หน​ังสือโรม 7:11 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹¹ เพราะว่า​ความผิด​ได้​เอา​พระ​บัญญัติ​นั้น​เป็น​ช่อง​ยั่วยวน​ข้าพ​เจ้า, และ​ได้​ประหาร​ข้าพ​เจ้า​ให้​ตาย​โดย​พระ​บัญญัติ​นั้น.

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹¹ เพราะว่าบาปได้ฉวยโอกาสใช้บัญญัตินั้นล่อลวง และประหารข้าพเจ้าให้ตาย

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹¹ เพราะว่าบาปได้ถือเอาพระบัญญั​ติ​นั้นเป็นช่องทางล่อลวงข้าพเจ้า และประหารข้าพเจ้าให้ตายด้วยพระบัญญั​ติ​นั้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹¹ เพราะบาปฉวยโอกาสจากพระบัญญัติมาล่อลวงข้าพเจ้า และบาปทำให้ข้าพเจ้าตายโดยทางพระบัญญัตินั้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹¹ เพราะ​บาป​ได้​ฉวย​โอกาส​ใช้​กฎ​นั้น​มา​ล่อลวง​ผม​และ​ฆ่า​ผม

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹¹ ด้วย​ว่า​บาป​หา​โอกาส​หลอกลวง​ข้าพเจ้า​โดย​ใช้​พระ​บัญญัติ และ​บาป​ใช้​พระ​บัญญัติ​นั้น​เพื่อ​จะ​ฆ่า​ข้าพเจ้า

หน​ังสือโรม 7:11 Referans Kwoze

ปฐมกาล 3:13

พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ถาม​หญิง​ว่า, “ทำไม​เจ้า​ทำ​อย่าง​นั้น​เล่า, “หญิง​นั้น​ทูล​ว่า, “งู​ล่อลวง​ข้าพ​เจ้า ๆ จึง​ได้​รับ​ประทาน.”

หน​ังสือโรม 7:8

แต่​ว่า​ความผิด​ได้​เอา​พระ​บัญญัติ​เป็น​ช่อง​จะ​กระทำ​ให้​ตัณหา​ชั่ว​ทุก​อย่าง​บังเกิด​ขึ้น​ใน​ตัว​ข้าพ​เจ้า เพราะว่า​ถ้า​ไม่​มี​พระ​บัญญัติ, ความผิด​ก็​ตาย​เสีย​แล้ว.

ฮี​บรู 3:13

แต่​ว่า​จง​เตือน​สติ​ซึ่ง​กัน​และ​กัน​ทุก​วัน, เมื่อ​ยัง​เรียก​ได้​ว่า​เป็น วันนี้, เกรง​ว่า​ใน​พวก​ท่าน​จะ​มี​คน​หนึ่ง​คน​ใด​ถูก​อุบาย​ของ​ความ​บาป ทำ​ให้​ใจ​แข็ง​กะด้าง​ไป.

ยา​โก​โบ 1:26

ถ้า​คน​ใด​ใน​พวก​ท่าน​ถือ​ว่า​ตัว​เป็น​คน​ธรรม. และ​ไม่ได้​เหนี่ยว​รั้ง​ลิ้น​ของ​ตน​ไว้, แต่​ได้​ล่อลวง​ใจ​ของ​ตัว, ธรรม​ของ​คน​นั้น​ก็​ไม่​มี​ประ​โยชน์.

ยา​โก​โบ 1:22

แต่​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​เป็น​คน​ประพฤติ​ตาม​คำ​นั้น, ไม่ใช่​เป็น​แต่​ผู้​ฟัง​เท่านั้น, และ​ล่อลวง​ตน​เอง.

หน​ังสือโรม 7:13

ถ้า​อย่าง​นั้น​แล้ว​สิ่ง​ที่​ดี​นั้น​ได้​กลับ​ทำ​ให้​ข้าพ​เจ้า​ตาย​หรือ ก็​หา​มิได้. แต่​เป็น​ความผิด​ต่างหาก, เพื่อ​จะ​ให้​ปรากฏ​ว่า​ความผิด​นั้น​เป็น​ความผิด​จริง, โดย​ที่​ความผิด​นั้น​ได้​อาศัย​สิ่ง​ที่​ดี​ทำ​ให้​ข้าพ​เจ้า​ตาย, เพื่อ​โดย​พระ​บัญญัติ​นั้น​ความผิด​จะ​ได้​ปรากฏ​ว่า​ร้าย​ยิ่ง​นัก.

เยเรมีย์ 49:16

เพราะ​ความ​ที่​เจ้า​ให้​เขา​พิลึก​พึง​กลัว​นั้น, ความ​อหังการ​ใน​ใจ​ของ​เจ้า​ได้​ล่อลวง​เจ้า, โอ้​เจ้าที่​ได้​อาศัย​อยู่​ใน​ถ้ำ​อุโมงค์​แห่ง​ภูเขา​ศิลา. ผู้​ที่​ได้​ถือ​ภูเขา​อัน​สูง​ได้​เอ๋ย, ถึง​มาตรแม้น​เจ้า​ได้​ทำ​รัง​ของ​เจ้า​ใน​ที่​สูง​เหมือน​อย่าง​นก​อินทรี, เรา​จะ​เอา​ตัว​ลง​มา​แต่​นั้น, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.

เยเรมีย์ 17:9

จิตต์​ใจ (มนุษย์) เป็น​โกง​เกิน​บรรดา​ทุกสิ่ง, แล​เป็น​ชั่ว​ราย​กา​จ​นัก, ใคร​จะ​รู้จัก​ใจ​นั้น​เล่า.

อิสยาห์ 44:20

เขา​ทั้ง​หลาย​กิน​ขี้​เท่า​เลี้ยง​ชีวิต; ใจ​ที่​ถูก​หลอน​หลอก​ได้​จูง​ให้​เขา​หลงใหล, และ​เขา​ช่วย​ตัว​ของ​เขา​ให้​รอด​ไม่​ได้, หรือ​ไม่​มี​ไหว​พอ​ถาม​ตนเอง​ว่า, “เรา​กำ​ลัง​จะ​ปิด​ความ​หลอน​หลอก​เอา​ไว้​หรือ​นี่?”

เอเฟซัส 4:22

เนื่อง​ด้วย​การ​ที่​เคย​ประพฤติ​เมื่อ​ก่อน​นั้น ให้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ทอดทิ้ง​มนุษย​เก่า​เสีย, ซึ่ง​ทำ​ให้​เน่า​เสีย​ไป​ตาม​ความ​ปรารถนา​อัน​เป็น​ที่​ล่อลวง,

โอบาดีห์ 1:3

โอ้​เจ้า​ผู้​ตั้ง​บ้านเรือน​อยู่​ภายใน​ช่องเขา, ผู้​ก่อสร้าง​บ้าน​บน​ที่​สูง, ผู้​ได้​คิด​ใน​ใจ​ว่า, ‘ใคร​เล่า​สามารถ​จะ​รุกราน​ให้​เรา​ลง​มา​ยัง​ทราบ​ได้?’ ความ​ทะนง​ใจ​ของ​เจ้า​นี้​ก็​ล่อลวง​ตัว​ของ​เจ้า​เอง.

หน​ังสือโรม 3:20

เหตุ​ว่า​ผู้​หนึ่ง​ผู้ใด​จะ​เป็น​คน​ชอบ​ธรรม​จำเพาะ​พระ​พักตร​พระ​เจ้า โดย​การ​ประพฤติ​ตาม​พระ​บัญญัติ​ก็​หา​มิได้ เพราะว่า​เรา​รู้จัก​ความผิด​ได้​ก็​โดย​พระ​บัญญัติ​นั้น