Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




วิวรณ์ 18:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

13 และ​อบเชย, เครื่องเทศ, เครื่อง​หอม, กำยาน, เหล้า​องุ่น, น้ำมัน, แป้ง​ละเอียด, ข้าว​สาลี, โค, แกะ, ม้า, รถ, และ​ร่างกาย​และ​ชีวิต​ของ​คน.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

13 อบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก แป้งอย่างดี ข้าวสาลี โค แกะ ม้า รถม้า ทาส และเชลยศึก

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

13 อบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมัน ยอดแป้ง ข้าวสาลี สัตว์​ต่างๆ แกะ ม้า รถรบ และทาส และชีวิตมนุษย์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

13 สินค้าอื่นๆ คืออบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก แป้งละเอียด ข้าวสาลี วัว แกะ ม้า รถม้า ร่างกายและวิญญาณมนุษย์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

13 อบเชย เครื่องเทศ เครื่อง​หอม มดยอบ กำยาน เหล้า​องุ่น น้ำมัน​มะกอก แป้ง​ละเอียด ข้าวสาลี วัว แกะ ม้า รถม้า ทาส และ​เชลย

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

13 อบเชย เครื่อง​เทศ เครื่อง​หอม มดยอบ กำยาน เหล้า​องุ่น น้ำมัน​มะกอก แป้ง​สาลี​ชั้น​เยี่ยม ข้าว​สาลี โค แกะ ม้า รถ​ม้า ทาส และ​ชีวิต​มนุษย์

Gade chapit la Kopi




วิวรณ์ 18:13
25 Referans Kwoze  

เมือง​ยา​วาน​และ​ธู​บัน​และ​เมเซ็ด​ก็​เป็น​ที่​ค้าขาย​แก่​เจ้า, เขา​เหล่านั้น​ได้​เอา​ตัว​มนุษย์, และ​เครื่องทอง​แดง​แลก​ที่​ตลาด​แห่ง​เจ้า.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัดัง​นี้​ว่า, เพราะ​การ​ผิด​แห่ง​ประเทศ​ยิศ​รา​เอล​สาม​ครั้ง, และ​สี่​ครั้ง​เรา​จะ​ไม่​กลับ​ซึ่ง​อาชญา​โทษ​แห่ง​เมือง​นั้น, ด้วย​เขา​ได้​ขาย​คน​ชอบธรรม​เพราะ​เห็นแก่​เงิน, แล​คนจน​เพราะ​เห็นแก่​รองเท้า​คู่​หนึ่ง.


และ​โดย​ใจ​โลภ​เขา​จะ​กล่าว​ตลบตะแลง​ค้า​กำไร​จาก​ท่าน​ทั้ง​หลาย การ​ลงโทษ​แก่​คน​เหล่า​นั้น​ที่​ได้​ถูก​พิพากษา​นาน​มา​แล้ว​จะ​ไม่​รอ​ช้า, และ​ความ​พินาศ​ของ​เขา​จะ​ไม่​ม่อย​หลับ​ไป


ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​ว่า​แก่​คน​เหล่านั้น​ว่า, พวกเรา​ได้​ไถ่​พวกพ้อง​ที่​เป็น​ชาติ​ยูดา, ซึ่ง​ต้อง​ขาย​ไว้​เป็น​ทาส​คน​ต่าง​ประเทศ​นี้​ตาม​กำลัง​แล้ว; ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​เอา​พี่น้อง​ของ​ตัว​ขาย​เสีย​หรือ? จะ​ยอม​ให้​ผู้อื่น​เอา​ญาติพี่น้อง​นั้น​ขาย​ไว้​แก่​พวกเรา​อีก​หรือ? คน​เหล่านั้น​ก็​นิ่ง​อยู่​ไม่​รู้​ที่​จะ​ตอบ​ประการ​ใด.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า​ดังนี้: “หนังสือ​อย่า​ของ​แม่เจ้า, ซึ่ง​เรา​ได้​ทำ​ให้​เพื่อ​แยก​ไป​อยู่​ต่างหาก​นั้น​ไป​อยู่​ที่ไหน​เล่า? หรือ​ใคร​เป็น​นาย​เงิน​ของ​เจ้าที่​เรา​ได้​ขายตัว​เจ้า​ไป? ดูเถอะ, ที่​เจ้า​ถูก​ขาย​ไป​ก็​เพราะ​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เจ้า​เอง, และ​ที่​แม่​ของ​เจ้า​ถูก​ไล่​ไป​ก็​เพราะ​การ​ล่วงละเมิด​ของ​แม่เจ้า​ต่างหาก.


ถ้า​มี​ผู้รู้​เห็น​ว่า​ผู้ใด​ลัก​คน​ซึ่ง​เป็น​พี่น้อง​พวกพ้อง​ยิศ​รา​เอล, เอา​ไป​ขาย, หรือ​ใช้​เป็น​ทาส; ผู้​ที่​ลัก​นั้น​จะ​ต้อง​ตาย: ดังนี้​แหละ​จะ​กำจัด​ความ​ชั่ว​จาก​เจ้า​ทั้ง​หลาย


“ผู้ใด​ลัก​คน​ไป​ขาย​ก็ดี, หรือ​มี​ผู้​พบ​คน​ที่​ถูก​ลัก​ไป​อยู่​ใน​มือ​ของ​ผู้​นั้น​ก็ดี, ผู้​ลัก​นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ปรับโทษ​ถึงตาย​เป็นแน่.”


คน​เล่น​ชู้, คน​เล่น​น้อง​สวาท, ผู้ร้าย​ขะโมย​คน, คน​โกหก, คน​ทวน​สบถ, และ​อะไรๆ ที่​ขัดกัน​กับ​คำ​สอน​อัน​ให้​เกิด​ปกติ​สุข,


จะ​ได้​เงิน​มา​ซื้อ​คนจน​แล​ซื้อ​คน​ยากไร้​ด้วย​ราคา​รองเท้า​คู่​หนึ่ง, แล​จะ​ได้​ขาย​ข้าว​ที่​เหลือ​เดน.


ที่​ดื่ม​น้ำ​องุ่น​ใน​ชาม​และ​ชะ​โลม​ตัว​ด้วย​น้ำมัน​อัน​วิเศษ, แต่​ไม่​เป็นทุกข์, เพราะ​ความ​ฉิบหาย​แห่ง​โย​เซฟ.


ดิฉัน​ได้​ลุก​ขึ้น​ไป​เปิด​ประตู​ให้​พ่อ​เพื่อนยาก​ของ​ดิฉัน; และ​มือ​ของ​ดิฉัน​ได้​ทำ​ให้​มด​ยอบ​หยด, และ​นิ้ว​ของ​ดิฉัน​ได้​ทำ​ให้​น้ำ​มด​ยอบ​ย้อย​บน​ลูก​สลัก​กลอน.


ฉัน​ได้​นำ​เครื่อง​หอม​คือ มด​ยอบ, และ​อบเชย​มา​พรม​บน​ที่​นอน​ของ​ฉัน.


พระนาง​นั้น​จึง​นำ​เครื่อง​ราช​บรรณาการ​ถวาย​กษัตริย์​, คือ​ทองคำ​ร้อย​ยี่​สิบ​ตะลันต์, กับ​เครื่อง​หอม​เป็น​อัน​มาก, และ​หิน​เพ็ชร์​พลอย​วิศษ: เครื่อง​หอม​อย่าง​ดี​ที่​พระนาง​กษัตริย์​ซะบา​ได้​ถวาย​กษัตริย์​ซะโล​โม​นั้น​ไม่​เคย​มี​เลย.


คน​เหล่านั้น​ทุกคน​ก็​นำ​สิ่งของ​มา​ถวาย, คือ​ภาชนะ​เงิน, ภาชนะ​ทอง, เสื้อผ้า, เครื่อง​อาวุธ, เครื่อง​หอม, ม้า​และ​ลา​ทุกๆ ปี​ตาม​กำหนด.


ยัง​มี​ทองคำ​อีก​ที่​พ่อค้า​ต่างๆ, และ​พ่อค้า​เครื่อง​หอม​กับ​กษัตริย์​ทั้งปวง​แห่ง​ประเทศ​อา​ระ​เบีย, และ​ผู้ว่าราชการ​แห่ง​เมือง​ต่างๆ ได้​นำมา.


พระนาง​จึง​ทรง​ถวาย​ทองคำ​ร้อย​ยี่​สิบ​ต​ลัน, เครื่อง​หอม​เป็น​อัน​มาก, และ​เพ็ชร์​พลอย​อย่าง​ประเสริฐ​แก่​กษัตริย์​: ภายหลัง​นั้น​มิได้​มี​เครื่อง​หอม​มากมาย​เหมือน​อย่าง​ที่​พระนาง​กษัตริย์​ประเทศ​ซะบา​ได้​ถวาย​แก่​กษัตริย์​ซะโล​โม​นั้น​อีก​เลย


พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ทรง​พา​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ให้​กลับ​ไป​ยัง​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต​อีก ด้วย​เรือ​กำปั่น, ตาม​ทาง​ที่​เรา​ได้​กล่าว​แก่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ว่า, เจ้า​จะ​ไม่​เห็น​ประเทศ​นั้น​อีก; และ​ที่นั่น​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​ขายตัว​เอง​ไว้​กับ​พวก​ศัตรู​ของ​เจ้า​เป็น​ทาส​ชาย​หญิง และ​จะ​หา​มี​ผู้​หนึ่ง​ผู้ใด​ช่วย​ไถ่​เจ้า​ได้​ไม่


น้ำมัน​หอม​ของ​เธอ​นั้น​หอม​ฟุ้ง; นาม​ชื่อ​ของ​เธอ​นั้น​หอม​เหมือน​น้ำมัน​หอม​ที่​เท​ออก​แล้ว, เพราะฉะนั้น​สาวๆ จึง​รัก​เธอ.


เขา​ได้​ริบ​เอา​ฝูง​สัตว์​ของ​ข้าศึก; คือ​อูฐ​ห้า​หมื่น​ตัว, แกะ​สอง​แสน​ห้า​หมื่น​ตัว, ลา​สอง​พัน​ตัว, กับ​ชะ​เลย​หนึ่ง​แสน​คน.


“นี่​คือ​ใคร​ผู้ใด​หนอ​ที่​กำลัง​ขึ้น​มา​จาก​ป่า​ดอน​ดู​ประดุจ​เสา​ควัน, หอม​ไป​ด้วย​กลิ่น​มด​ยอบ​และ​กำยาน, ระคน​ด้วย​เครื่อง​หอม​ต่างๆ ของ​พ่อค้า?


และ​ผล​แห่ง​การ​ซึ่ง​จิตต์​ของ​เจ้า​กระหาย​ใคร่​ได้​นั้น​ก็​ล่วง​พ้น​ไป​จาก​เจ้า​แล้ว, และ​สิ่ง​สาร​พัตร​ที่​มี​รส​อัน​วิเศษ​ยิ่ง​และ​ฟุ่มเฟือย​ก็​พินาศ​ไป​จาก​เจ้า​แล้ว, และ​เจ้า​จะ​ไม่ได้​พบ​อีก​เลย.


บรรดา​พ่อค้า​ที่​ได้​ขาย​สิ่งของ​เหล่านั้น, ที่​ได้​เป็น​คน​มั่ง​มี​เพราะ​เหตุ​เมือง​บาบู​โลน​นั้น, จะ​ยืน​อยู่​แต่​ไกล​เพราะ​กลัว​การ​ทรมาน​ของ​เมือง​นั้น, และ​จะ​พิลาป​ร่ำ​ไร​ร้อง​ว่า,


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite