือบาป เพราะถ้าบทบัญญัติไม่ได้กล่าวว่า “อย่าโลภ” ข้าพเจ้าคงไม่รู้ว่าอะไรคือความโลภ

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

7 แล้ว​จะ​ว่า​ยังไง​ดี กฎ​นั้น​บาป​หรือ ไม่​มี​ทาง อันที่​จริง​ถ้า​ไม่​มี​กฎ ผม​ก็​ไม่​รู้​หรอก​ว่า​บาป​คือ​อะไร เพราะ​ถ้า​ไม่​มี​กฎ​เขียน​ไว้​ว่า “อย่า​โลภ” ผม​ไม่​มี​ทาง​รู้​ว่า​ความโลภ​เป็น​อย่างไร

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

7 แล้ว​เรา​จะ​ว่า​อย่างไร กฎ​บัญญัติ​เป็น​บาป​หรือ ไม่​มี​ทาง​จะ​เป็น​เช่นนั้น แต่​ตรงกันข้าม ถ้า​ปราศจาก​กฎ​บัญญัติ​แล้ว ข้าพเจ้า​ก็​จะ​ไม่​มี​วัน​รู้จัก​บาป ด้วย​ว่า​ถ้า​กฎ​บัญญัติ​ไม่​ได้​เขียน​ไว้​ว่า “อย่า​โลภ” ข้าพเจ้า​ก็​จะ​ไม่​รู้​ว่า​ความ​โลภ​คือ​อะไร

Gade chapit la Kopi




หน​ังสือโรม 7:7
30 Referans Kwoze  

เหตุ​ว่า​ผู้​หนึ่ง​ผู้ใด​จะ​เป็น​คน​ชอบ​ธรรม​จำเพาะ​พระ​พักตร​พระ​เจ้า โดย​การ​ประพฤติ​ตาม​พระ​บัญญัติ​ก็​หา​มิได้ เพราะว่า​เรา​รู้จัก​ความผิด​ได้​ก็​โดย​พระ​บัญญัติ​นั้น


“อย่า​โลภ​เรือน​ของ​เพื่อนบ้าน, อย่า​โลภ​ภรรยา​ของ​เพื่อนบ้าน, หรือ​ทา​สา​ทา​สี​ของ​เขา, หรือ​โค​ลา​ของ​เขา, หรือ​สิ่งใดๆ ซึ่ง​เป็น​ของๆ เพื่อนบ้าน.”


เหตุ​ว่า​พระ​บัญญัติ​นั้น​กระทำ​ให้​ทรง​พระ​พิโรธ แต่​ว่า​ถ้า​ไม่​มี​พระ​บัญญัติ, ความผิด​พระ​บัญญัติ​ก็​ไม่​มี


เหล็กไน​ของ​เจ้า​อยู่​ที่​ไหน? เหล็กไน​ของ​ความ​ตาย​นั้น​คือ​ความ​บาป, และ​ฤทธิ์​ของ​ความ​บาป​นั้น​คือ​พระ​บัญญัติ


อย่า​โลภ​ภรรยา​ของ​เพื่อนบ้าน; อย่า​โลภ​เรือน​ของ​เพื่อนบ้าน, หรือ​ไร่นา​ของ​เขา, หรือ​ทา​สา​ของ​เขา, หรือ​ทา​สี​ของ​เขา, ตัว​โค, หรือ​ตัว​ลา​ของ​เขา. หรือ​สิ่งหนึ่งสิ่งใด​ที่​เป็น​ของๆ เพื่อนบ้าน​นั้น


ด้วย​พระ​บัญญัติ​ที่ว่า อย่า​ล่วง​ประเวณี, อย่า​ฆ่า​คน, อย่า​ลัก​ทรัพย์, อย่า​เป็น​พะยาน​เท็จ, อย่า​โลภ, ทั้ง​พระ​บัญญัติ​อื่นๆ ด้วย​ก็​รวม​เข้า​อยู่​ใน​พระ​บัญญัติ​ข้อ​นี้​คือ​ว่า จง​รัก​เพื่อน​บ้าน​เหมือน​รัก​ตัวเอง.


แต่​ว่า​ความผิด​ได้​เอา​พระ​บัญญัติ​เป็น​ช่อง​จะ​กระทำ​ให้​ตัณหา​ชั่ว​ทุก​อย่าง​บังเกิด​ขึ้น​ใน​ตัว​ข้าพ​เจ้า เพราะว่า​ถ้า​ไม่​มี​พระ​บัญญัติ, ความผิด​ก็​ตาย​เสีย​แล้ว.


ไม่ใช่​ด้วย​ราคะคัณ​หา​เหมือน​อย่าง​คน​ต่างชาติ​ที่​ยัง​ไม่​รู้จัก​พระ​เจ้า


แต่​ถ้า​อธรรม​ของ​เรา​เป็น​เหตุ​ให้​ความชอบ​ธรรม​ของ​พระ​เจ้า​เป็น​ที่​น่า​ชมเชย, เรา​จะ​ว่า​อะไร? พระ​เจ้า​ผู้​ทรง​ลง​อาชญา​จะ​เป็น​อธรรม​หรือ (ข้าพ​เจ้า​พูด​ตาม​ธรรมดา​มนุษย์).


เหตุ​ฉะนั้น​จง​ประหาร​อวัยวะ​ของ​ท่าน​ซึ่ง​อยู่​ฝ่าย​โลก​นี้ คือ​การ​ล่วง​ประเวณี, การ​โสโครก, ราคะ​ตัณหา, ความ​ปรารถนา​การ​ชั่ว, และ​ความ​โลภ ซึ่ง​เป็น​การ​ไหว้​รูป​เคารพ.


แต่​ว่า​การ​ล่วง​ประเวณี, การ​ลามก​ต่างๆ, และ​ความ​โลภ, อย่า​ให้​เอ่ย​ชื่อ​ท่ามกลาง​ท่าน​เลย, จะ​ได้​สม​กัน​ท่าน​ที่​เป็น​สิทธิ​ชน.


ถ้า​อย่าง​นั้น​แล้ว​สิ่ง​ที่​ดี​นั้น​ได้​กลับ​ทำ​ให้​ข้าพ​เจ้า​ตาย​หรือ ก็​หา​มิได้. แต่​เป็น​ความผิด​ต่างหาก, เพื่อ​จะ​ให้​ปรากฏ​ว่า​ความผิด​นั้น​เป็น​ความผิด​จริง, โดย​ที่​ความผิด​นั้น​ได้​อาศัย​สิ่ง​ที่​ดี​ทำ​ให้​ข้าพ​เจ้า​ตาย, เพื่อ​โดย​พระ​บัญญัติ​นั้น​ความผิด​จะ​ได้​ปรากฏ​ว่า​ร้าย​ยิ่ง​นัก.


เพราะว่า​ความผิด​ได้​เอา​พระ​บัญญัติ​นั้น​เป็น​ช่อง​ยั่วยวน​ข้าพ​เจ้า, และ​ได้​ประหาร​ข้าพ​เจ้า​ให้​ตาย​โดย​พระ​บัญญัติ​นั้น.


เพราะว่า​เมื่อ​เรา​ทั้ง​หลาย​มี​ชีวิต​อยู่​ตาม​เนื้อ​หนัง, ตัณหา​ชั่ว​ซึ่ง​ปรากฏ​โดย​พระ​บัญญัติ​ได้​กระทำ​ให้​ส่วน​อาการ​กาย​ของ​เรา​เกิด​ผล​ถึง​แก่​ความ​ตาย.


ถ้า​อย่าง​นั้น​แล้ว​จะ​เป็น​อย่างไร? เรา​ทั้ง​หลาย​จะ​กระทำ​ความ​ชั่ว​เพราะ​มิได้​อยู่​ใต้​พระ​บัญญัติ​แต่​อยู่​ใต้​พระ​คุณ​หรือ ก็​อย่า​ให้​เป็น​อย่าง​นั้น​เลย.


ถ้า​อย่าง​นั้น​แล้ว​เรา​จะ​ว่า อับ​รา​ฮาม​บิดา​ของ​เรา​ได้​ประ​โยชน์​อะไร​ตาม​เนื้อ​หนัง​เล่า?


ข้าพ​เจ้า​มิได้​โลภ​เงิน​หรือ​ทอง​หรือ​เสื้อผ้า​ของ​ผู้ใด


แล้ว​พระ​องค์​จึง​ตรัส​แก่​เขา​ทั้ง​หลาย​ว่า, “จง​ระวัง​และ​เว้น​เสีย​จาก​การ​โลภ​ทั่วไป เพราะว่า​ชีวิต​ของ​บุคคล​ใดๆ มิได้​อยู่​ใน​ของ​บริบูรณ์​ซึ่ง​เขา​มี​อยู่​นั้น.”


ฝ่าย​เรา​บอก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ว่า, ผู้ใด​แล​ดู​ผู้หญิง​ด้วย​ใจ​กำหนัด​ใน​หญิง​นั้น, ผู้​นั้น​ได้​ล่วง​ประเวณี​ใน​ใจ​กับ​หญิง​นั้น​แล้ว.


เขา​โลภ​จะ​เอา​ที่นา, เขา​ก็​ช่วงชิง​เอา​ไป, เขา​จะ​เอา​บ้านเรือน, เขา​ก็​ริบ​เอา​ไป​เสีย. เขา​กดขี่​แย่ง​เอา​บ้านเรือน​ของ​เขา, แม้ว่า​เป็น​มฤ​ดก​ตกทอด​มา​เขา​ก็​แย่ง​เอา​ไป.


ข้าพ​เจ้า​เห็น​ความ​ดี​รอบคอบ​ครบถ้วน​แล้ว; แต่ว่า​ข้อบัญญัติ​ของ​พระองค์​กว้างขวาง​มาก​ยิ่ง


ต่อมา​เพลา​กลางคืน​ดา​วิด​เสด็จ​ออก​จาก​พระ​แท่น​บรรทม, ทรง​ดำเนิน​ไป​มา​บน​หลังคา​พระราช​วัง, ทอด​พระเนตร​เห็น​หญิง​กำลัง​อาบน้ำ​อยู่, นาง​นั้น​รูปร่าง​สวย​น่ารัก.


ใน​ของ​ที่​เก็บ​มา​นั้น ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​เสื้อ​ยาว​ดี​อย่าง​บา​บุ​โลน​เสื้อ​หนึ่ง, กับ​เงิน​หนัก​สอง​ร้อย​บาท, และ​ทองคำ​แผ่น​หนึ่ง​หนัก​ห้า​สิบ​บาท, ข้าพ​เจ้า​มี​ใจ​โลภ​เก็บ​ของ​นั้น​ไว้, ดู​เถิด ของ​นั้น​ฝัง​อยู่​ใน​ดิน​ท่ามกลาง​ทับ​อาศัย​ข้าพ​เจ้า, และ​เงิน​อยู่​ใต้​เสื้อ​นั้น


เมื่อ​หญิง​นั้น​เห็น​ว่า​ผล​ไม้​ต้น​นั้น​น่ากิน​และ​งาม​ด้วย, ทั้งเป็น​ผลไม้​ที่​พึง​ต้องการ​ให้​มี​ปัญญา​ขึ้น, จึง​เก็บ​ผล​ไม้​นั้น​มา​กิน​เข้า​ไป; แล้ว​ส่ง​ให้​สามี​กิน​ด้วย​กัน


ท่าน​จะ​ไป​ฆ่า​คน​เช่า​สวน​เหล่านั้น​เสีย, แล้ว​จะ​ให้​สวน​องุ่น​นั้น​ไว้​แก่​คน​อื่น.” คน​ทั้ง​หลาย​เมื่อ​ได้​ยิน​ดังนั้น​จึง​ว่า. “อย่า​ให้​เป็น​อย่าง​นั้น​เลย.”


และ​พระ​บัญญัติ​นั้น​ได้​มี​ขึ้น​ด้วย. เพื่อ​ความผิด​จะ​ได้​ปรากฏ​มาก​ขึ้น, แต่​ว่า​มี​ความผิด​ปรากฏ​มาก​ที่​ไหน, พระ​กรุณา​ก็​ได้​ปรากฏ​มาก​ยิ่ง​ขึ้น​ที่​นั่น.


(เพราะว่า​พระราชบัญญัติ​นั้น​ไม่ได้​ทำ​อะไร​ให้​ถึง​ความสำเร็จ), แล้ว​ได้​นำ​ความหวัง​อัน​ดีกว่า​เข้า​มา, และ​โดย​ความหวัง​นั้น เรา​ทั้ง​หลาย​จึง​เข้า​มา​ใกล้​พระ​เจ้า.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite